Reklama

tajemnice Watykanu

Watykański klucznik

Niedziela Ogólnopolska 28/2018, str. 13

Włodzimierz Rędzioch

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Gianni Crea urodził się w Rzymie, ale dzieciństwo spędził na południu Włoch, na samym końcu włoskiego „buta” – w Melito di Porto Salvo w Kalabrii. Jako dziecko nie wiedział, że pewnego dnia wróci z tych zapomnianych peryferii kraju do Rzymu – „caput mundi” i centrum chrześcijaństwa. Młody Gianni przyjechał do Rzymu na studia, lecz aby opłacić swoją naukę, musiał znaleźć pracę. Z pomocą księdza ze swojej parafii przy Appia Nuova w 1992 r. zdobył pracę jako pomocnik w Bazylice św. Piotra – to tymczasowe zajęcie wielu studentów, którzy pomagają w utrzymaniu porządku w watykańskiej świątyni. Podczas pięciu lat służby Gianni Crea miał okazję uczestniczyć we Mszach św. celebrowanych przez Jana Pawła II i się z nim spotkać. Spotkania z Papieżem, którego Kościół już ogłosił świętym, przekonały go, że jego przeznaczeniem – jako człowieka i osoby wierzącej – ma być służenie Ojcu Świętemu. Dlatego gdy nadarzyła się okazja, Crea wziął udział w konkursie na strażnika w Muzeach Watykańskich. Został zatrudniony w takim właśnie charakterze, ale z czasem przeniesiono go do grupy muzealnych kluczników – to ludzie, którzy każdego ranka otwierają wszystkie pomieszczenia muzealne, a wieczorem kontrolują je i zamykają na klucz. Kiedy siedem lat temu prof. Antonio Paolucci, ówczesny dyrektor Muzeów, mianował Gianniego szefem zespołu kluczników, powiedział: „Od dziś masz w swoich rękach klucze do artystycznego raju muzeów papieża”. Słowa dyrektora wywołały w nim wielkie emocje – do dziś, pomimo upływu lat, czuje się zaszczycony i dumny z tej szczególnej pracy, którą inni mogliby uznać za monotonną i nudną.

Praca kluczników zmieniła się nieco od czasu, gdy ks. prał. Paolo Nicolini, szef działu administracji i zarządzania Muzeów Watykańskich, wpadł na wspaniały pomysł, aby zaoferować odwiedzającym ekskluzywną usługę: poranną przechadzkę z klucznikiem, by uczestniczyć w otwarciu drzwi i zapalaniu świateł w pomieszczeniach muzealnych. Projekt nazwany „Good Morning Vatican Museums” – „Dzień dobry, Muzea Watykańskie” – zatwierdzony przez przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego kard. Giuseppe Bertella, sekretarza generalnego Gubernatoratu Państwa Watykańskiego bp. Fernanda Vérgeza Alzagę oraz dyrektor Muzeum Barbarę Jattę – okazał się wielkim sukcesem, a poranne wizyty są już zarezerwowane do stycznia 2019 r. Dzięki pomysłowi ks. Nicoliniego od tego roku niewielka grupa zwiedzających w towarzystwie klucznika z nieodzownym pękiem żelaznych kluczy może być świadkiem otwarcia niezliczonych bram i drzwi, aż do wejścia do tego wyjątkowego skarbca sztuki, którym jest Kaplica Sykstyńska. Wizyta, która trwa ok. 1,5 godz., kończy się śniadaniem serwowanym w bistro na monumentalnym dziedzińcu Szyszki (Cortile della Pigna).

O pracy kluczników i szczególnym sposobie zwiedzania Muzeów Watykańskich rozmawiałem z Giannim Creą, któremu towarzyszyłem w jego codziennym porannym obchodzie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2018-07-10 12:29

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jej imię znaczy mądrość

[ TEMATY ]

św. Zofia

pl.wikipedia.org

Patronką dnia (15 maja) jest św. Zofia, wdowa, męczennica.

Greckie imię Zofia znaczy tyle, co „mądrość”. Posiadamy wiele żywotów św. Zofii w różnych językach, co świadczy, jak bardzo kult jej był powszechny. Są to jednak żywoty bardzo późne, pochodzące z wieków VII i VIII i podają nieraz tak sprzeczne informacje, że trudno z nich coś konkretnego wydobyć. Według tych tekstów Zofia miała mieszkać w Rzymie w II w. za czasów Hadriana I. Była wdową i miała trzy córki.
CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników. Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę... Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego. W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV rozmawiał z Giorgią Meloni

Leon XIV rozmawiał przez telefon z Giorgią Meloni. Premier podkreśliła nierozerwalną więź łączącą Włochy z Namiestnikiem Chrystusa. Potwierdziła też poparcie rządu dla działań Stolicy Apostolskiej na rzecz zakończenia konfliktów.

Jak czytamy w komunikacie włoskiego rządu, Giorgia Meloni ponownie pogratulowała Leonowi XIV wyboru na Stolicę Piotrową, zarówno w imieniu własnym, jak i rządu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję