Reklama

Niedziela Sandomierska

Drugie życie

Cenne zabytki piśmiennicze będące w posiadaniu Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu odzyskują dawny blask, a dzięki digitalizacji są dostępne dla wszystkich.

Niedziela sandomierska 5/2022, str. VI

[ TEMATY ]

Sandomierz

Muzeum Diecezjalne

Emil Rzymkowski

Większość pozycji skupia się wokół kwestii medycznych – podkreśla ks. Piotr Tylec

Większość pozycji skupia się wokół kwestii medycznych – podkreśla ks. Piotr Tylec

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Od wielu lat dzięki pozyskiwanym przez bibliotekę środkom udaje się przeprowadzać renowację wielu starodruków, które później zdigitalizowane udostępniane są wszystkim chętnym. Podobnie jak w poprzednich latach, bibliotece udało się pozyskać dofinansowanie z programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki” prowadzonego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Program ten skierowany jest m.in. do bibliotek naukowych naszego kraju, do grona których od 2017 r. należy również diecezjalna instytucja.

Przedsięwzięcie

Pierwszym ze zrealizowanych projektów była „Konserwacja, opracowanie, digitalizacja 50 starych druków z Biblioteki Kapituły w Sandomierzu”. Zadanie to było kontynuacją rozpoczętego przed rokiem żmudnego procesu prac ratowniczych nad tym cennym zbiorem, który został zdeponowany w bibliotece. Zakresem obejmowało ono pięć inkunabułów, czyli książek wydrukowanych przed 1500 rokiem, oraz 45 woluminów starych druków, tj. sprzed 1800 roku. Z racji, iż część z nich była tzw. klockami introligatorskimi (największy z nich zawierał 54 pozycje), udało się z nich wyodrębnić aż 310 samodzielnych tytułów. – Tematyka tych pozycji jest niezwykle ciekawa, bowiem większość z nich skupia się wokół kwestii medycznych: chirurgii, anatomii, farmaceutyki, itp. Z tej racji posiadają one liczne ryciny i grafiki, które ubogacają tekst i są ważnym źródłem wiedzy. Śmiało można powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej unikatowych księgozbiorów medycznych, który przechowywany jest w zbiorach kościelnych naszej ojczyzny – zaznaczył ks. Piotr Tylec, dyrektor Biblioteki Diecezjalnej.

Etapy działań

Kolejne ocalone od zniszczenia książki koncentrują się na tematyce historycznej, powszechnej oraz kościelnej. Obejmują one zarówno podręczniki i kompendia, ale również szczegółowe opracowania monograficzne. Pięć inkunabułów, które objęto zadaniem, opatrzone są superekslibrisami, czyli znakami własnościowymi umieszczonymi na oprawie. Wśród nich znajduje się jeden unikatowy, zawierający nieznane wyobrażenie herbowe Jana Łaskiego młodszego, jednego z najwybitniejszych polskich działaczy reformacji. Pierwszy etap zadania konserwatorskiego powyższych dzieł obejmował dezynfekcję i dezynsekcję zbioru. W kolejnym etapie odbyło się czyszczenie usuwające kurz, martwe owady, resztki papieru i inne zanieczyszczenia. Również każda strona woluminów była tamponowana i gumowana przy użyciu czyścików konserwatorskich. Następnie wykonano niezbędne prace naprawcze, m.in. podklejenia, uzupełnienia ubytków, prasowanie kart, mocowanie opraw i zabezpieczenie jej specjalistycznymi preparatami. Na koniec cenne dzieła zostały poddane opracowaniu według zasad Centralnego Katalogu Bibliotek Naukowych NUKAT. – W ramach tego zadania przygotowano 200 nowych rekordów bibliotecznych oraz zweryfikowano 110 już istniejących, które przygotowali pracownicy innych książnic. Ostatnim etapem projektu była digitalizacja i udostępnienie kolekcji. Łącznie woluminy miały prawie 30 tys. stron i tyleż wykonano skanów. Udostępniono je w największej polskiej bibliotece cyfrowej – Polona. Z pozycji tych można korzystać bezpłatnie. Koszty tego zadania wyniosły 275 547 zł, z czego Ministerstwo Edukacji i Nauki dofinansowało 248 tys. zł – informował dyrektor biblioteki ks. Tylec.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-01-25 11:45

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ocalone dziedzictwo

Niedziela sandomierska 34/2021, str. VI

[ TEMATY ]

Sandomierz

wystawy

Archiwum muzeum

Karol Estreicher w Domu Długosza, 1937 r.

Karol Estreicher w Domu Długosza, 1937 r.

Pod takim tytułem w ogrodzie przy Domu Długosza zainaugurowane zostały dwie plenerowe prezentacje.

