Reklama

Gospodarka

Pomyśl o swojej emeryturze

Czym są pracownicze plany kapitałowe? Ile dzięki nim będzie można odłożyć dodatkowych pieniędzy, gdy już przestaniemy pracować?

Niedziela Ogólnopolska 3/2020, str. 54-55

[ TEMATY ]

emerytura

YakobchukOlena/pl.fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Większość z nas nie będzie zadowolona z wysokości swoich dochodów, gdy już zakończy aktywność zawodową. Problem dotyczy nie tylko Polski – sytuacja demograficzna na całym naszym kontynencie nie napawa optymizmem. Specjaliści głoszą, że w Polsce rośnie liczba emerytów, a maleje liczba ludzi w wieku produkcyjnym, czyli tych, którzy utrzymują seniorów. Dlatego od lat prowadzone są w Polsce kampanie informacyjne, których celem jest uświadomienie przyszłym emerytom, że filozofia „jakoś to będzie” nie uwzględnia już realiów ekonomicznych. Jakoś nie będzie, jeśli sami nie zadbamy o swoją przyszłość. Rzecz jednak w tym, że im człowiek młodszy, tym mniej wagi przykłada do odległej kwestii własnej emerytury. Wchodzimy na rynek pracy w wieku ok. 25 lat i pracujemy przez kolejne 4 dekady. W tym czasie zakładamy rodziny, intensywnie pracujemy, budujemy domy, kupujemy mieszkania i samochody, inwestujemy w wykształcenie dzieci, staramy się racjonalizować wydatki. I jeśli na coś zbieramy, to raczej nie jest to emerytura. Dlatego pytanie: Z czego będziesz żył na starość?, w zasadzie nie istnieje. A to spory błąd, któremu po części próbują właśnie zaradzić pracownicze plany kapitałowe.

Na czym polegają PPK?

Reklama

Premier Morawiecki, gdy informował o przygotowaniu ustawy, powiedział: – Pracownicze plany kapitałowe to dobrowolny dodatkowy system oszczędzania na emeryturę. Jest to pierwszy w Polsce kompleksowy program długoterminowy całkowicie prywatnego i dodatkowego oszczędzania, współtworzony oraz współfinansowany przez państwo, pracodawców i pracowników. Środki zebrane na indywidualnym koncie pracownika będą wyłącznie jego własnością – mogą być w każdej chwili wypłacone i są dziedziczone.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zgromadzone w ten sposób środki, pod pewnymi warunkami określonymi w Ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, możemy przeznaczyć na polepszenie przyszłej emerytury, leczenia, realizację planów, np. na zakup mieszkania itd. Z tych środków będzie można skorzystać po ukończeniu 60. roku życia.

Jak wygląda oszczędzanie?

Pracownicze plany kapitałowe są tworzone przez trzy elementy: odkładamy pieniądze sami, co nie jest niczym nowym, bo całe dorosłe życie jesteśmy zobligowani do zbierania środków na przyszłą emeryturę. Nowość polega na tym, że nasze ciułanie uzupełniają państwo oraz nasz pracodawca. Sami możemy odłożyć od 2 do 4% własnych dochodów. Już na starcie dostajemy od budżetu państwa 250 zł, na powitanie. Każdego roku państwo będzie dorzucać ekstra 240 zł (po spełnieniu warunków określonych w ustawie). Trzecie źródło finansowania to wpłaty pracodawcy. Będzie on miał obowiązek przeznaczyć na nie co miesiąc od 1,5 do 4% wynagrodzenia brutto pracownika. My sami wpłacimy 2 proc. swojego dochodu.

Premier Morawiecki przekonuje, że ustawa o PPK uwzględnia głos społeczny. – Chodzi o to, by pracownicy, którzy zarabiają mniej, mogli wziąć udział w tym programie w sposób jak najmniej obciążający ich portfele.

Kto może się zapisać do PPK?

Reklama

Każdy, kto jest zatrudniony na umowę o pracę lub umowę zlecenie. W wieku 18-55 lat zapisanie się do programu odbywa się automatycznie. Jeśli nie chcemy do niego przystąpić, trzeba złożyć w swoim zakładzie pracy stosowne oświadczenie. Inaczej jest z osobami między 55. a 70. rokiem życia – mogą one u pracodawcy złożyć wniosek o przystąpienie do PPK, ale pod warunkiem, że w okresie 12 miesięcy poprzedzających pierwszy dzień zatrudnienia były zatrudnione w danym podmiocie łącznie przez co najmniej 3 miesiące. W każdej z opisanych wyżej sytuacji przystąpienie do PPK nie jest dla pracownika obowiązkowe.

