W ciągu ostatnich kilku tygodni w naszej chicagowskiej archidiecezji miały miejsce cztery instalacje nowych proboszczów, którzy są rodowitymi Polakami, a od jakiegoś już czasu pracują w naszym mieście. Fakt ten godny jest odnotowania w naszej polonijnej prasie i podzielenia się tą informacją również z Podhalanami - piszę to jako naczelny kapelan ZPPA - gdyż czterech nowo mianowanych proboszczów to kapelani naszych Kół Związku Podhalan. W sumie z 14 polskich proboszczów w parafiach 5 jest kapelanami Kół Związku Podhala. Wprawdzie nie są to jedyni nasi kapelani, ani też dla niektórych nowo mianowanych nie jest to pierwsze proboszczostwo, ale zmiany dokonujące się w diecezji oraz wyjątkowo liczne „przesunięcia” proboszczów na polonijnych parafiach w tym roku dają podstawę do tej refleksji. Jeszcze nie tak dawno wydawało się bowiem niemożliwe, aby w naszej diecezji proboszczem mógł być mianowany ktoś, kto nie jest urodzony w Stanach Zjednoczonych. A więc dotyczyło to też naszych polskich kapłanów, którzy od lat pracowali w polonijnych parafiach i byli też inkardynowani do tutejszej diecezji. Ostatnie lata przyniosły jednak poważne zmiany. Jest to wielka zasługa naszego obecnego księdza kardynała Franciszka George’a, który od początku swego posługiwania w diecezji okazywał wolę i otwartość na przyjmowanie duchownych spoza Stanów Zjednoczonych do pracy w parafiach. Nie da się również ukryć faktu, że przyczynia się do tego stanu rzeczy aktualny brak powołań kapłańskich w tym kraju i nie jest łatwo obsadzić duchownymi wszystkich parafii katolickich, największej przecież religii w Stanach Zjednoczonych.

Czym jest instalacja

Instalacja jest oficjalnym, kanonicznym zaprzysiężeniem nowego proboszcza dla danej parafii przez biskupa diecezji. Wspomniane wyżej instalacje były dokonane przez bp. Tomasza Paprockiego, który jest biskupem dopiero od sześciu miesięcy. Dotyczyły one proboszczów: ks. Tadeusza Dzieszki w parafii św. Konstancji (16 sierpnia); ks. Władysława Juszczaka - ze Zgromadzenia Ojców Redemptorystów - w parafii Matki Bożej Częstochowskiej (31 sierpnia); ks. Idziego Stacherczaka w parafii św. Pryscylli (6 września); oraz ks. Piotra Galka w parafii św. Domitylli (7 września). Ponadto w tym roku w parafii św. Brunona proboszczem został ks. Waldemar Kilian, a parafię św. Rozalii przejęli Ojcowie Paulini. Tam urząd proboszcza objął o. Jerzy Maj.
Wcześniej proboszczami w parafiach naszej diecezji zostali księża: Andrzej Wypych - parafii św. Franciszka Borgii; Wojciech Kwiecień - parafia św. Jakuba; Bruno Chmiel - parafia św. Pankracego; Ryszard Miłek - parafia św. Heleny.
Kilka znanych polonijnych parafii w Chicago prowadzonych jest od początku przez zgromadzenia zakonne, gdzie obecnie proboszczami są również kapłani urodzeni w Polsce. Dotyczy to parafii Księży Zmartwychwstańców: św. Jacka - ks. Michał Osuch i św. Stanisława Biskupa - ks. Antoni Dziorek. Polska Misja Duszpasterska pw. Świętej Trójcy kierowana jest przez ks. Pawła Bandurskiego ze Zgromadzenia Księży Chrystusowców.
Wszystko wskazuje na to, że wkrótce przez polskich Ojców Karmelitów Bosych zostanie przejęta parafia św. Kamila, z wytypowanym na urząd proboszcza o. Wacławem Lechem.
Warto jeszcze dodać, że mamy w społeczności polonijnej wielu polskich kapłanów, którzy pracują w parafiach Chicago jako wikariusze, a z biegiem czasu mają też szansę zostania tu proboszczami.
Obrzęd instalacji nowego proboszcza jest nie tylko przejęciem parafii przez kapłana i rozpoczęciem w niej duszpasterskiej pracy, ale również zobowiązaniem do stałego wysiłku i troski o duchowy rozwój i wszelkie dobro parafian. Tak się wyjątkowo składa, że te spostrzeżenia przyszło mi pisać niemal dokładnie w 25. rocznicę Pontyfikatu naszego Ojca Świętego. Pragnę więc przekazać Janowi Pawłowi II i naszym polskim proboszczom szczere życzenia Bożej mocy i błogosławieństwa w kierowaniu Bożym ludem, a naszym kapelanom - stałej opieki Matki Bożej Ludźmierskiej.

Kapelan Związku Podhalan w Północnej Ameryce.