Reklama

Wiara

Szlakiem wielkopostnych kościołów stacyjnych Łodzi

O idei wielkopostnego pielgrzymowania i o książce „Łódzkie kościoły stacyjne” z jej autorką – Anną Skopińską rozmawia ks. Paweł Kłys

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. PAWEŁ KŁYS: – Wraz z Wielkim Postem rozpoczęliśmy po raz kolejny pielgrzymowanie do kościołów stacyjnych. Skąd pomysł, by właśnie w ten sposób przeżywać ten czas?

ANNA SKOPIŃSKA: – To pomysł abp. Marka Jędraszewskiego. Pielgrzymowanie zaczerpnięte z rzymskiego nawiedzania kościołów stacyjnych w pierwszych wiekach chrześcijaństwa a odrodzone niedawno, zaszczepione właśnie tu, w Łodzi. Byliśmy pierwszym miastem w Polsce, które wprowadziło kościoły stacyjne. To było w 2013 r. i myślę, że to piękna idea i – powoli – piękna tradycja.

– Na czym polega to codzienne odwiedzanie wyznaczonych łódzkich kościołów?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– W Łodzi mamy 34 kościoły stacyjne. Począwszy od Środy Popielcowej, przez kolejnych 5 tygodni w dni powszednie w poszczególnych świątyniach pod przewodnictwem księży biskupów gromadzą się wierni i wspólnie się modlą. To na pewno rodzi poczucie wspólnoty i więzi zwykłych ludzi ze swoimi hierarchami.

– Tegoroczne łódzkie stacje odbędą się już po raz 5., a ich owocem jest książka zatytułowana „Łódzkie kościoły stacyjne”. Jak zrodził się pomysł tej publikacji?

– To również był pomysł abp. Jędraszewskiego. Blisko 2 lata temu na jednym ze spotkań zapytał mnie, czy coś takiego przygotuję. Według pierwszego zamysłu miała to być niewielka publikacja dotycząca łódzkich kościołów, ale tak się wszystko potoczyło i ułożyło, że mamy porządną książkę – prawie jak album. Znajdziemy w niej nie tylko rozdziały dotyczące naszych 34 stacji, ale też informacje o rzymskich kościołach – odpowiednikach tych łódzkich – oraz rozważania dotyczące Ewangelii.

Reklama

– Co jeszcze zawiera wspomniana książka i do kogo jest skierowana?

– Pisząc o łódzkich kościołach, odeszłam od opisywania ich chronologicznej historii, wymieniania kolejnych proboszczów, wypisywania dat. Wszystko jest w publikacjach, które każda parafia wydaje we własnym zakresie, więc nie ma sensu tego powielać. Skupiłam się na wyszukaniu tego, co dobre i piękne wokół. Na pokazaniu, że kościół to nie tylko budynek – piękniejszy mniej czy bardziej – że istotniejsze od murów, marmurowej posadzki, zabytkowych obrazów czy rzeźb są włożone w to miejsce serce i praca ludzi, choćby ta, która dzieje się wokół. Zobaczyłam, że gdy idziemy kolejnymi łódzkimi stacjami, pochylamy się nad stacjami Drogi Krzyżowej Chrystusa. Nie tej na umieszczonych w danej świątyni obrazach czy rzeźbach, ale tej dziejącej się tu, na naszych oczach, tej przeżywanej przez ludzi, w których obliczach znajdziemy twarz Jezusa. Jest tu i wyrok, i podjęcie krzyża, jest spotkanie z Matką, upadek, obnażenie z szat i śmierć. Wszystko starałam się opisać bardzo prostym językiem, tak by można to było przeczytać „jednym tchem”. Czy się udało? Nie wiem, ocenią to czytelnicy. Ale myślę, że każdy się odnajdzie w tej publikacji i każdy może po nią sięgnąć. Myślę też, że to książka dla ludzi, którzy mają w sobie trochę empatii, którzy nie boją się wejść w tłum i otrzeć o drugiego człowieka, którzy zauważają tych najmniejszych. Oni na pewno zrozumieją to moje pisanie.

– Czy możemy nazwać Pani książkę przewodnikiem po wielkopostnych kościołach Łodzi?