Kiedy można przystąpić do programu?

Program już wystartował. 1 lipca 2019 r. przystąpiły do niego firmy zatrudniające powyżej 250 pracowników. 1 stycznia – przedsiębiorstwa z załogą liczącą od 50 do 249 ludzi. Zakłady niewielkie (od 20 do 49 osób) muszą wprowadzić program 1 lipca 2020 r. Do 1 stycznia 2021 r. mają czas pozostałe podmioty zatrudniające, w tym podmioty sektora finansów publicznych, niezależnie od liczby zatrudnionych.

Czy PPK się opłacają?

Specjaliści twierdzą, że to uczciwa propozycja. Nie bez powodu jednak wprowadzono granicę wiekową. W PPK opłaca się oszczędzać, gdy do emerytury droga jeszcze daleka.

Dlaczego dopiero teraz?

Polska stosunkowo niedawno została zakwalifikowana do grona krajów rozwiniętych, w których takie programy emerytalne działają. – Rozpoczynamy z jednej strony program budowy silnego społeczeństwa, opartego na długoterminowych oszczędnościach emerytalnych, a z drugiej – program rozwoju gospodarczego, bo te środki będą mogły być w bezpieczny sposób inwestowane – podkreślił premier Morawiecki.

PPK – ważne liczby
2% – minimalna wysokość składki od pracownika i pracodawcy. Procent liczony jest od miesięcznego wynagrodzenia pracownika.
8% – to maksymalna wysokość składki od pracownika i pracodawcy. Procent liczony jest od miesięcznego wynagrodzenia pracownika.
96% – to maksymalna wysokość składki, która w ciągu roku kalendarzowego może trafić na konto pracownika w PPK.
15. dzień miesiąca – to czas, do kiedy pracodawca musi przekazać wpłaty na PPK.

2020-01-14 10:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W przyjaźni ze świętymi

Niedziela warszawska 39/2021, str. V

[ TEMATY ]

emerytura

Marian Romaniuk

O. Bartoszewski

O. Bartoszewski

Angażował się przy procesach wielu polskich świętych i błogosławionych. Do pracy w kurii zaprosił go jeszcze kard. Stefan Wyszyński. O. Bartoszewski, najstarszy pracownik warszawskiej kurii, właśnie przechodzi na zasłużoną emeryturę.

Skromny kapucyn w brązowym habicie wielu osobom z racji swej fizjonomii przypomina św. Ojca Pio. Podobieństwo zewnętrzne sprzęgnięte jest również z podobnymi cechami charakteru obu kapucynów.
CZYTAJ DALEJ

Zapomniany patron leśników

Niedziela zamojsko-lubaczowska 40/2009

wikipedia.org

św. Jan Gwalbert

św. Jan Gwalbert

Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.

Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach. Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić. Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
CZYTAJ DALEJ

W Kambodży wiara wzrasta dzięki młodym

2025-07-10 16:58

[ TEMATY ]

młodzi

wiara

Kambodża

Vatican Media

Ks. Pierre Suon Hangly i bp Olivier Schmitthaeusler

Ks. Pierre Suon Hangly i bp Olivier Schmitthaeusler

W Kambodży wiara wzrasta dzięki młodym - mówi w rozmowie z watykańskim dziennikiem „L’Osservatore Romano” nowo mianowany biskup koadiutor wikariatu apostolskiego Phnom Penh, ks. Pierre Suon Hangly.

Minęło pięćdziesiąt lat od momentu, gdy Kościół kambodżański - w czasie tragicznego okresu rządów Czerwonych Khmerów - powitał pierwszego w swojej historii biskupa pochodzącego z tego kraju. 6 kwietnia 1975 r. papież Paweł VI mianował Josepha Chhmara Salasa wikariuszem apostolskim koadiutorem wikariatu apostolskiego Phnom Penh. Był to dla Kambodży mroczny czas - wszyscy misjonarze i zagraniczni pracownicy religijni zostali zmuszeni do opuszczenia kraju. Również bp Chhmar Salas stanie się później jedną z ofiar reżimu Czerwonych Khmerów - zginie w 1977 r. w Tangkok, z dala od swojego wikariatu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję