W spotkaniu 18 lutego udział wzięło liczne grono osób związanych z historią i lokalnym samorządem, a także mieszkańcy gminy, a zwłaszcza miejscowości: Krowica Sama, Krowica Hołodowska, Budomierz, Krowica Lasowa. Obejrzeli oni dokumentalny film Hruszów – wspólnota ponad granicą, w reżyserii Mateusza Osiadacza, zrealizowany przez Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej Oddział Muzeum Narodowego w Lublinie. Swoją premierę miał on w lipcu ubiegłego roku w Lubaczowie podczas trwania Festiwalu Dziedzictwa Kresów. Na temat filmu, historii Hruszowa i zbudowanego w nim kościółka wypowiadali się historycy: dr Marcin Gapski, zastępca dyrektora Muzeum Narodowego w Lublinie ds. Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej, Mateusz Osiadacz, reżyser filmu oraz Tomasz Róg, historyk regionalista z Cieszanowa.
Trochę historii
Reklama
Kościół św. Józefa w Hruszowie został wybudowany w 1898 r. jako kaplica dworska. Głównym fundatorem był Franciszek Wojciech Dzierżykaj-Morawski herbu Nałęcz. Z wypisów Archiwum Archidiecezji Lwowskiej w Lubaczowie wynika, że obiekt od samego początku służył wojsku, które stacjonowało w pobliskich koszarach. Po drugiej wojnie światowej świątynia podzieliła los innych, które znalazły się poza granicami Polski. Była użytkowana jako magazyn rolny przez miejscowy kołchoz, który zlikwidowano w 1991 r. Kościółek popadał w ruinę. Stowarzyszenie Inicjatyw Społeczno-Gospodarczych we współpracy z Gminą Lubaczów postanowiło ratować ten cenny zabytek. Sukcesywnie pozyskuje środki na ten cel z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Pierwsze prace wykonano w 2017 r., kiedy to ręcznie odgruzowano wnętrze świątyni. Zabezpieczono oryginalne elementy więźby dachowej, detale architektoniczne i dachówki. Całość budowli przykryto folią. W 2018 r. dotacja z MKiDN umożliwiła wykonanie niezbędnej dokumentacji budowlanej, przygotowanie projektu renowacji kościółka oraz zakup drewna na więźbę dachową na świątyni. W 2019 r. Stowarzyszenie otrzymało po raz kolejny dotację z programu „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą” na realizację zadania „Remont zabytkowego kościoła w Hruszowie – etap 2”. Wsparcia udzielił także Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA. Dzięki kweście i pomocy członków lubaczowskiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, harcerzy, strzelców, radnych i sołtysów oraz mieszkańców gminy, udało się zabezpieczyć świątynię przed dalszą degradacją. Prace przerwała pandemia, a następnie trwający na Ukrainie konflikt zbrojny. Samorząd jednak przygotowuje się do dalszych działań przy obiekcie.
Wójt gminy Lubaczów Wiesław Kapel zabierając głos na podsumowanie spotkania podziękował tym, którzy przyczynili się do powstania filmu i angażują się w prace na rzecz ratowania kościółka w Hruszowie.
Biskup Marian Rojek udziela sakramentu namaszczenia chorych
W obliczu współczesnych wyzwań i kryzysów, które stają przed służbą zdrowia, warto spojrzeć na ich rolę z innej perspektywy, właśnie przez pryzmat święta św. Łukasza Ewangelisty, patrona lekarzy i pielęgniarek. To święto to doskonały moment, aby głębiej spojrzeć na potrzeby zarówno pacjentów, ale i tych, którzy każdego dnia niosą im pomoc i wsparcie. Uroczystości, które miały miejsce w Domu Pomocy Społecznej dla Kombatantów w Biłgoraju, nabierają szczególnego znaczenia w kontekście współczesnego deficytu empatii i miłości.
Wydarzenie rozpoczęło się od Mszy św., którą w intencji pracowników służby zdrowia sprawował ordynariusz diecezji zamojsko-lubaczowskiej bp. Marian Rojek. Biskup w rozmowie podkreślał, jak ważną rolę w społeczeństwie odgrywają zarówno lekarze i pielęgniarki, jak i kapłani posługujący chorym. – Człowiek składa się z ciała i z ducha. Nie da się leczyć tylko ciała, jeżeli duch jest chory. Można być w pełni młodym, sprawnym fizycznie, nic właściwie nie dolega, wyniki są fantastyczne, ale człowiek jest przygnębiony, nie ma sensu życia, właściwie nie wie po co żyje, nie ma radości i szczęścia ponieważ duch jest zagubiony. Z drugiej strony także i ten duch, który jest umacniany, jak jest oparty na mocnej wierze, na tej miłości, nadziei, to potrafi także wspomóc to ciało w tych różnych boleściach. Niekiedy wydaje się jakby od strony fizycznej, że dany człowiek tego czy tamtego nie powinien czynić, bo nie ma tych możliwości fizycznych, ale on je ma, on pokazuje, że ma wolę życia. Dlatego ważny jest cały człowiek i myślę, że ta piękna współpraca zarówno lekarzy, pielęgniarek i całej służby zdrowia z kapłanami jest niezwykle ważna, gdyż każda z tych osób niesie pomoc człowiekowi w potrzebie, realizując przez to swoje powołanie – zaznaczył.
Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie
Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.
Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
