Droga Neokatechumenalna w świetle statutu nie jest ruchem religijnym, stowarzyszeniem ani tym bardziej prałaturą personalną. Stolica Apostolska, zgodnie z sugestią Ojca Świętego uznała neokatechumenat
za "itinerarium wiary", czyli specyficzny system religijnej formacji ludzi w większości już ochrzczonych. W tym znaczeniu, z zachowaniem właściwych proporcji, można porównywać neokatechumenat do Ćwiczeń
Duchowych św. Ignacego, albo - jak chce prof. Juan Ignacio Arrieta, sędzia Kościelnego Trybunału Państwa Watykańskiego - do szkoły, w której uczniowie przechodzą z klasy do klasy i wypełniają polecenia
nauczycieli, ale nie pozostają ze sobą w specjalnych relacjach prawnych. Dlatego w statucie nie ma wykazu specyficznych praw i obowiązków, które dotyczyłyby uczestników Drogi Neokatechumenalnej. Są jedynie
normy obowiązujące odpowiedzialnych za Drogę w Kościele i w poszczególnych wspólnotach lokalnych.
Statut precyzuje, że Droga Neokatechumenalna jako program formacyjny jest dana do dyspozycji każdego biskupa diecezjalnego. Do niego bowiem należy władza koordynowania wszelkich inicjatyw katechetycznych
w diecezji. Nad autentycznością programu i metod formacji oraz utrzymywaniem kontaktów z władzą kościelną czuwa Międzynarodowa Ekipa Odpowiedzialna. Biskup nie tylko udziela pozwolenia na zainicjowanie
neokatechumenatu w diecezji, ale również czuwa, aby formacja była prowadzona zgodnie z nauczaniem i prawem kościelnym. Ważnym obowiązkiem biskupa, mającym swoje praktyczne znaczenie, jest również troska
o zapewnienie rozsądnej ciągłości pasterskiej w parafiach, gdzie istnieją wspólnoty neokatechumenalne, bowiem nie każdy duchowny podejmuje się prowadzenia ich. Statut zaś podkreśla, że proboszcz nie tylko
sprawuje pasterską troskę nad idącymi drogą neokatechumenalną, ale nawet znajduje się w centrum jej realizowania. Misja katechistów świeckich została zdefiniowana w art. 28 § 3 jako pomocnicza wobec proboszcza
i innych prezbiterów, którym z tytułu święceń właściwa jest misja rządzenia, nauczania i uświęcenia.
Interpretacji ze strony prawników i liturgistów będzie zapewne wymagał art. 12. Statutu. O ile bowiem w dwóch pierwszych paragrafach podkreśla znaczenie Triduum Paschalnego w formacji neokatechumenalnej,
to w § 3. stwierdza, że: "...Neokatechumenat przyczynia się do stopniowego kształtowania zgromadzenia parafialnego, które przygotowuje i celebruje Wigilię Paschalną w świętą noc z całym bogactwem elementów,
znaków liturgicznych i sakramentalnych wymaganych przez Kościół". Cytowany zapis sugeruje bowiem aktywny udział wspólnot neokatechumenalnych w liturgii parafialnej w Wigilię Paschalną, co byłoby odejściem
w tym jednym momencie od charakterystycznej praktyki celebrowania liturgii w małych grupach.
Co do Mszy św. niedzielnych sprawowanych w sobotę wieczorem, na mocy Tradycji Kościoła i Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., mogą być one odprawiane za zgodą biskupa diecezjalnego, z tym, że mają
być otwarte także dla innych wiernych - to ostatnie w praktyce neokatechumenatu jest nowością. Nowością jest również określenie minimalnego wieku dzieci wprowadzanych na Drogę - ukończone 13 lat. Wcześniej,
przygotowanie dziecka do Pierwszej Komunii i bierzmowania ma się odbywać w ramach duszpasterstwa parafialnego. Statut przypomina też odpowiedzialnym za poszczególne wspólnoty konieczność poszanowania
w kontekście składania świadectw ludzkiej intymności.
Neokatechumenat został zainicjowany w Hiszpanii w roku 1964 przez Kiko Arguello i Carmen Hermandez jako próba ożywienia i zdynamizowania wiary w kontekście wysiłków podejmowanych przez Sobór Watykański
II. To ówczesny bp Karol Wojtyła na jednej z sesji Soboru podkreślał, że siłą Kościoła pierwszych wieków był dobrze prowadzony katechumenat przedchrzcielny. Ten sam, już jako Jan Paweł II zachęcał od
1990 r. odpowiedzialnych za tę Drogę do spisania statutu, który będzie określał jej miejsce w życiu i strukturze Kościoła.
Dziś istnieje prawie 20 tys. wspólnot neokatechumenalnych w ponad 100 krajach, w tym również w Polsce, gdzie Droga Neokatechumenalna pojawiła się w roku 1975. W Warszawie działa również neokatechumenalne
seminarium Redemptoris Mater podlegające arcybiskupowi warszawskiemu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu