Reklama

Niedziela w Warszawie

Apostoł Mazowsza świętym

Marianie czekali na to trzysta lat. 5 czerwca w Rzymie zostanie ogłoszony świętym bł. Stanisław Papczyński, założyciel Zgromadzenia Księży Marianów. To pierwszy Święty pochodzący z tego zgromadzenia

Niedziela warszawska 22/2016, str. 1

[ TEMATY ]

święty

błogosławiony

Materialy prasowe

Scena z filmu „Wieczernik Ojca Stanisława”, Agnieszki Dzieduszyckiej-Manikowskiej

Scena z filmu „Wieczernik Ojca Stanisława”, Agnieszki Dzieduszyckiej-Manikowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W ramach dziękczynienia, tuż po kanonizacji bł. o. Papczyńskiego, nazywanego Apostołem Mazowsza, w sobotę 11 czerwca w Górze Kalwarii-Mariankach, w sanktuarium Błogosławionego rozpoczną się uroczystości z Mszą św., której będzie przewodniczył kard. Kazimierz Nycz.

– Uroczystość nazwaliśmy Dziękczynieniem Mazowsza w porozumieniu z kard. Nyczem i abp. Henrykiem Hoserem. Zaprosiliśmy na nią biskupów innych diecezji na Mazowszu – mówi ks. Paweł Naumowicz MIC – przełożony polskiej prowincji Marianów. Dzień później, w kościele Świętego Krzyża, o. Papczyński będzie wspominany w czasie Mszy św., której będzie przewodniczył przełożony generalny Marianów ks. Andrzej Pakuła, a kazanie wygłosi ks. Naumowicz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wcześniej, w dniu kanonizacji, w czasie obchodów Święta Dziękczynienia w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie będą niesione relikwie o. Papczyńskiego, wprowadzone do niej kilka lat temu. – I już wtedy będzie wspominany – mówi ks. Naumowicz. Okolicznościowe Msze św. odprawione zostaną w mariańskich parafiach w całej Polsce.

Reklama

Samej zaś Mszy św. kanonizacyjnej bł. o. Papczyńskiego, 5 czerwca na Placu św. Piotra będzie przewodniczył papież Franciszek, a weźmie w niej udział prezydent Andrzej Duda. Uczestnicy kanonizacji mogą także wziąć udział w Mszy św. dziękczynnej za kanonizację, którą odprawi dzień później w bazylice Santa Maria na Zatybrzu kard. Stanisław Dziwisz.

Działania zmierzające do wyniesienia o. Stanisława Papczyńskiego na ołtarze ruszyły wkrótce po jego śmierci, w opinii świętości, we wrześniu 1701 r. Jednak wkrótce utknęły, a później ze względu na trudności jakie przechodziło Zgromadzenie Marianów, zostały zawieszone.

Beatyfikację o. Papczyńskiego można było rozpocząć dopiero w okresie powojennym – dekret o heroiczności cnót Założyciela został ogłoszony w 1992 r. We wrześniu 2007 r. w Licheniu odbyła się beatyfikacja. W marcu tego roku papież Franciszek wraz z kardynałami podjęli na konsystorzu zwyczajnym decyzję o kanonizacji bł. o. Papczyńskiego.

Dwa przypadki cudów, które przyczyniły się najpierw do beatyfikacji, a później do kanonizacji o. Papczyńskiego wydarzyły się w jednej parafii – Najświętszej Marii Panny Królowej Apostołów w Ełku – i były owocem Nowenny do Błogosławionego.

O. Papczyński jest patronem dzieci nienarodzonych i rodziców pragnących potomstwa. W 2011 r. Senat RP przyjął uchwałę, w której podkreślono, że bł. o. Papczyński jest godnym naśladowania wzorem Polaka oddanego sprawom Ojczyzny. „Aktualność Jego moralnego i obywatelskiego nauczania uzasadnia przybliżenie postaci Ojca Stanisława współczesnemu pokoleniu Polaków, a szczególnie młodzieży. Senat Apeluje do środowisk oświatowych o popularyzacje postaci i dokonać Błogosławionego” – napisano w uchwale.

2016-05-24 13:23

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Klęcząc przed św. Stanisławem Kostką

