Reklama

Niedziela Świdnicka

Święty Wawrzyniec patronem diakonów stałych

Niedziela świdnicka 37/2018, str. VIII

[ TEMATY ]

diakonat

św. Wawrzyniec

Ks. Zbigniew Chromy

Watykan. Kościół św. Anny. Relikwiarz z głową św. Wawrzyńca

Watykan. Kościół św. Anny. Relikwiarz z głową św. Wawrzyńca

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Szybko minął czas wakacji, podczas których w naszej diecezji miało miejsce historyczne wydarzenie. Biskup Świdnicki, jako pierwszy w metropolii wrocławskiej, przez swoją decyzję wprowadzającą posługę diakonatu stałego, przeszedł do historii Kościoła Katolickiego na Dolnym Śląsku. Diakonat stały został przywrócony w Kościele Katolickim po Soborze Watykańskim II przez bł. Pawła VI (jego kanonizacja w tym roku 14. października br.). Ogólne zasady odnowienia diakonatu stałego papież ustalił w Liście Apostolskim „Sacrum diaconatus ordinem” (18 czerwca 1967 r.), następnie Konstytucją Pontificalis romani recognito (18 czewrca 1968 r.), zatwierdził nowy obrzęd udzielenia święceń m.in. diakonatu określając materię i formę tych święceń, zaś Listem Apostolskim Ad pascendum (15 sierpnia 1972 r.) sprecyzował warunki przyjęcia i święceń kandydatów do diakonatu.

Reklama

Choć postulat powrotu do diakonatu, jako stałego urzędu, był już podnoszony w Dekrecie o Reformie Soboru Trydenckiego (1545-63), z jego realizacją trzeba było czekać aż do pontyfikatu Pawła VI. W Polsce Konferencja Episkopatu Polski na Zebraniu Plenarnym 20 czerwca 2001 r. podjęła decyzję o wprowadzeniu diakonatu stałego w naszym kraju. Sporządzono też „Wytyczne dotyczące formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce”, które następnie zostały zatwierdzone przez Kongregację Wychowania Katolickiego dnia 22 stycznia 2004 r. Wytyczne są dostosowaniem do realiów naszego kraju dokumentu Kongregacji Wychowania Katolickiego Ratio fundamentalis institutionis diaconorum permanentium z dnia 22 lutego 1998 r. Decyzję o wprowadzeniu w konkretnych diecezjach diakonatu stałego pozostawiono Biskupom Ordynariuszom. Korzystając z tego prawa, Biskup Świdnicki wspomnianym wyżej dekretem postanowił, że „W oparciu o dokumenty Stolicy Apostolskiej (…) po zasięgnięciu opinii Rady Kapłańskiej i licznych konsultacjach, mając na uwadze dobro duchowe wiernych i ożywienie życia religijnego naszych wspólnot parafialnych, niniejszym wprowadzam w diecezji świdnickiej posługę diakonatu stałego”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przypomnijmy, że do V wieku w Kościele Katolickim diakonat był zgodnie z tradycją apostolską osobnym urzędem, gdyż jak czytamy w Dziejach Apostolskich Szczepan i jego towarzysze mieli pełnić tę posługę na stałe, a nie jako przejściową do sakramentu kapłaństwa.

O ustanowieniu diakonów czytamy: „Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce” (Dz 6, 2-6).

W historii Kościoła mamy przykłady wielu świętych diakonów, którzy nawet zostawali, będąc diakonami, wybierani na papieży. Tak było ze św. Feliksem III, który diakonem został po śmierci swojej żony Petronii. Jego córka Paula była babką papieża św. Grzegorza Wielkiego. Jako jedyny papież został pochowany obok swojej żony i dzieci w Bazylice św. Pawła za Murami. Najsłynniejszym diakonem Kościoła Rzymskiego jest bez wątpienia św. Wawrzyniec, pochodzący z Hiszpanii z miasta Huesca. Był archidiakonem papieża św. Sykstusa II, odpowiedzialnym za majątek diecezji rzymskiej. W żywocie jest podany jeszcze jeden szczegół. Kiedy prowadzono papieża św. Sykstusa na śmierć z jego diakonami, chciał iść z nim także Wawrzyniec. Mówił: „Gdzie idziesz, ojcze, bez syna? Jakże obejdziesz się bez swojego diakona? Nigdy nie odprawiałeś Eucharystii bez niego, czymże więc mogłem ściągnąć na siebie twoją niełaskę?” Papież miał odpowiedzieć: „Dla mnie steranego wiekiem jest przygotowana mniejsza próba. Ciebie czekają wiele większe cierpienia, ale też i piękniejsza czeka cię korona”. Wawrzyniec, który został wypuszczony, by przynieść skarby Kościoła, rozdał majątek kościelny biednym, a Kielich z Wieczerzy Pańskiej przekazał swoim rodzicom, którzy zawieźli go do Hiszpanii. Dziś Święty Graal znajduje się w katedrze w Walencji. Kiedy nadszedł oznaczony dzień, Wawrzyniec zgromadził wszystką biedotę Rzymu, którą wspierała gmina chrześcijańska, mówiąc: „Oto są skarby Kościoła!” Cesarz Walerian poddał go wyjątkowym katuszom. Nakazał rozciągnąć go na kracie i piec żywcem w ogniu. Wawrzyniec miał się zdobyć jeszcze na słowa: „Widzisz, że ciało moje jest już dosyć przypieczone. Obróć je teraz na drugą stronę!”. Św. Leon Wielki daje do tych słów taki komentarz: „Jak silny musiał być ogień miłości Chrystusowej, skoro gasił on żar ognia naturalnego!”.

