Reklama

Niedziela Rzeszowska

Ciekawe miejsca na wakacyjne pielgrzymowanie (4)

Dziedzictwo na liście UNESCO – Sękowa

Parafia w Sękowej ma to szczęście, że na jej terenie znajdują się dwie świątynie wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Świątynię w Owczarach poznaliśmy w poprzednim odcinku, a dziś zapraszamy do kościoła pw. św. Filipa i Jakuba w Sękowej.

Niedziela rzeszowska 31/2020, str. VI

[ TEMATY ]

Kościół

UNESCO

Sękowa

Ks. Janusz Sądel

Kościół otrzymał medal organizacji „Europa nostra”

Kościół otrzymał medal organizacji „Europa nostra”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

To jeden z najcenniejszych kościołów drewnianych Małopolski. Usytuowany jest na pograniczu wsi Sękowa i Siary koło Gorlic, w zakolu rzeki Sękówki. Dokładna data powstania kościoła nie jest archiwalnie potwierdzona. Najczęściej podaje się pocz. XVI w. lub można spotkać datację określającą czas budowy na pierwszą ćwierć XVI w. Wzniesiono go z ręcznie ciosanych bierwion modrzewiowych. Ma konstrukcję zrębową, ale postawiony jest na fundamencie z kamienia. Budowla charakteryzuje się nieprawdopodobnie dużą powierzchnią dachu w stosunku do swojej kubatury, co jest ewenementem. Początkowo w XVI w. kościół składał się z nawy i prezbiterium, a potem dobudowano zakrystię. W początkowym okresie kościół był przykryty tak, jak obecnie, jednokalenicowym dachem, wspólnym dla nawy i prezbiterium bez sygnaturki. Architektoniczne ukształtowanie wnętrza niewiele różniło się od obecnego. W XVIII w. dostawiono wieżę i rozłożyste soboty. W XIX w. przebudowano zakrystię i chór muzyczny, a następnie powstała polichromia neogotycka.

Do ochrony i odrestaurowania kościoła przyczynił się śp. ks. prał. Stanisław Dziedzic, proboszcz w Sękowej.

Podziel się cytatem

Kościół w 1915 r. został poważnie zdewastowany w czasie I wojny światowej, ale nie podczas walk. Austriacy, którzy zajęli Sękową, urządzili w kościele stajnię dla koni. Część ścian rozebrali. Bogate wyposażenie wnętrza z minionych epok zostało wówczas splądrowane bądź zniszczone. Gdyby ,,Operacja Gorlicka” (2.V.1915 r.) opóźniła się o kilka dni, świątynia przestałaby zapewne istnieć. Po zakończeniu działań wojennych (1918-1919) zniszczoną świątynię poddano gruntownej rekonstrukcji. Walnie przyczynił się do tego, dzięki przeznaczeniu znacznych funduszy, miejscowy społecznik, poseł i senator, Władysław Długosz, właściciel pałacu w Siarach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Obecne wyposażenie stanowi m.in. późnorenesansowy ołtarz główny z pocz. XVII w., zrekonstruowany w latach 1948-49. W bogato polichromowanym ołtarzu widnieje obraz przedstawiający św. Mikołaja, Benedykta i Antoniego oraz rzeźba Zbawiciela Świata. Znajdziemy też kilka ciekawych zabytków m.in. belkę tęczową, tryptyki i chrzcielnicę.

Reklama

Należy zauważyć, że kościół był popularny wśród malarzy w XIX w. Uwiecznili go m.in. Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer czy Włodzimierz Tetmajer. Jego walory estetyczne, architektoniczne i krajobrazowe zadecydowały o wpisaniu na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO w 2003 r. Do ochrony i odrestaurowania tego kościoła przyczynił się śp. ks. prał. Stanisław Dziedzic, proboszcz w Sękowej (1967-2005). Za konserwację kościoła w 1995 r. świątyni przyznano prestiżowy medal organizacji „Europa Nostra”.

Odwiedzając to miejsce warto odwiedzić także kościół parafialny pw. św. Józefa w Sękowej, położony kilkaset metrów dalej, górujący nad Sękową. Zbudowany w 1885 r. w stylu neogotyckim z fundacji Józefy Szymonowiczowej, ówczesnej właścicielki majątku ziemskiego w Sękowej.

Jak dojechać?

Wyruszając z Gorlic kierujemy się drogą 977 w kierunku na Konieczną, po minięciu miejscowości Siary, na początku Sękowej, tuż za mostem na Sękówce, należy skręcić w prawo. Kościół jest widoczny z drogi.

Wydarzenia

W niedziele w porze letniej celebrowana jest msza św. o godz. 16. Można też skorzystać z oprowadzenia przez przewodnika: p. Beata Stępień, nr tel.: 507 400 954.

2020-07-28 10:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Komitet UNESCO o Puszczy Białowieskiej

[ TEMATY ]

Puszcza Białowieska

UNESCO

Lasy Państwowe

Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO, który obraduje w Krakowie analizuje stan obiektów światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, które są w zagrożeniu z różnych powodów m.in. konfliktów zbrojnych, katastrof naturalnych, czy presji cywilizacyjnej. W ramach obrad z polskiej inicjatywy odbyło się także Forum Społeczeństwa Obywatelskiego, podczas którego przedstawiciele Komitetu spotkali się z przedstawicielami organizacji pozarządowych.

W trakcie obrad odbyła się m.in. dyskusja na temat Puszczy Białowieskiej, podczas, której zobowiązano Polskę, aby do grudnia 2018 przedstawiła UNESCO nowy raport o stanie lasu. Znalazł się tam także zapis o możliwym wpisie na Listę Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Mokrsko. Maryja przywitana wierszem

2024-04-25 15:27

[ TEMATY ]

peregrynacja

parafia św. Stanisława BM

Mokrsko

Maciej Orman/Niedziela

Kolejnym etapem peregrynacji kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej była parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Mokrsku.

W imieniu wspólnoty Maryję w kopii jasnogórskiego wizerunku powitał proboszcz ks. Zbigniew Bigaj. Duszpasterz jest poetą, wydał cztery tomiki ze swoimi utworami: „Po życia drogach”; „Aniele, przy mnie stój”; „Po drogach wspomnień” i „Mojej Mamie”. Do Matki Bożej zwrócił się słowami wiersza pt. „Mama”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję