Święty Augustyn pisał, że kto śpiewa, modli się podwójnie. Wierni z parafii św. Wojciecha przy ul. Wolskiej 76 pamiętają o tym, by chwalić Boga zarówno modlitwą, jak i śpiewem.
Parafia św. Wojciecha na Woli została utworzona 1 kwietnia 1927 r. dekretem kard. Aleksandra Kakowskiego. Znacznie wcześniej, bo w czerwcu 1898 r., rozpoczęto prace przy budowie kościoła. Świątynia miała być większym kościołem parafii św. Stanisława, która znajduje się przy ul. Bema. Jednak wzrost liczby ludności Woli, głównie robotniczej, spowodował erygowanie nowego ośrodka duszpasterskiego i parafii przy kościele św. Wojciecha.
Podczas oblężenia Warszawy w 1939 r. kościół został poważnie zniszczony, nabożeństwa odprawiano w jego dolnej części aż do 1940 r. W czasie Powstania Warszawskiego Niemcy utworzyli w świątyni obóz przejściowy dla ludności cywilnej stolicy. Miejscowi wikariusze otoczyli troską wszystkich więźniów, za co zostali rozstrzelani wraz z innymi powstańcami w sierpniu 1944 r. Ponad trzydzieści lat później parafia otrzymała relikwie św. Wojciecha, które podarował jej prymas Polski kard. Józef Glemp.
W parafii działa wiele wspólnot, m.in: Żywy Różaniec, Rycerze Kolumba grupa młodzieżowa, Akcja Katolicka czy Legion Maryi.
Reklama
Wspólnota młodych to osoby, które chętnie angażują się w działania na rzecz parafii. W czasie swoich spotkań wspólnie adorują Najświętszy Sakrament, uczestniczą w Eucharystii, dyskutują lub po prostu rozmawiają o życiu przy herbacie. – Do wspólnoty należą studenci zarówno z parafii, jak i z parafii sąsiednich. Każdy w niej jest mile widziany – słyszymy.
W parafii działają również dwie schole. Schola młodzieżowa, do której należy Ewa Obajtek, składa się z osób w różnym wieku i z różnym doświadczeniem muzycznym. Służą oprawą muzyczną w czasie niedzielnej Mszy św. Wykorzystują swoje talenty, aby chwalić Pana Boga i pomagać ludziom w budowaniu z Nim własnej relacji.
Dla dzieci ze szkoły podstawowej, które chcą śpiewać, organizowana jest nauka śpiewu. Przez swoje zaangażowanie grupy umacniają swoją wspólnotę parafialną oraz więź z Chrystusem.
– W czerwcu ubiegłego roku parafia zorganizowała piknik rodzinny. Wiele wspólnot zaangażowało się w jego przygotowanie – mówi Ewa Obajtek.
Schola prowadzi także adorację Najświętszego Sakramentu, czuwania w Wielkim Poście i w noc Zesłania Ducha Świętego oraz coroczne kolędowanie. Uczestniczy też w uroczystościach takich jak, np. bierzmowanie.
Wiara i rozum
U św. Wojciecha od ponad 30 lat działa wspólnota parafialnej Drogi Krzyżowej. Jej uczestnicy w każdy piątek przez cały rok prowadzą Drogę Krzyżową. W zależności od tygodnia, razem modli się 30-50 osób. Oprócz tego raz w miesiącu prowadzone są katechezy dla dorosłych.
– Tematyka katechez jest związana z cyklem programu duszpasterskiego Episkopatu Polski – mówi ks. prał. Zbigniew Suchecki, proboszcz parafii.
Parafia podjęła również inicjatywę „Niedzielne popołudnie ze św. Wojciechem”. Są to regularne spotkania raz w miesiącu, na które zapraszani są prelegenci z różnych dziedzin nauki.
Kościół przy Wolskiej 76 jest otwarty przez cały dzień. Wierni mogą adorować Najświętszy Sakrament oraz przystąpić do spowiedzi.
Marcin Perłowski, Dyrektor Centrum Życia i Rodziny, nauczyciel
O 30. rocznicy encykliki „Evangelium vitae”, Dniu Świętości Życia oraz o najpilniejszych wyzwaniach pro-life w Warszawie, z Marcinem Perłowskim rozmawia Monika M. Zając.
Monika M. Zając: W odpowiedzi na apel Jana Pawła II, zawarty w encyklice „Evangelium vitae”, 25 marca obchodzony jest jako Dzień Świętości Życia. Papież wskazał, że celem tego dnia jest „budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji” (n. 85). Jak działalność Centrum Życia i Rodziny wpisuje się w ten papieski program budzenia sumień?
Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
Portal Archidiecezji Łódzkiej przy współpracy z wykładowcami Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi i pracownikami Kurii Metropolitalnej Łódzkiej opublikuje szczegółowe informacje dotyczące konklawe.
Po śmierci Ojca Świętego Franciszka trwa w Kościele Sede Vacante. Kościół oczekuje na wybór
następcy św. Piotra, modląc się za Kolegium Kardynalskie zgromadzone na rzymskich kongregacjach,
podczas których omawia się najważniejsze sprawy związane z funkcjonowaniem Kościoła oraz ze
zbliżającym się Konklawe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