Diakonem stałym może zostać mężczyzna żonaty, który ukończył 35. rok życia, po piątym roku małżeństwa, za pisemną zgodą żony, oraz mężczyzna nieżonaty, który ukończył 25. rok życia. Nieżonaty jest zobowiązany do zachowywania celibatu. Biskup Świdnicki na patrona diakonów stałych naszej diecezji wybrał właśnie św. Wawrzyńca.

2018-09-12 10:44

Ocena: +1 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gotowi służyć Chrystusowi w ludziach

Niedziela rzeszowska 46/2012, str. 1

[ TEMATY ]

diakonat

Kl. Mateusz Pęcherka

Niezmierną radością napełnia Kościół rzeszowski fakt przyjęcia święceń w stopniu diakonatu przez 15 alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie. Uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bp. Kazimierza Górnego wraz z udzieleniem sakramentu święceń miała miejsce 27 października br. w rzeszowskiej katedrze. Przełożeni seminarium, profesorowie, proboszczowie, rodzice i bliscy kandydatów do diakonatu wypraszali potrzebne dla nich łaski na czas posługi diakońskiej, otaczając ich modlitewnym wsparciem. Święcenia diakonatu przyjęli: Rafał Grzesik - Smolarzyny, Przemysław Jamro - Gorlice - Narodzenia NMP, Paweł Karczmarczyk - Nowa Wieś Zaczerska, Rafał Kłos - Bratkowice, Krzysztof Książek - Grodzisko Strzyżowskie, Dominik Leniart - Rzeszów - św. Michała Archanioła, Paweł Martyka - Rzepiennik Suchy, Jakub Nagi - Kryg, Paweł Pietraszek - Miłocin, Arkadiusz Puzio - Malawa, Mateusz Rachwalski - Bystrzyca, Patryk Smoleń - Brzostek, Wojciech Środoń - Nowa Wieś Czudecka, Mariusz Uryniak - Niebylec, Łukasz Węglowski - Widełka.
CZYTAJ DALEJ

Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes oficjalnie uznaje 71. cud!

2024-12-09 10:30

[ TEMATY ]

Lourdes

Adobe.stock.pl

Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes z zadowoleniem przyjmuje oficjalne pośmiertne ogłoszenie 71. cudu w Lourdes przez bp. Malcolma McMahona, arcybiskupa Liverpoolu. Odnosi się to do uzdrowienia Johna Jacka Traynora, który został ciężko ranny podczas I wojny światowej, co miało miejsce w Lourdes w 1923 roku przy okazji pierwszej pielgrzymki diecezji Liverpool.

Traynor urodził się w Liverpoolu w 1883 r. jako syn irlandzkiej matki i wstąpił do Królewskiej Marynarki Wojennej w momencie wybuchu I wojny światowej. Po raz pierwszy został ranny 8 października 1914 r. w pobliżu Antwerpii w Belgii, a 8 maja 1915 r. został trafiony kulami z karabinu maszynowego podczas bitwy o Gallipoli (obecnie Turcja). Liczne operacje medyczne nie powiodły się. Miał całkowicie niesprawną prawą rękę, ale odmówił amputacji i cierpiał na poważne napady padaczkowe. W 1920 r. chirurg z Liverpoolu próbował wyleczyć padaczkę poprzez trepanację, co doprowadziło do częściowego paraliżu obu nóg. Jego stan był tak zły, że wczesnym latem 1923 r. został „wyznaczony do Hospicjum dla Nieuleczalnie Chorych, gdzie miał zostać przyjęty 24 lipca 1923 r.”
CZYTAJ DALEJ

Aby dziedzictwo “Orzecha” było przekazane dalej

2024-12-10 16:14

ks. Łukasz Romańczuk

Kwiaty składa Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego odziału IPN

Kwiaty składa Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego odziału IPN

W sposób szczególny został dziś wyróżniony śp. ks. Stanisław “Orzech” Orzechowski w swojej rodzinnej miejscowości w Kobylinie. Wydarzenie rozpoczęło się od Eucharystii w intencji zmarłego kapłana z homilią ks. Aleksandra Radeckiego, a po niej uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową oraz otwarto wystawę: “Ma pecha, kto nie zna Orzecha”.

W homilii ks. Radecki zaznaczył, że nie jest drugim “Orzechem” i nim nie będzie, ale z racji tego, że Kobylin to rodzinne strony ks. Orzechowskiego, postanowił zaryzykować i zadać pytanie: “Co “Orzech” chciałby powiedzieć wszystkim obecnym na Mszy. - Na pewno zauważyłby trwający czas Adwentu, czyli czas na podwójne przyjście Pana: w dniu Sądu Ostatecznego i w dniu Bożego Narodzenia - zaznaczył kapłan, dodając: - I zapytałby w swoim stylu: Czuwasz? Jesteś gotowy? Nie zaskoczy cię ten podwójny egzamin ludzkiej i chrześcijańskiej dojrzałości?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję