Uroczystość odpustowa to zawsze wielkie duchowe święto dla parafii. W naszym przypadku to wielkie święto dla całego miasta, bowiem nasz odpust jest obchodzony od kilkuset lat. Nie jestem w stanie dokładnie powiedzieć od kiedy, ale pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Czeladzi pochodzi z 1260 r. – podkreślił ks. Jarosław Wolski, proboszcz czeladzkiej parafii.
Tegoroczne czeladzkie uroczystości odpustowe ku czci św. Stanisława odbyły się 9 maja. Sumie odpustowej przewodniczył bp pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej Piotr Greger, przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski. Wspólnie z nim Eucharystię sprawowali ks. Tomasz Folga – dyrektor Caritas Diecezji Sosnowieckiej i ks. proboszcz Jarosław Wolski. – Święty Stanisław biskup był i jest ważną postacią dla dawnych władców Polski i dla współczesnych ludzi. Według Władysława Jagiełły to właśnie jego wstawiennictwo zaowocowało zwycięstwem polskich wojsk podczas bitwy pod Grunwaldem. Z kolei Zygmunt I Stary wybrał sobie św. Stanisława na patrona swoich rządów. Nam św. Stanisław – biskup i męczennik pomaga na co dzień. Jesteśmy dumni ze swojego patrona – podkreślił ks. Wolski.
W homilii bp Piotr Greger zaznaczył, że wypowiedzi Jezusa o dobrym pasterzu są źródłem duszpasterstwa, a od kapłana oczekuje się, aby był dobrym pasterzem ludzkich dusz. Zaznaczył, że pierwszym i zarazem Dobrym Pasterzem jest Chrystus zmartwychwstały, który powołując do istnienia wspólnotę Kościoła dał jej pasterzy jako swoich widzialnych zastępców. – Bywają sytuacje, które Pan Jezus przewiduje w Ewangelii, gdy pasterz w obronie swoich owiec musi być wyśmiany, musi cierpieć, a nawet oddać życie – zaznaczył bp Greger. Przypomniał również, że miłość Jezusa była wzorem dla św. Stanisława, który nie wahał się poświęcić życia w obronie słowa Bożego i obrony moralności. – Taka postawa jest dziś wyzwaniem dla każdego biskupa, zobowiązanego prowadzić lud Boży tak, aby ten wytrwał aż do śmierci w nienaruszonej wierze – nauczał kaznodzieja.
Wśród pięknych roztoczańskich ziem i lasów położone jest Górecko Kościelne – miejsce wybrane i uświęcone przez św. Stanisława, biskupa i męczennika.
Kapliczki i aleja dębowa, drewniany kościół św. Stanisława to tylko niektóre charakterystyczne miejsca związane z Góreckiem Kościelnym, jednym z najliczniej odwiedzanych miejsc na Roztoczu. Zwłaszcza piękny, modrzewiowy kościół od lat przyciąga pielgrzymów, którzy przybywają do miejsca objawienia św. Stanisława, bo przecież to miejsce wybrał sam święty. Ale wróćmy do początków...
Od ponad 400 lat inspiruje wychowanków i wychowawców do wkraczania na drogę prowadzącą do pełni dojrzałości i do świętości.
Jan Berchmans przyszedł na świat w Diest, niewielkim flamandzkim miasteczku, w rodzinie garbarza i córki burmistrza. Był bystrym chłopakiem, ale z racji złej sytuacji materialnej rodziny jego edukacja natrafiła na problemy. Mógł kontynuować rozpoczętą naukę dzięki pomocy miejscowego proboszcza. Trafił do nowo utworzonego Kolegium Jezuitów w Mechelen. Tu ostatecznie rozeznał swoje powołanie i w wieku 17 lat wstąpił do nowicjatu jezuitów. Wydawał się zwykłym chłopakiem, ale jego duchowe i intelektualne życie było nieprzeciętne. Wyróżniał się dojrzałością, inteligencją, pokorą i bezkompromisową miłością do bliźnich. Z tego względu przełożeni wysłali go na studia filozoficzne i teologiczne do Rzymu. Również w Wiecznym Mieście swoimi przymiotami zachwycał nauczycieli, kleryków i tych, którzy mieli sposobność bezpośrednio się z nim zetknąć. Z powodu jego pobożności i miłości do bliźnich nazywano go aniołem. Przed młodym, dobrze wykształconym i gorliwym jezuitą otwierała się obiecująca kariera misyjna, o której marzył. W sierpniu 1621 r. ciężko zachorował. Mimo starań lekarzy zmarł w wieku zaledwie 22 lat. Życie Jana było proste, czynił tak, by to, co robi, było wzorem dla innych. Został beatyfikowany przez Piusa IX w 1865 r., a 22 lata później – kanonizowany przez Leona XIII. Jest patronem ministrantów i młodzieży studiującej.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok stwierdzający, że Polska ma obowiązek uznać zawarte w Niemczech tzw. małżeństwo dwóch mężczyzn.
Tłem sprawy jest sytuacja dwóch mężczyzn, obywateli Polski, którzy zawarli związek „małżeński” w Berlinie w 2018 roku, zgodnie z tamtejszym prawem (w Niemczech tzw. małżeństwa osób tej samej płci zostały zalegalizowane w 2017 roku). Następnie mężczyźni złożyli wniosek do polskiego Urzędu Stanu Cywilnego dla miasta stołecznego Warszawy o transkrypcję aktu zawarcia „małżeństwa”, czyli o urzędowe przeniesienie treści zagranicznego dokumentu aktu „małżeństwa” do polskich ksiąg stanu cywilnego. Jako że polskie prawo nie zna instytucji „małżeństwa osób tej samej płci”, a transkrypcja naruszałaby podstawowe zasady polskiego porządku prawnego (art. 18 Konstytucji RP z 1997 roku, zgodnie z którym małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej), kierownik Urzędu Stanu Cywilnego wydał decyzję odmowną.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
