Andrzej z Chrzanowa zawdzięcza św. Ricie trzeźwość, uratowanie więzi rodzinnych, a także rozwój zawodowy. Pomogła mu w najtrudniejszym momencie życia. Teraz jest gorącym orędownikiem jej wstawiennictwa i nie ma dnia, który spędziłby bez modlitwy za przyczyną św. Rity.
Reklama
Regularne modlitwy za przyczyną świętej są sprawowane w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Dąbrowie Górniczej od 8 lat, zawsze w 22. dzień miesiąca. Uczestniczą w nich wierni nie tylko z parafii, ale i z sąsiednich miast. A wszystko zaczęło się od sprowadzenia relikwii świętej z Cascii. 22 czerwca 2013 r. zostały uroczyście wprowadzone do parafii. Inicjatorem wprowadzenia nowego nabożeństwa do dąbrowskiej parafii był uczestniczący w krakowskich nabożeństwach za przyczyną św. Rity Rajmund Liebe. Zwrócił się on z propozycją do ks. Zdzisława Reterskiego – proboszcza parafii, by na wzór Augustianów z Krakowa zorganizować podobne nabożeństwo w Dąbrowie Górniczej. Ksiądz przystał na tę propozycję. I od kwietnia 2013 r. ruszyły nabożeństwa za przyczyną św. Rity. Kolejnym krokiem było ufundowanie figury świętej. A z biegiem czasu jedna z rodzin ufundowała złoty ornat. I tak św. Rita na dobre zagościła w parafii, wypraszając wiernym potrzebne łaski. – To nic, że muszę przejechać na to nabożeństwo 40 km. W skali miesiąca to przecież nie jest dużo. A o wiele więcej jej zawdzięczam. I każdemu polecam jej wstawiennictwo. Ona naprawdę pomaga. Ja i moja rodzina zawdzięcza jej wiele dobra.
Warto modlić się za jej przyczyną. Jest bardzo skuteczna – zaznacza Andrzej z Chrzanowa.
– Z roku na rok przybywa świadectw pomocy, jakie św. Rita wyprosiła u Boga uczestnikom nabożeństwa. Bardzo się cieszę, że w naszej parafii mamy takie nabożeństwo, które ciągle się rozwija. Sam też bardzo wiele jej zawdzięczam – powiedział ks. Zdzisław Reterski. Najbliższe nabożeństwo już jutro – 22 marca.
O godz. 16:30 w Pałacu Apostolskim rozpoczęła się liturgia wejścia na konklawe. Wzięło w niej udział 133 kardynałów elektorów, a poprowadził ją – zgodnie z przepisami – najstarszy precedencją kardynał biskup – Pietro Parolin. Kardynałowie wybiorą 267. Papieża.
Liturgia rozpoczęła się znakiem krzyża i krótkimi obrzędami wstępnymi, po których kardynałowie, modląc się Litanią do Wszystkich Świętych, przeszli procesyjnie do Kaplicy Sykstyńskiej. Tam, po odśpiewaniu hymnu „Przybądź Duchu Święty” i odmówieniu modlitwy w intencji elektorów, złożyli oni uroczystą przysięgę. Najpierw wspólnie odczytali jej rotę, która dotyczy zarówno sytuacji, w której na któregoś z nich padnie wybór, jak też dochowania tajemnicy konklawe. Następnie każdy z kardynałów osobiście dopełnił przysięgi, kładąc dłoń na Ewangelii.
Choć to jeden z głównych symboli konklawe, to jego tradycja sięga jedynie nieco ponad 100 lat. Biały dym z komina zamontowanego na Kaplicy Sykstyńskiej obwieszcza światu wybór papieża. Fumata bianca weszła też na stałe do języka włoskiego jako synonim rozwiązania jakiejś sprawy, zakończenia oczekiwania.
Po raz pierwszy biały dym zwiastował wybór papieża 3 września 1914 roku, gdy wybrano kardynała Giacomo della Chiesa, który przybrał imię Benedykta XV. Wcześniej wybór papieża oznaczał… brak dymu, bowiem karty ze skutecznego głosowania archiwizowano. Dłuższa jest historia czarnego dymu. We wcześniejszych wiekach, niezależnie od tego czy konklawe odbywało się w Watykanie, czy na rzymskim Kwirynale (gdy istniało Państwo Kościelne) czerń z komina była znakiem, że wakat na Stolicy Apostolskiej trwał.
80 lat temu, 8 maja 1945 r., zakończyła się II wojna światowa w Europie. Akt kapitulacji Niemiec oznaczał koniec sześcioletnich zmagań. Nie oznaczał jednak uwolnienia kontynentu spod panowania autorytaryzmu. Europa Środkowa na pół wieku znalazła się pod kontrolą ZSRS.
Na początku 1945 r. sytuacja militarna i polityczna III Rzeszy wydawała się przesądzać jej los. Wielka ofensywa sowiecka rozpoczęta w czerwcu 1944 r. doprowadziła do utraty przez Niemcy ogromnej części Europy Środkowej, a straty w sprzęcie i ludziach były niemożliwe do odtworzenia. Porażka ostatniej wielkiej ofensywy w Ardenach przekreślała niemieckie marzenia o zawarciu kompromisowego pokoju z mocarstwami zachodnimi i kontynuowaniu wojny ze Związkiem Sowieckim. Wciąż zgodna współpraca sojuszników sprawiała, że dla obserwatorów realistycznie oceniających sytuację Niemiec było jasne, że wykluczone jest powtórzenie sytuacji z listopada 1918 r., gdy wojna zakończyła się zawieszeniem broni. Dążeniem Wielkiej Trójki było doprowadzenie do bezwarunkowej kapitulacji Niemiec oraz ich całkowitego podporządkowania woli Narodów Zjednoczonych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
