Święty Józef staje się dla nas wzorem człowieka ukierunkowanego na głos Boga, a nie tylko własnych pragnień i własnego sposobu widzenia – mówił w homilii abp Wacław Depo.
Wieczorem 19 marca przewodniczył on Mszy św. w sanktuarium św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie. Liturgia rozpoczęła modlitwę w kościołach stacyjnych Roku św. Józefa w archidiecezji częstochowskiej.
Na Mszy św. zgromadzili się m.in. członkowie kapituły bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie i Bractwo św. Józefa.
W homilii abp Depo podkreślił, że w Kościele rozpoczyna się Rok Rodziny, w którym „na nowo mamy odkryć radość miłości rodzinnej, wspólnoty życia i miłości wielopokoleniowej”. – To jest bardzo ważne podkreślenie zwłaszcza w kontekście panującej pandemii i pewnych utraconych więzów między nami, wewnątrz naszych rodzin, we wzajemnej komunikacji między rodzicami a młodzieżą, między rodzicami a dziećmi i wzajemnie między rodzeństwem. A cóż dopiero powiedzieć o naszych babciach i dziadkach? – podkreślił i dodał: – To jest przestrzeń do odzyskania od wewnątrz.
Wrogowie atakują
Reklama
Odnosząc się do dzisiejszych czasów, arcybiskup wskazał, iż „coraz częściej słyszymy, że żyjemy w kulturze odojcowienia”. – Czy nie zauważamy, że tego rodzaju zjawisko zostaje mocno wpisane przez wrogów Kościoła w tzw. proces „odjanapawłowienia”, żebyśmy już zapomnieli o sobie i dziedzictwie, które wniósł w naszą historię i dzieje naszego zbawienia Jan Paweł II, który również od momentu chrztu miał wpisane drugie imię, Józef? – kontynuował metropolita częstochowski.
Patron odwagi
Zaznaczył również, że „w aktualnym stanie Kościoła doświadczającego różnych zagrożeń i kryzysu ten patronat i opieka są szczególnie ważne”. – Józef w swoim życiu stawał przed wieloma wyzwaniami. Przed żadnym z nich nie uciekł. Pozostaje milczącym, ale jakże wyrazistym patronem odwagi wiary – dodał. – Święty Józef uczy nas, że nie wolno dać się zniewolić lękom o przyszłość, bo ona jest w ręku Boga. I nie bójmy się owej dechrystianizacji, która przechodzi przez Polskę – wołał abp Depo.
– Święty Józef jest dla nas wzorem odwagi. Trzeba jeszcze bardziej zawierzyć Bogu i modlić się, aby trudny czas, który przeżywamy, skończył się. Zawsze lud szedł do Boga, trzeba przychodzić do Niego, do świątyni – mówił na zakończenie Liturgii ks. Marek Kundzicz, proboszcz parafii św. Józefa i kustosz sanktuarium.
Święty Józef odwiedzi rodziny
Msza św. zakończyła się wystawieniem Najświętszego Sakramentu z odmówieniem Litanii do św. Józefa i modlitwą w intencji obrony życia dzieci nienarodzonych. Arcybiskup Depo poświęcił również obrazy z wizerunkiem św. Józefa dla dwóch częstochowskich parafii, które będą peregrynować wśród ich rodzin.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Do troski o chrześcijańską wizję ludzkiej pracy zachęcił papież Polaków podczas nadzwyczajnej audiencji jubileuszowej. Brali w niej licznie udział uczestnicy Jubileuszu Świata Pracy.
Pozdrawiam serdecznie Polaków. Pielgrzymki świata pracy mają w Polsce długą tradycję. Ich inspiracją było nauczanie św. Jana Pawła II i jego Encyklika Laborem exercens oraz działalność bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kapelana „Solidarności”. Powracajcie do tych źródeł, aby z nadzieją stawiać czoła „nowym rzeczom”, upominając się o chrześcijańską wizję ludzkiej pracy. Z serca wam błogosławię!
Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
