Największe misteria odkupienia Kościół obchodzi co roku w ostatnie trzy dni Wielkiego Tygodnia. Te dni nazywamy "Triduum Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego". Są one największym
świętem kościelnym i stanowią szczyt całego roku liturgicznego. W te wielkie dni nie tylko wspominamy, ale i uobecniamy w liturgii dzieło naszego odkupienia: przez Wieczernik - Ogrójec, śmierć na Kalwarii
i grób, do zwycięskiego i chwalebnego Zmartwychwstania. Jest to jedna jedyna Pascha - przejście przez śmierć do życia - w której i my już dziś, w sposób sakramentalny, uczestniczymy. Każdy chrześcijanin
winien dołożyć wszelkich starań, aby dni Wielkiego Tygodnia przeżyć owocnie.
W bazylice archikatedralnej pw. Świętej Rodziny uroczystości wielkotygodniowe będą przebiegać według następującego programu:
WIELKA ŚRODA 16 kwietnia,
godz. 17.00 - Liturgia Godzin - antycypacja Godziny Czytań z Wielkiego Czwartku.
godz. 9.00 - Liturgia Godzin. Godzina Czytań i Jutrznia
godz. 21.00 - Liturgia Wigilii Paschalnej i procesja rezurekcyjna
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 20 kwietnia
godz. 10.00 - Msza św.
Abp Stanisław Nowak przewodniczy Drodze Krzyżowej w piątek 11 kwietnia o godz. 18.00 z bazyliki archikatedralnej na Jasną Górę Alejami Najświętszej Maryi Panny. W Wielki Piątek o godz. 14.00 Metropolita
Częstochowski przewodniczyć będzie nabożeństwu Drogi Krzyżowej na Wałach Jasnogórskich.
Ależ skąd! Oczywiście, że lubię! Kocham przecież wszystkich ludzi. Rozumiem jednak, dlaczego padło takie pytanie. „Usprawiedliwię się” za chwilę. Wpierw powiem parę zdań o sobie.
Moje staroniemieckie imię oznacza osobę, która dokonuje wielkich i widocznych czynów gdzieś na północy (nord, czyli „północ” i beraht, czyli „błyszczący”, „jaśniejący”). W pewnym sensie byłem taką osobą. Żyłem na przełomie XI i XII wieku. Urodziłem się w Niemczech w bogatej i wpływowej rodzinie. Dzięki temu od dziecięcych lat obracałem się wśród elit (przebywałem m.in. na dworze cesarza Henryka V). Można powiedzieć, że zrobiłem kościelną karierę - byłem przecież arcybiskupem Moguncji.
Wcześniej, mając 35 lat, cudem uniknąłem śmierci od rażenia piorunem. Wydarzenie to zmieniło moje życie. Przemierzałem Europę, ewangelizując i wzywając do poprawy postępowania. Będąc człowiekiem wykształconym i jednocześnie mającym dar popularyzacji posiadanej wiedzy, potrafiłem szybko zgromadzić wokół siebie grono naśladowców. Umiałem zjednywać sobie ludzi dzięki wrodzonej inteligencji, kulturze osobistej oraz ujmującej osobowości. Wraz z moimi uczniami stworzyliśmy nowy zakon (norbertanie). Poświęciliśmy się bez reszty pracy apostolskiej nad poprawą obyczajów wśród kleru i świeckich.
Powrócę do pytania. Zapewne wielu tak właśnie myśli o mnie. Dzieje się tak, ponieważ jako arcybiskup sąsiadującej z wami metropolii rościłem sobie prawo do sprawowania władzy nad diecezjami w Polsce, które podlegały metropolii w Gnieźnie. Przyznaję, że nie było to zbyt mądre. Jako usprawiedliwienie mogę tylko dodać, że kierowała mną troska o dobro Kościoła powszechnego. Wtedy na Waszych ziemiach chrześcijaństwo jeszcze dobrze nie okrzepło. Bóg jednak wezwał mnie rychło do siebie, a Stolica Apostolska przywróciła bardzo szybko arcybiskupom gnieźnieńskim przysługujące im prawa. Wszystko więc dobrze się skończyło.
W sztuce przedstawia się mnie zwykle w stroju biskupim z krzyżem w dłoni. Moimi atrybutami są najczęściej anioł z mitrą i monstrancja.
Mógłbym jeszcze sporo o sobie powiedzieć, gdyż moje życie obfitowało w wiele wydarzeń. Patrząc jednak na nie z perspektywy tylu stuleci, chcę na koniec gorąco zachęcić wszystkich do realizowania Bożych zamysłów w swoim życiu. Proszę mi uwierzyć, że nawet najgorsze rzeczy Bóg jest w stanie przemienić w dobro. One też mają sens, choć my jeszcze tego nie widzimy z niskiego poziomu naszej ludzkiej egzystencji.
Tak często myśląc o Bogu czujemy stres i strach. Odległy Stwórca Wszechrzeczy karzący ludzi za ich potknięcia - wielu z nas taki właśnie obraz Boga nosi w sercu. A jaki naprawdę jest Bóg? Jakie jest Jego serce?
Czerwiec to w Kościele miesiąc szczególnie poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Nabożeństwa z litanią, zwane potocznie czerwcowymi, mają za cel zbliżyć nas do serca Boga. Ukazać Jego miłość do nas.
Królowa Holandii Maksyma podarowała parafii Najświętszego Zbawiciela w Pradze Dzwon Wolności
Przebywająca z wizytą oficjalną w Czechach królowa Holandii (Niderlandów) Maksyma podarowała parafii Najświętszego Zbawiciela w Pradze dzwon, wykonany częściowo z odłamków broni, użytej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Uroczystość przekazania tego niecodziennego daru odbyła się 5 czerwca w obecności prezydenta Czech Petra Pavla i jego żony Evy.
Dzwon Wolności, bo taką nazwę otrzymał obiekt, odlała królewska holenderska ludwisarnia Royal Eijsbouts z wykorzystaniem fragmenty pocisków artyleryjskich i innych rodzajów broni, które wojska rosyjskie wykorzystywały przeciw Ukrainie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
