Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Poświęcenie kościoła na Górnym Borze

Bp Roman Pindel 7 października uroczyście poświęcił świątynię Matki Bożej Różańcowej w Skoczowie na Górnym Borze. Jednocześnie dziękowano tam za ćwierćwiecze powstania parafii

Niedziela bielsko-żywiecka 42/2018, str. V

[ TEMATY ]

konsekracja

Monika Jaworska

Okadzenie ołtarza

Okadzenie ołtarza

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dziękujemy za 25 lat historii parafii. W niej było 7 lat budowy kościoła, 7 lat prac wykończeniowych. 20 lat z tej historii współtworzył mój poprzednik śp. ks. Piotr Kocur – jego wizja, starania i praca zaowocowały powstaniem tej pięknej świątyni, ale także ukształtowały w parafii duszpasterstwo ewangelizacyjne – powiedział proboszcz ks. Zbigniew Macura. Uroczystości przewodniczył bp Roman Pindel w koncelebrze z ks. Zbigniewem Macurą, dziekanem ks. Ignacym Czaderem, kapłanami z dekanatu skoczowskiego i byłymi duszpasterzami parafii.

Na początku obrzędu Biskup poświęcił wodę, ściany kościoła, ołtarz i wiernych. Nastąpiła Liturgia słowa z homilią, w której Biskup nawiązywał do biblijnej historii Zacheusza oraz znajdujących się na ścianach kościoła zacheuszek namaszczanych podczas liturgii. – Zacheuszki są znakiem łaski, która może spotkać każdego, kto znalazł się w świętej przestrzeni, wyznaczonej przez 12 lub 4 krzyże na ścianach – podkreślił Hierarcha. Po homilii odśpiewano Litanię do Wszystkich Świętych, po czym Biskup odmówił modlitwę poświęcenia, namaścił ołtarz i wraz z kapłanami – ściany kościoła olejem Krzyżma. Warto dodać, że w ołtarzu zostały złożone relikwie świętych dzieci fatimskich Hiacynty i Franciszka, św. Maksymiliana, św. Jana Sarkandra i św. Faustyny. Po modlitwie poświęcenia nastąpiło okadzenie ołtarza, wiernych i ścian kościoła. Nakryto ołtarz, zapalono świece, oświetlono ołtarz i kościół. Podczas liturgii grała orkiestra dęta „Glorietta” z Jaworza. Pod koniec Mszy św. przedstawiciele parafii podziękowali Biskupowi za przewodniczenie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Po Eucharystii orkiestra grała przed kościołem i dawną kaplicą. W sali domu spotkań można było obejrzeć wystawę poświęconą 25-letniej historii parafii pt. „Łączy nas kościół – serc wspólnota” i zaopatrzyć się w książkę: „historia parafii MB Różańcowej w Skoczowie” autorstwa dr. Grzegorza Wnętrzaka oraz w pamiątki z uroczystości. Na chętnych czekał poczęstunek obok dawnej kaplicy.

Parafię Matki Bożej Różańcowej na Górnym Borze w Skoczowie utworzono z części terytorium parafii Znalezienia św. Krzyża. Ówczesny proboszcz ks. Michał Matejczyk zainaugurował budowę kaplicy na osiedlu Górny Bór. W 1991 r. ordynariusz diecezji katowickiej bp Damian Zimoń poświęcił nową świątynię i ustanowił dekretem nową placówkę, mianując jej administratorem ks. Jana Piontka. W 1992 r. posługę podjął nowy proboszcz ks. Stanisław Sinka, a parafia została erygowana 7 października 1993 r. Potem posługę proboszcza rozpoczął ks. Piotr Kocur. W październiku 2004 r. ruszyła budowa kościoła, a plac przyszłej budowy poświęcił ks. prof. Józef Budniak. 4 października 2011 r. została odprawiona pierwsza Eucharystia w nowym kościele. W 2014 r. nowym proboszczem zostaje ks. Zbigniew Macura, który pełni tę funkcję do dziś.

2018-10-16 11:31

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Serce kościoła

Niedziela częstochowska 3/2020, str. VI

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

konsekracja

ołtarz

Wieluń

Zofia Białas

Pokropienie ołtarza jest nawiązaniem do tajemnicy chrztu

Pokropienie ołtarza jest nawiązaniem do tajemnicy chrztu

– Tylko w imieniu Jezusa jest nasze zbawienie i nasza droga do życia wiecznego – powiedział 9 stycznia w parafii św. Józefa w Wieluniu abp Wacław Depo. W odnowionym popijarskim kościele metropolita częstochowski konsekrował nowy ołtarz.

W poszczególne etapy liturgii wprowadzał wiernych proboszcz ks. Adam Sołtysiak, mówiąc, że konsekracja ołtarza to jeden z najważniejszych aktów liturgicznych, w którym sam Bóg swoją pieczęcią potwierdza, że tu niebo będzie spotykać się z ziemią.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję