Miasto nieujarzmione – mówiło się o Warszawie – mieście bohaterów, ludzi wspaniałych, mężnych i wielkich duchem. Ale czy nadal możemy tak określać Warszawę? Słowo „nieujarzmiony” łączy się z prawością i wolnością wewnętrzną. Przeżywamy właśnie setną rocznicę odzyskania niepodległości. Gdyby nie było wspaniałego ducha, mądrych i głębokich wewnętrznych wyborów, nie byłoby niepodległości.

Pilnie obserwowaliśmy wyniki wyborów samorządowych, które odbyły się w Polsce. Pokazują one, jaki mamy naród i kogo on wybiera. Jeżeli wybory w stolicy wygrywa człowiek reprezentujący środowisko, które doprowadziło do wyrzucenia z mieszkań tysięcy ludzi, to gdzie jest moralność wyborców? Głośno potępiają hitlerowców, którzy wypędzali powstańców Warszawy i rozstrzelali tysiące jej mieszkańców, a kolejne tysiące wysłali do obozów koncentracyjnych, a sami głosują za krzywdzicielami swych braci?

I w innych miejscach Polski należy zauważyć zwycięstwa wyborcze ludzi rozchwianych moralnie, ujawniających swoją brudną tożsamość. Co sprawia, że cieszą się oni aprobatą wyborców?

Następna odsłona to „Tęczowy piątek” w polskich szkołach – akcja, która propaguje luz i swobodę seksualną. Komu zależy na ujarzmieniu przez grzech i niecnotę młodego pokolenia? Pamiętamy, że w Powstaniu Warszawskim walczyli, a w polskiej Solidarności działali naprawdę wspaniali chłopcy i wspaniałe dziewczęta, gotowi oddać życie za Ojczyznę i prawdę. Polscy młodzi ludzie, którzy gromadzą się dziś pod tęczową flagą, nie obronią ani polskiej tożsamości, ani wewnętrznej prawdy o człowieku. Oni nie wiedzą, co znaczą papieskie słowa: „Każdy ma swoje Westerplatte”.

Nie możemy wyzbyć się naszej niepodległości. Jak powiedział mec. Piotr Andrzejewski: „Niepodległość nie jest na sprzedaż”. To bardzo ważne dla polityków i mężów stanu na wszystkich szczeblach narodowej odpowiedzialności.

Na II Międzynarodowym Kongresie Ruchu „Europa Christi”, który ostatnio przeżywaliśmy w sześciu polskich miastach, zastanawialiśmy się także nad współczesną Europą, która była – Europą Chrystusową „Europa Christi”, kiedyś także nieujarzmioną, dbającą o swoją tożsamość. Dziś – trzeba to powiedzieć – mamy do czynienia z Europą ujarzmioną przez grzech, fałsz, zakłamanie, koniunkturalizm oraz myślenie według miary „homo sovieticus”, i to kremlowskie myślenie przeniosło się na Zachód, do Brukseli. Europa wybiera klucz tzw. poprawności politycznej, który nie jest niczym innym, tylko manipulacją, w której podstawowe wartości są wykreślane albo wręcz poniechane. Obecne naginanie Polski, Węgier, Rumunii, a nawet Włoch także trzeba bacznie obserwować. Należy też zwrócić uwagę, dlaczego Wielka Brytania dokonała brexitu.

Gdy mówimy o „Europa Christi”, trzeba również uruchomić myślenie strategiczne. Chrześcijanie Europy muszą być świadomi, że są nas miliony, a władzę nad nami sprawuje niewielka liczba sprytnych ateistów, masonów, neomarksistów, ludzi, którzy niejednokrotnie żyją w związkach jednopłciowych, uzurpujących sobie prawo do „nabycia” dla siebie dziecka.

Na pewno musimy bazować na Dekalogu i poprawnej myśli filozoficzno-moralnej, a uciekać od tzw. myśli godzącej w prawa natury, jak choćby ideologia gender. Bo właśnie pomieszanie pojęć i wartości spowodowało zapaść moralną i duchową Europy. To jest po prostu oszustwo intelektualne i moralne.

Na 100-lecie odzyskania niepodległości Polska powinna jeszcze raz udowodnić, że jest rzeczywiście niepodległa, a św. Jan Paweł II, zwłaszcza z okazji 40. rocznicy jego wyboru na papieża, powinien być przypomniany jako święty patron Polski i Europy.