– Chyba nie. Może bardziej – przewodnikiem duchowym. Jest taka piękna akcja „Nie zapomnij o nas, Powstańcach Warszawskich”. Ta książka to też takie „nie zapomnij o nas”. Nie zapomnij o mec. Marii Sawickiej – wspaniałej kobiecie, która pomogła tysiącom osób; o bohaterskiej położnej z Auschwitz Stanisławie Leszczyńskiej, jej synu Bronisławie, nazywanym w swojej parafii Doktorem Judymem. Nie zapomnij o Włodzimierzu Grabowiczu – farmakologu dzielącym się swoją wiedzą z innymi – o dh. Wiktorze Matulewiczu – naszym łódzkim powstańcu warszawskim. To też takie „nie zapomnij” o księżach męczennikach z Dachau, o prześladowanym przez UB, wyklętym i niezłomnym jezuicie o. Tomaszu Rostworowskim, o okrutnie torturowanym w więzieniu na Radogoszczu bp. Kazimierzu Tomczaku czy o zwykłej kobiecie – Władysławie Adzie Pawłowicz, która zdobywała chleb dla biednych. Jest też młody o. Wojciech Kowalczyk, pasjonista, który zmarł na raka ponad rok temu. I wielu, wielu innych.

– Dlaczego warto przeczytać tę książkę?

– Dlaczego? Właśnie dla tych ludzi, o których powinniśmy pamiętać, a którzy często zostali wtrąceni w niepamięć. To takie postaci, które pociągają, które powinny być autorytetami. I to, co ujmujące dla mnie: to są ludzie „z mojej ery”, których mogliśmy dotknąć, bo są lub byli jeszcze nie tak dawno. Myślę, że w tych naszych łódzkich stacjach właśnie to jest takie piękne. Że historię kościołów możemy tak prosto ogarnąć sercem i umysłem. Ta książka jest też bardzo osobista i może przez to autentyczna. Są emocje, jest wzruszenie, jest radość. Każda opisana sytuacja się wydarzyła, każdy wspomniany człowiek to ktoś, kogo spotkałam albo chciałabym spotkać, ale nie było mi to dane ze względu na czas jego życia. Ale wszyscy są mi bardzo bliscy przez to, co robili, w co wierzyli i co było dla nich ważne.

– Czy jest szansa, aby ta rzymska i łódzka praktyka wielkopostna miała miejsce także w innych miastach Polski?

– To już się dzieje w Warszawie, w Poznaniu i Krakowie. To piękna idea i pewnie sięgną po nią także inne miasta. Bo tak przeżywając Wielki Post, teraz, w czasach, gdy wielu żyje dla siebie, gdy gonimy nie wiadomo za czym, uświadomimy sobie, że to szczególny okres, że może warto się zatrzymać i pomyśleć o czymś więcej, o czymś, co tkwi głębiej i co pewnie najważniejsze.

2017-03-08 09:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chrześcijaństwo jest konkretne

Każdego roku w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu czytamy fragment Ewangelii o kuszeniu Pana Jezusa na pustyni. On ma być dla nas wskazówką, jak dobrze przeżyć najbliższe tygodnie

Tym, co przyciąga naszą uwagę, jest postawa wierności, jaka charakteryzuje Jezusa Chrystusa. Sama przemiana kamieni w chleb po kilkudziesięciodniowym poście nie wydaje się niczym złym. Ewangelista wyraźnie podkreślił, że Syn Boży odczuwał głód. Zatem trudno uznać chęć zaspokojenia tej potrzeby za zachowanie godne potępienia. Jednak nie o chleb chodziło szatanowi. W tej pozornie błahej prośbie usiłuje on stworzyć takie warunki, w których Jezus niejako otworzy mu drzwi do siebie – stworzy przestrzeń dla działania złego ducha w swoim życiu. Chrystus pozostaje wierny Ojcu w najmniejszej rzeczy. Nie idzie na żaden kompromis ze złem. W ten sposób pokazuje, że prawdziwa miłość Boga to nie tylko wielkie i spektakularne inicjatywy, akcje, ale przede wszystkim wierność w codzienności.

CZYTAJ DALEJ

Dlaczego trzeba spowiadać się przed kapłanem?

2024-03-27 08:03

[ TEMATY ]

spowiedź

Magdalena Pijewska

Skąd wzięła się spowiedź w Kościele? Dlaczego trzeba spowiadać się przed kapłanem? Na czym polega dobrze przeżyta spowiedź? Na te i inne pytania odpowiada nowa książka „Dar przebaczenia. O spowiedzi dla wątpiących” wydana nakładem Wydawnictwa Serafin.

„Dar przebaczenia. O spowiedzi dla wątpiących” to książka wielu autorów. Bogata jest w teksty doświadczonych duchownych: ks. Przemysława Artemiuka, ks. Mariusza Rosika, o. Kazimierza Fryzła CSSR, br. Adama Gęstwy OFMCap, br. Błażeja Strzechmińskiego OFMCap, br. Luisa Dri OFMCap. Nie zabrakło także spojrzenia osoby świeckiej - swoim doświadczeniem podzieliła się publicystka Magdalena Urbańska. Poniżej przedstawiamy fragment książki:

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję