To zmartwienie wielu głęboko wierzących rodziców – jak zabezpieczyć skarb wiary, którą wszczepili swoim dzieciom. Wiemy, że gdy dzieci już dorosną, w wieku młodzieńczym i dorosłym bywa z tym różnie, a gdy zdarzy się, że dziecko głęboko wierzących rodziców przestaje chodzić do kościoła i od wiary odwraca się plecami, często zachodzą w głowę: Co zrobiliśmy nie tak?
Te dylematy mają charakter globalny, mają je rodzice pod różnymi szerokościami geograficznymi. Amerykanie, dokładnie LifeWay Research, zbadali 2 tys. dorosłych dzieci rodziców głęboko wierzących chrześcijan – i tych, które zachowały wiarę, i tych, które od niej odeszły, aby znaleźć przyczyny tego stanu rzeczy. Co się okazało? Według badania, szansa na zachowanie wiary przez potomstwo głęboko wierzących rodziców, gdy już się usamodzielni, jest największa wtedy, gdy w dzieciństwie dziecko jest przyzwyczajane do czytania Pisma Świętego. Drugim pod względem skuteczności czynnikiem jest życie modlitewne, trzecim – uczestnictwo w życiu parafii, czwartym – słuchanie chrześcijańskiej muzyki, a piątym – udział w wakacyjnych wyjazdach organizowanych przez wspólnoty religijne, nazywanych u nas oazami czy pielgrzymkami.
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
W wieku 98 lat zmarł w Buenos Aires kard. Luis Pascual Dri, argentyński kapucyn, spowiednik, którego za wzór stawiał papież Franciszek jako nauczyciela miłosierdzia Bożego w sakramencie pojednania. Słynne stały się jego słowa, w których „przepraszał” Jezusa za to, że zbyt wiele przebacza w konfesjonale, ale przecież to On sam dał mu ten „zły przykład”.
Ciało kard. Dri zostało wystawione w sanktuarium Matki Bożej Pompejańskiej w stolicy Argentyny - tam, gdzie od 2007 roku mieszkał i spowiadał. Pogrzeb purpurata odbędzie się jutro.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.