Byłeś zawsze, Święty Stanisławie, tak blisko polskiej młodzieży. Zwłaszcza chłopców, którzy przyjmowali Cię za patrona, modlili się do Ciebie, naśladowali Twoje cnoty. Tak często bowiem kapłani opowiadali o Tobie, przypominali, jak pieknym duchowo byłeś młodzieńcem. Kochałeś czystość i bardzo miłowałeś Matkę Najświętszą... Jesteś jednym z najmłodszych świętych Kościoła. Kochała cię Polska, zwłaszcza młoda. Moje pokolenie przychodziło do Ciebie 13 listopada - do 1969 r. to wtedy obchodziło się Twoje święto. Później przeniesiono je na 18 września, żeby młodzież na początku roku szkolnego mogła polecać się Bogu przez Twoje wstawiennictwo. Cieszyliśmy się na dzień, w którym możemy się z Tobą spotkać. Jakże wiele teatrzyków szkolnych i świetlicowych w sposób artystyczny prezentowało walory Twojego młodzieńczego życia. Te przedstawienia stawiały nas na nogi, inspirowały do tego, by starać się być blisko Pana Boga, Matki Najświętszej, by naśladować Twoje święte kroki. W sposób zdecydowany odpowiedziałeś na Boże powołanie. Wiedziałeś, że tylko w Zakonie Jezuitów w Rzymie możesz się odnaleźć i tam realizować cel swojego życia. Dlatego wyruszyłeś w daleką podróż. Podziwialiśmy Cię jako niestrudzonego wędrowca. Przecież trasa Wiedeń - Rzym to setki kilometrów. Nasi mistrzowie i opiekunowie stawiali Cię za przykład męstwa, odwagi, przedsiębiorczości, zdecydowania, siły woli i charakteru. To wspaniałe cechy młodzieńca, który będzie w przyszłości kimś wielkim. Imponowałeś nam, Święty Stanisławie, swoją osobowością. Byłeś absolutnie najbliższym nam świętym. Nikt Ci nie dorównywał. Zresztą nie chcieliśmy, żeby Cię ktoś przewyższał, żeby był ponad Tobą. Ty byłeś naszym wzorem - ale i naszym kolegą. Uczyłeś nas zachowywania Bożych przykazań, cnotliwego życia, uczyłeś wstrzemięźliwości. Dzięki przykładowi, jaki braliśmy z Ciebie, stawaliśmy się lepsi. Byliśmy gotowi stanąć przy Chrystusie pod płaszczem Najświętszej Maryi Panny, by iść do nieba. To było coś naprawdę pięknego. Potem przyszły dziwne czasy, odszedłeś, Święty Stanisławie, w jakiś cień. Zapomnieliśmy o Tobie, o Twoich cnotach, Twoim przykładzie męstwa, przywiązania do Matki Bożej. To było na pewno także jedno z naszych zaniedbań duszpasterskich, które przypłaciliśmy odejściem wielu młodych od chrześcijańskich ideałów. Dzisiaj patrzymy na młode pokolenie chłopców i dziewcząt. Oni niejako z natury pragną dobra, oni nie są źli. W tylu jednak przypadkach został zamazany ich sposób patrzenia na Boży świat. Ktoś na ich drodze do dorosłości poprzestawiał ich myślenie, uprzedził ich do Jezusa. Bo zapominają dzisiaj Polacy, co powiedział Chrystus: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5, 8). To znaczące błogosławieństwo Jezusa było Twoją własnością, nasz Święty Patronie. Czyste serce, piękna dusza - piękny człowiek. Taki właśnie byłeś i dlatego przyciągałeś do siebie niczym magnes... Ty już wiesz, Święty Stanisławie, co znaczy oglądać Boga. Chcemy Cię dziś prosić, żebyś współczesnemu młodemu człowiekowi przybliżył widzenie Boga. Żebyś mu pomógł oczyścić serce, by umiał zobaczyć Boże królestwo i zachwycić się nim. Bo to królestwo Boga, który jest Stworzycielem wszystkiego, który chce nas zbawić i który nas uświęca. Święty Stanisławie, wzorze niewinności, ozdobo Kościoła, uproś polskiej młodzieży choć cząstkę takiej miłości Boga, jaką Ty do Niego pałałeś, także właściwe odbieranie ponęt tego świata, które tylko rozbudzają pychę i próżność. „O Stanisławie, spojrzyj dzisiaj z nieba Na miłość naszą, wszak ratować trzeba Te serca z Tobą spójnią krwi związane, Te dusze drogie, może już zbłąkane. Ratuj nas, ratuj, Kostko Stanisławie, Mów do Maryi w braci Twojej sprawie”... Z pieśni do św. Stanisława Kostki: „Jasna Jutrzenko narodu polskiego”.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Brat Albert pokonał depresję

2025-04-11 07:58

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

mat. prasowy

Ciekawym porównaniem jest proces tworzenia fortepianów Steinway, które powstają po długim i skomplikowanym procesie, pełnym wyzwań. Podobnie jak drewno, które musi przejść przez wiele prób, aby stać się instrumentem muzycznym o doskonałym brzmieniu, tak i nasze życie, poddane cierpieniu, może stać się źródłem piękna i dobra. Przykłady wielkich artystów i myślicieli, którzy zmagali się z problemami psychicznymi, pokazują, że cierpienie może być drogą do głębszego zrozumienia i twórczości.

Przykład życia Adama Chmielowskiego, znanego jako Brat Albert, ilustruje jak cierpienie może prowadzić do odkrycia głębszego sensu życia. Choć jego życie było pełne trudności, w tym utraty rodziców i zmagania z chorobą psychiczną, to właśnie przez te doświadczenia odkrył swoje powołanie do służby najbiedniejszym. Jego decyzja o porzuceniu kariery malarskiej na rzecz pomocy innym pokazuje, jak cierpienie może być przekształcone w coś pięknego i wartościowego.
CZYTAJ DALEJ

Czemu my także musimy akceptować cierpienie w naszym życiu?

2025-04-13 20:56

[ TEMATY ]

Katechizm Wielkopostny

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? W Wielkim Tygodniu odpowiedź na pytanie - czemu my także musimy akceptować cierpienie w naszym życiu?

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję