W diecezji sosnowieckiej barwne korowody przeszły ulicami m.in. Dąbrowy Górniczej w parafii św. Rafała Kalinowskiego, Jaworzna na os. Podłęże i w centrum miasta oraz Klucz, Pilicy, Siewierza, Szreniawy i Sosnowca.
W Sosnowcu królowie wyruszyli z parafii Chrystusa Króla, św. Floriana oraz św. Jacka na Plac Papieski, gdzie przywitała ich Święta Rodzina z wiernymi parafii Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. W tegorocznym orszaku grała dla uczestników Sosnowiecka Orkiestra Dęta, Teatr Zagłębia udostępnił stroje, a Urząd Miasta przygotował scenę i nagłośnienie. Królowie przybyli na Plac Papieski na koniach, które udostępnił Adrian Kluszczyński z Burrolandii.
– Na scenie podziwialiśmy, jak Trzej Królowie obserwowali niebo za pomocą lunety, gdzie dostrzegli gwiazdę. Wyruszyli za nią, aby oddać pokłon nowonarodzonemu królowi. Nie zabrakło wizyty na dworze Heroda oraz walki Dobra ze Złem. Jasełka były przeplatane śpiewem kolęd w wykonaniu zespołu Florianki. Po spotkaniu na Placu Papieskim Trzej Królowie udali się z wizytą do mieszkańców Hospicjum św. Tomasza Apostoła – opowiadała uczestnicząca w uroczystości Agnieszka Pyrek.
Orszak Trzech Króli zorganizowało także Stowarzyszenie Ziemi Pilickiej. Przemaszerował on ulicami miasta z rynku na Mszę św. do sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej w Pilicy-Biskupicach, a następnie do pilickiej kolegiaty św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty oraz do kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Wierbce.
Kacpra, Melchiora i Baltazara i towarzyszący im tłum można było spotkać w parafii św. Rafała Kalinowskiego w Dąbrowie Górniczej, Kluczach, Szreniawie i Siewierzu z udziałem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Natomiast świętowanie w Szreniawie uświetniły Ochotnicze Straże Pożarne. Odbył się także koncert kolęd Orkiestry OSP Sulisławice oraz występ dzieci z Sulisławic. W Jaworznie-Centrum po Mszy św. sprawowanej w jaworznickiej kolegiacie św. Wojciecha i św. Katarzyny wszyscy udali się do szopki na Rynek. Odbył się też koncert Orkiestry Dętej Tauron Wydobycie S.A.
6 stycznia Kościół obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego - jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich. Tego dnia w świątyniach święci się kadzidło oraz kredę, którą następnie oznacza się drzwi domów. W Polsce odbywają się też coraz bardziej popularne Orszaki Trzech Króli. Ofiary składane na tacę w polskich Kościołach przekazywane są na wsparcie misjonarzy z naszego kraju na całym świecie.
Ależ skąd! Oczywiście, że lubię! Kocham przecież wszystkich ludzi. Rozumiem jednak, dlaczego padło takie pytanie. „Usprawiedliwię się” za chwilę. Wpierw powiem parę zdań o sobie.
Moje staroniemieckie imię oznacza osobę, która dokonuje wielkich i widocznych czynów gdzieś na północy (nord, czyli „północ” i beraht, czyli „błyszczący”, „jaśniejący”). W pewnym sensie byłem taką osobą. Żyłem na przełomie XI i XII wieku. Urodziłem się w Niemczech w bogatej i wpływowej rodzinie. Dzięki temu od dziecięcych lat obracałem się wśród elit (przebywałem m.in. na dworze cesarza Henryka V). Można powiedzieć, że zrobiłem kościelną karierę - byłem przecież arcybiskupem Moguncji.
Wcześniej, mając 35 lat, cudem uniknąłem śmierci od rażenia piorunem. Wydarzenie to zmieniło moje życie. Przemierzałem Europę, ewangelizując i wzywając do poprawy postępowania. Będąc człowiekiem wykształconym i jednocześnie mającym dar popularyzacji posiadanej wiedzy, potrafiłem szybko zgromadzić wokół siebie grono naśladowców. Umiałem zjednywać sobie ludzi dzięki wrodzonej inteligencji, kulturze osobistej oraz ujmującej osobowości. Wraz z moimi uczniami stworzyliśmy nowy zakon (norbertanie). Poświęciliśmy się bez reszty pracy apostolskiej nad poprawą obyczajów wśród kleru i świeckich.
Powrócę do pytania. Zapewne wielu tak właśnie myśli o mnie. Dzieje się tak, ponieważ jako arcybiskup sąsiadującej z wami metropolii rościłem sobie prawo do sprawowania władzy nad diecezjami w Polsce, które podlegały metropolii w Gnieźnie. Przyznaję, że nie było to zbyt mądre. Jako usprawiedliwienie mogę tylko dodać, że kierowała mną troska o dobro Kościoła powszechnego. Wtedy na Waszych ziemiach chrześcijaństwo jeszcze dobrze nie okrzepło. Bóg jednak wezwał mnie rychło do siebie, a Stolica Apostolska przywróciła bardzo szybko arcybiskupom gnieźnieńskim przysługujące im prawa. Wszystko więc dobrze się skończyło.
W sztuce przedstawia się mnie zwykle w stroju biskupim z krzyżem w dłoni. Moimi atrybutami są najczęściej anioł z mitrą i monstrancja.
Mógłbym jeszcze sporo o sobie powiedzieć, gdyż moje życie obfitowało w wiele wydarzeń. Patrząc jednak na nie z perspektywy tylu stuleci, chcę na koniec gorąco zachęcić wszystkich do realizowania Bożych zamysłów w swoim życiu. Proszę mi uwierzyć, że nawet najgorsze rzeczy Bóg jest w stanie przemienić w dobro. One też mają sens, choć my jeszcze tego nie widzimy z niskiego poziomu naszej ludzkiej egzystencji.
W wigilię Zesłania Ducha Świętego gromadzimy się na modlitwie. Diecezjalne czuwanie odbędzie się w kościele pw. NMP na Piasku. Zaprasza na nie Komisja Główna Synodu Archidiecezji Wrocławskiej. Modlitwa czuwania będzie trwać również w wielu innych miejscach. Oto niektóre z nich.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
