Pierwsze czytanie zaczerpnięte z Księgi Powtórzonego Prawa to fragment mowy Mojżesza skierowanej do Izraelitów, w której przekazuje on najistotniejsze elementy religijnej tożsamości Izraela. Zawarte jest w niej także nawiązanie do Dekalogu jako kulminacyjnego momentu przekazu wiary w jednego Boga. Logika Dziesięciu przykazań nie ogranicza się jedynie do suchego przepisu, ale stanowi też zachętę do praktykowania autentycznej miłości Boga. Zwraca na to uwagę dzisiejsze pierwsze czytanie, wskazując na zasadnicze komponenty prawdziwej wiary: bojaźń Bożą, postawę zaufania i posłuszeństwa oraz stanowiącą ich ukoronowanie miłość.

„Będziesz się bał Pana, Boga swego” – mówi Mojżesz do Izraelitów. Ten werset jest kluczowy dla zrozumienia natury relacji Przymierza Boga z Jego ludem, Izraelem. Według narracji Księgi Powtórzonego Prawa, Mojżesz wypowiedział te słowa w ramach swoistej katechezy, przygotowania Izraelitów do wejścia do Ziemi Obiecanej. Bojaźń Boża nie sprowadza się do koncepcji strachu, ale oznacza głęboki szacunek, cześć i podziw dla świętości i autorytetu Boga. Ta bojaźń jest podstawą wiernego życia i często w literaturze biblijnej jest uznawana za źródło mądrości (por. Prz 1, 7). Bojaźń Boża powiązana jest ściśle z przestrzeganiem przez człowieka Bożych nakazów i przykazań. Prawdziwa cześć oddawana Bogu naturalnie prowadzi do posłuszeństwa przykazaniom jako pewnym drogowskazom wiodącym do pełni życia. W kontekście Przymierza Izraela z Bogiem przestrzeganie Jego praw jest oznaką lojalności wobec Niego i miłości do Niego.