Pierwsza z nich zatytułowana jest „Sandomierski epizod wojennych losów ołtarza Wita Stwosza”. W sierpniu 1939 r., w obliczu zbliżającej się wojny, w kościele Mariackim w Krakowie rozpoczęto demontaż ołtarza Wita Stwosza, na który składało się ponad tysiąc części. Wyjęte z ołtarza rzeźby i płaskorzeźby zostały zapakowane do trzydziestu skrzyń oraz pięciu dużych paczek tekturowych. Największe skrzynie zaplanowano ukryć w Sandomierzu. Pozostałe części ołtarza podzielono na trzy grupy i ukryto w różnych miejscach w Krakowie. Transportem skrzyń z Krakowa do Sandomierza kierował dr Karol Estreicher jun., krakowski uczony, wówczas starszy asystent w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Za wyborem Sandomierza na punkt ewakuacji ołtarza przemawiały, jak możemy przypuszczać, bliskie związki Estreichera z tym miastem, gdzie w latach 1936-37 urządzał Muzeum Diecezjalne w obecnej siedzibie w Domu Długosza. W nocy z 28 na 29 sierpnia 1939 r. z Krakowa do Sandomierza wypłynęły Wisłą galary ciągnione przez holowniki, na które załadowano skrzynie. Galary dotarły do Sandomierza w dniu 1 września rano. Przy transporcie skrzyń znad Wisły pomagali więźniowie z sandomierskiego zamku. Biskup Jan Kanty Lorek, wówczas administrator apostolski diecezji sandomierskiej, podjął decyzję, że największe skrzynie, w których znajdowały się rzeźby, zostaną ukryte w przedsionku katedry, a skrzynie z płaskorzeźbami w gmachu Seminarium Duchownego. Zachował się dokument z datą 1 września 1939 r., który zawiera spis przewiezionych do Sandomierza części ołtarza Wita Stwosza. Biskup Lorek pozostawił na nim adnotację: „odebrałem bez sprawdzania zawartości”. W dniu 9 września 1939 r. wojska niemieckie zdobyły Sandomierz. Pociągnęło to za sobą dotkliwe skutki także dla katedry, gdzie dokonano wielu zniszczeń. Cztery skrzynie złożone w kruchcie zachodniej katedry szczęśliwie ocalały. Tymczasem w Krakowie Niemcy rozpoczęli poszukiwania ołtarza Wita Stwosza. Zachowała się notatka spisana własnoręcznie przez abp. księcia Adama Stefana Sapiehę, w dniu 18 września 1939 r., opisująca, jak hitlerowcy wymusili na nim ujawnienie miejsca przechowywania ołtarza. Arcybiskup Sapieha nie chciał też narażać na niebezpieczeństwo duchownych z Sandomierza. Skrzynie z rzeźbami Wita Stwosza były przechowywane w Sandomierzu do 5 października 1939 r. Następnie dzieło trafiło do Reichsbanku w Berlinie, a wreszcie do Norymbergii, gdzie ołtarz został ukryty w schronie przeciwlotniczym pod górą zamkową. Do Krakowa powrócił w 1946 r., specjalnym pociągiem, w czterech wagonach i stu siedmiu wyściełanych wiórami skrzyniach. Tym samym pociągiem wracały także cenne dzieła sztuki, które Niemcy wywieźli z Sandomierza na przełomie 1939 i 1940 r.: Relikwiarz drzewa Krzyża Świętego, dar króla Władysława Jagiełły dla sandomierskiej kolegiaty, a także obraz Łukasza Cranacha Starszego Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Katarzyną Aleksandryjską ze zbiorów Muzeum Diecezjalnego. Powrócił wówczas do Sandomierza jeszcze jeden zabytek. Karol Estreicher w swoim dzienniku zapisał: „Dziś rano odnalazłem przypadkiem obrazy Canaletta zawinięte w gobelin sandomierski. Komplet. Wyobrażam sobie radość w Warszawie z powodu odnalezienia Canaletta. Już chciałem gobelin z Katedry sandomierskiej odłożyć na bok jako mniej wartościowy. Zwróciło moją uwagę, dlaczego tak mało wartościowy gobelin jest nawinięty na bęben? Rozpakowałem. Zaczęły chrzęścić obrazy Canaletta!”.

CZYTAJ DALEJ

W siedzibie MEN przedstawiono szokujący ranking szkół przyjaznych osobom LGBTQ+

2024-04-24 13:58

[ TEMATY ]

LGBT

PAP/Rafał Guz

„Bednarska" - I społeczne liceum ogólnokształcące im. Maharadży Jam Saheba Digvijay Sinhji w Warszawie zostało najwyżej ocenione w najnowszym rankingu szkół przyjaznych osobom LGBTQ+. Ranking przedstawiła Fundacja "GrowSpace" w siedzibie Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Ranking w gmachu MEN został zaprezentowany po raz pierwszy.

CZYTAJ DALEJ

W Lublinie rozpoczęło się spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec

2024-04-24 17:59

[ TEMATY ]

Konferencja Episkopatu Polski

Konferencja Episkopatu Polski/Facebook

W dniach 23-25 kwietnia br. odbywa się coroczne spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec. Gospodarzem spotkania jest w tym roku abp Stanisław Budzik, przewodniczący Zespołu KEP ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec.

Głównym tematem spotkania są kwestie dotyczące trwającej wojny w Ukrainie. Drugiego dnia członkowie grupy wysłuchali sprawozdania z wizyty bp. Bertrama Meiera, ordynariusza Augsburga, w Ukrainie, w czasie której odwiedził Kijów i Lwów. Spotkał się również z abp. Światosławem Szewczukiem, zwierzchnikiem Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję