Młodość to bogaty w twórczość i niezmiernie ważny okres życia każdego człowieka. „W tym czasie szuka on odpowiedzi na podstawowe pytania, jak młodzieniec z Ewangelii;
szuka nie tylko sensu życia, ale szuka konkretnego projektu, wedle którego to swoje życie ma zacząć budować” (Jan Paweł II). Młody człowiek czyni wysiłek, aby sensownie ukształtować swoje życie,
należy uczynić wszystko, aby mu w tym pomóc. Młodzi potrzebują przewodników, a nie tylko wykładowców, instruktorów, nauczycieli, kierowników. Potrzebują świadków.
Od 18 lat świadectwem zawierzenia i głębokiej ufności Chrystusowi jest Przegląd Twórczości Alumnów, organizowany przez wspólnotę Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku,
który w tym roku odbył się od 20 do 23 listopada. Klerycy, ciągle uczący się życia według Błogosławieństw oraz zgłębiający wiedzę teologiczną w murach najstarszej włocławskiej uczelni,
nie chcą zatrzymywać dla siebie tego bogactwa, które czerpią z jedynego Źródła, ale pragną się nim dzielić z innymi, zwłaszcza młodymi, z którymi odnajdują płaszczyznę
dialogu i wzajemnego zrozumienia. Nie proponują im życia łatwego i rozrywkowego. Idąc za nauczaniem Jana Pawła II, pobudzają młodzież do przekraczania powszechnej
wizji świata zredukowanej do tego, co doczesne, ale zachęcają do zrobienia kroku naprzód - nie tylko ku drugiemu człowiekowi, ale wzywają do nawiązania autentycznego kontaktu z Bogiem.
Kształtowanie nowego świata, angażowanie w nową ewangelizację, szerzenie cywilizacji miłości, budowanie głębokiej radości - oto najgłębsze motywy Przeglądu. Alumni ewangelizują nie
tylko muzyką, ale także formami teatralnymi.
Drama ewangelizacyjna, pantomima wpisały się na stałe w seminaryjną twórczość.
Organizatorzy nie ograniczają się tylko do występów kleryków, ale zapraszają także świeckich do współpracy, dlatego w tym roku - oprócz solistów, lektoratu języka włoskiego i Zespołu
Powołaniowego „Kerygma” - wystąpił włocławski zespół „Via Cordis” oraz grupa z Piotrkowa Kujawskiego „Credo” wraz ze scholą „Latorośl”.
Dzięki ich spontaniczności dwa sobotnie koncerty dla wspólnot przybyłych z diecezji oraz niedzielny koncert galowy dla zaproszonych gości były radosnym wychwalaniem Pana. Warto zauważyć, że
z roku na rok część teatralna Przeglądu stoi na coraz wyższym poziomie. Wystawiane dramy wymagają wysiłku i wielu godzin przygotowań, ale owocują zadumą, refleksją nad własnym życiem
u odbiorców. I tak drama Czasy przedstawiała swego rodzaju schemat, który może przypominać codzienne życie. O życiu człowieka, stającym się często jedną wielką grą na
scenie codzienności opowiadała Maska. Z kolei pęd przez życie, brak zastanowienia się nad ludzkim postępowaniem, nieumiejętność odróżniania dobra od zła stanowiły przewodni temat dramy Walizka.
Młodzieżowy entuzjazm kleryków, dobre przygotowanie mimo niedużych środków, a z drugiej strony życzliwa i otwarta publiczność dały powody, aby Przegląd Twórczości
Alumnów zaliczyć do udanych i owocnych imprez kulturalnych w diecezji włocławskiej. Pozwala to wysnuć wniosek, że przyszłość Kościoła włocławskiego rysuje się w nadziei
i radości. Przegląd pozwala budować solidarność między ludźmi, wzmaga poczucie wspólnotowości. Jest tworzeniem wspólnoty osób złączonych poszukiwaniem prawdy, czynieniem dobra, rozkochanych
w pięknie, mających za wzór życia Jezusa Chrystusa. Za dar tych dni, za alumnów i publiczność - Bogu niech będą dzięki!
Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
Obecnie pracują oni na terenie trzech diecezji: legnickiej, wrocławskiej i świdnickiej. Mimo odległości, nadal bardzo ważnymi dla tej grupy są rocznice święceń i związane z nimi spotkania rocznikowe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.