Jakby syntezą tej postawy są pozostawione przez niego słowa modlitwy do Maryi: „Najświętsza Panna to zarazem Królowa narodu, bo Ona nie tylko odbiera od niego hołdy, ale obsypuje go darami Swej hojności, której doznawały i doznają wszelkie stany. Wszakże Ona to pomagała biskupom i kapłanom w pracy apostolskiej, poddawała królom i senatorom dobre rady. Otwierała niebo milionom dusz, co na ziemi polskiej wiernie służyły Bogu. Matka Boża ma jednak wobec nas oczekiwania: Strzec się trzeba lenistwa ducha, które ugania się za tym, co chwilowo błyszczy i bawi, ucieka zaś przed pracą twardszą, a nieraz porzuca święte obowiązki”.
Drugim rysem osobowości świętego, którego dziś wspominamy, jest kult do Najświętszej Eucharystii. Po zakończeniu studiów rzymskich, kiedy wrócił do Przemyśla, okazało się, że nie ma dla niego etatu w Seminarium. Pomieszkiwał w Korczynie i zastanawiał się nad objęciem jakiegoś probostwa. Poczynił w tym kierunku dość konkretne działania. W tym czasie, namówiony przez swojego przyjaciela, odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Tam jedną noc spędził w Grobie Pana Jezusa. Ta całonocna modlitwa przyniosła pokój serca, a wkrótce okazało się, że może podjąć pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim. To było spełnienie jego marzeń. Być może w tamtą noc ułożył refleksję, którą zapisał w swoim Życiu duchowym. „Jeśli chcesz poznać ogrom tej miłości, rozważaj dzieła Boże, spełnione dla człowieka, a mianowicie trzy wieczne pomniki miłości: żłóbek, krzyż i ołtarz. Szczególnie stań pod krzyżem i przypatrz się miłości Ukrzyżowanego, przypatrz się Ukrzyżowanemu. Stań przed Przenajświętszym Sakramentem i rozważ to niezmierne wyniszczenie się Boga utajonego, tę ogromną ofiarę z siebie, to całkowite oddanie się człowiekowi z miłości bez granic”. Ta refleksja świętego Biskupa brzmi szczególnie aktualnie w roku poświęconym Eucharystii, wszak – jak w innym miejscu zauważył nasz Patron – „Bez łaski nie można się zbawić, a bez modlitwy nie można otrzymać łaski”.
Biskup przemyski św. Józef Sebastian Pelczar Urodził się w Korczynie 17 stycznia 1842 r., zmarł w Przemyślu 28 marca 1924 r. Założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W latach 1882-1883 rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
