Przed nami ostatni tydzień adwentowego oczekiwania na przyjście Zbawiciela i celebrację świąt Bożego Narodzenia. Oznacza to, że można już nieśmiało podsumować autorski projekt kapłanów naszej diecezji skierowany do dzieci uczestniczących w tegorocznych Roratach.
Mobilizacja
Pomysłodawca i współtwórca „Odkrywców skarbów”, ks. Piotr Góra, podsumowując czas adwentowego poznawania diecezji bielsko-żywieckiej podkreśla, że dla niego największą radością jest fakt zaangażowania wielu środowisk w realizację tego pomysłu.
– Nasza porpozycja nie powstała za zielonym biurkiem, ale dzięki pomocy wielu środowisk w terenie. W tworzenie materiałów włączyli się kapłani, Seminarium Duchowne, misjonarze, parafie katedralne. Dodajmy do tego jeszcze kreatywność duszpasterzy, którzy z wielkim zaangażowaniem prowadzą roratnie spotkania z dziećmi. Można powiedzieć, że ta mobilizacja jest na pewno kolejnym skarbem naszej diecezji – zaznacza ks. Piotr Góra, pełniący na co dzień funkcję sekretarza biskupa ordynariusza Romana Pindla.
Nie tylko na papierze
Twórcy programu tegorocznych Rorat zadbali o to, by najmłodszych zainteresować diecezją bielsko-żywiecką w różnych wymiarach jej historii i działania. W pakiecie przygotowywanym już od maja 2016 r. znalazły się m.in. materiały audiowizualne. Na szczególną uwagę zasługują filmy, które dla dzieci z Podbeskidzia nagrali nasi misjonarze pracujący w Tanzanii, na Jamajce czy w Boliwii. Internet wykorzystano także do promocji i wymiany informacji. Spot zapowiadający odkrywanie skarbów diecezji umieszczony na YouTube zanotował ponad 6 tys. odsłon; duszpasterze realizujący program Rorat w parafiach przesyłali zdjęcia na diecezjalną stronę, dokumentując kolejne roratnie spotkania; pojawiła się także SMS-owa korespondencja między parafiami a biskupem ordynariuszem Romanem Pindlem, której śladem może być choćby wpis bp. Pindla na Tweeterze: „Dziękuję za piątkowe pozdrowienia Odkrywcom Skarbów z Kęt, Lesznej Górnej, Łękawicy, Bielska-Białej (katedry), Kaniowa i ich Duszpasterzom”.
Zauważyć skarby diecezji
– Program Rorat został tak pomyślany, by przypomnieć bardzo podstawowe wymiary życia naszego diecezjalnego Kościoła w roku jubileuszu 25-lecia. W tej prostocie jest właśnie siła i atrakcyjność propozycji, która dotyka tego, co najważniejsze – tłumaczy ks. Góra. Choć projekt „Odkrywcy skarbów” jest skierowany przede wszystkim do dzieci, to przecież owo przypomnienie potrzebne jest także dorosłym. Tym bardziej, że czas mija szybko, a zabieganie utrudnia dostrzeżenie tego, co dokonało się w naszym Kościele w ciągu ćwierćwiecza. A jak pokazały tegoroczne Roraty, skarbów diecezji mamy niemało.
Dawniej na Roraty szły przeważnie kobiety, trzymając różańce w ręku, bo czterokilometrowa droga pokryta śniegiem wymagała niemałego trudu, by o godz. 6 znaleźć się w lodowatym kościele parafialnym. Mężczyźni zostawali w gospodarstwach, by przygotować inwentarz do porannego obrządku. Jednak myślami byli przy swoich matkach, żonach, siostrach i córkach, które w mroźny, adwentowy początek dnia zdążały na tę pierwszą Mszę św. w swojej świątyni.
Św. Rafał pokazuje nam, że zebrane w życiu trudne doświadczenia mogą w późniejszym czasie wydać piękny owoc. Służba wojskowa u Rosjan, udział w powstaniu styczniowym i ciężka praca na Syberii doprowadziły do tego, iż stał się cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym
Święty przyszedł na świat 1 września 1835 r. w Wilnie. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec, profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim, troszczył się o edukację i wychowanie patriotyczne syna. W 1852 r. Józef rozpoczął naukę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Po trzech latach uzyskał tytuł inżyniera i został adiunktem matematyki i mechaniki budowlanej. Równocześnie rozwijała się jego kariera wojskowa i awansował do stopnia porucznika. Wtedy właśnie przestał przystępować do sakramentów świętych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim. Wciąż jednak stawiał sobie pytanie o sens życia, szukając na nie odpowiedzi w dziełach filozoficznych i teologicznych. Czując, że zbliża się powstanie, podał się do dymisji, aby móc służyć swoją wiedzą wojskową i umiejętnościami rodakom. Został członkiem Rządu Narodowego i objął stanowisko ministra wojny w rejonie Wilna. Przystępując do powstania Kalinowski uważał, że nie ma ono szans powodzenia, ponieważ znał dobrze sytuację militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na owych terenach. Mimo to uznał, że nie wolno mu stać na uboczu „sprawy uważanej wówczas za istotnie narodową”. Po niepowodzeniu powstania, 24 marca 1864 r., został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, którą dzięki protekcji rodziny i znajomych z czasów służby w wojsku rosyjskim, zamieniono na 10 lat przymusowych prac w warzelniach soli na Syberii.
Ostatnia niedziela roku liturgicznego, nazywana Niedzielą Chrystusa Króla, opisuje scenę ukrzyżowania Jezusa. To musi dziwić. Nie widzimy Chrystusa królującego w chwale, potężnego, wszechmogącego, Sędziego żywych i umarłych, ale ukrzyżowanego.
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski». Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
