Diecezjalny wizytator katechizacji ks. Tomasz Chrzan podczas wielkopostnych dni skupienia dla katechetów podejmuje tematykę Chrztu Polski. Głosi kazania wokół sakramentu chrztu św. i konferencje poświęcone 1050. rocznicy Chrztu Polski, która to rocznica jest głównym tematem tegorocznej formacji katechetów w diecezji bielsko-żywieckiej. Pierwszy dzień skupienia dla katechetów odbył się w parafii NMP Królowej Polski w Pogórzu 13 lutego. Kolejne odbędą się 5 marca w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej i 12 marca w parafii Narodzenia NMP w Żywcu.
KS. TOMASZ CHRZAN: – Chrzest jest dla mnie początkiem. Znam datę swoich narodzin, ale znam także datę swojego chrztu. Dla mnie to istotna data, ale większość ludzi zapewne nie pamięta, kiedy był ich chrzest. Może nawet wielu ludzi formujących się w duchu chrześcijańskim nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego, że jednak początkiem jest zawsze chrzest. Bóg stoi u tego początku i zaprasza: „Wejdź w relację ze Mną”.
– Chrzest św. dla mnie jest początkiem drogi i powołania. Mam na myśli najpierw powołanie do świętości, do życia wiecznego. Ale chrzest jest też powołaniem do Kościoła i życia we wspólnocie. Trzeba to ciągle przypominać i uświadamiać. Myślę, że jeśli rodzicie przynoszą dziecko do chrztu i mają za sobą odpowiednie przygotowanie – dobrą formację, to jest to dla nich okazja przybliżenia się do Boga i do Kościoła. Chrzest dziecka może być okazją do pogłębienia wiary, zastanowienia się nad sobą, także dla tych, którzy traktują chrzest tylko jako pewnego rodzaju zwyczaj czy folklor. Byłem świadkiem tego, że ktoś z rodziców, czy rodzic chrzestny uczestniczący w formacji przedchrzcielnej, stwierdził potem, że to, co tam usłyszał, dało mu wiele do myślenia.
Reklama
– Jaka jest rola rodziców w kontekście chrztu św.?
– Rodzice powinni wziąć odpowiedzialność za wychowanie swojego dziecka w wierze. Mam wrażenie, że czasem się to rozmywa, szczególnie wtedy, kiedy rodzice traktują chrzest jako zwykły obrzęd, tradycję. Z teologicznego punktu widzenia to dobrze, że dziecko wchodzi na drogę zbawienia. Ale co będzie z tego zasianego ziarna, którego potem nikt nie będzie pielęgnował? Istotna jest więc formacja w domu rodzinnym, ponieważ rodzice są pierwszymi katechetami dziecka.
– W tegorocznej formacji katechetów podejmowane są tematy związane z chrztem...
Reklama
– Do podjęcia tego tematu skłoniła nas 1050. rocznica Chrztu Polski. Myślę, że jubileusz jest dobrą okazją dla polskich duszpasterzy i katechetów, aby przypominali nie tylko o tajemnicy chrztu w sensie teologicznym – jako o sakramencie, ale też o tym, że nasz kraj opiera się na chrześcijańskich fundamentach. Widzimy, że świadomość tych wartości ulega zachwianiu, odchodzi się od prawdy o chrześcijańskiej Europie. Dlatego z jednej strony pojawia się teologiczne przypomnienie: kim jestem jako chrześcijanin – przypomnienie teologii chrztu, a z drugiej strony zwracamy uwagę na to, że jesteśmy narodem opartym na fundamentach chrześcijańskich. Trzeba mieć świadomość tego, że tak jak cała Europa jesteśmy społeczeństwem, którego początki, korzenie, tradycja i kultura są przesiąknięte chrześcijaństwem i nie można tego negować.
– Jakie więc propozycje dla katechetów przygotował Wydział Katechetyczny w roku jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski?
– Formację katechetów rozpoczęliśmy tradycyjnie inauguracją roku katechetycznego. Jesienią przeżywaliśmy dni skupienia organizowane tradycyjnie w trzech miejscach diecezji. Obecne wielkopostne spotkania poświęcone są właśnie problematyce Chrztu Polski. Zależy nam na tym, aby formować katechetów po pierwsze duchowo – dlatego dzień skupienia zaczyna się Mszą św., a po drugie – intelektualnie, by pogłębiać ich wiedzę, a przy tym tworzyć wspólnotę. W tym też celu proponujemy katechetom również rekolekcje zamknięte w Rychwałdzie, Korbielowie czy Pogórzu.
Tegoroczny Wiosenny Dzień Skupienia, czyli Pielgrzymkę Katechetów, połączymy z dziękczynieniem z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski i Jubileuszem Katechetów. Nasze diecezjalne pielgrzymki katechetów zawsze miały konkretny wymiar. W ubiegłym roku byliśmy w Korbielowie, gdzie pochylaliśmy się nad dominikańskim charyzmatem katechetycznym. Wcześniej pielgrzymowaliśmy do sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu, gdzie zastanawialiśmy się nad prewencyjnym systemem wychowania św. Jana Bosko. A w tym roku zapraszamy katechetów do kościoła św. Marii Magdaleny w Cieszynie w sobotę 14 maja br. o godz. 10, aby wspólnie świętować rocznicę Chrztu Polski. W podobnym celu wybierzemy się też w sobotę 24 września na Ogólnopolską Pielgrzymkę Katechetów do Gniezna.
Św. Jana Pawła II nazywamy często prorokiem. Nauczanie zaś proroków jest uniwersalne i ponad czasowe - mówi w rozmowie z KAI ks. Łukasz Nycz. Koordynator ds. formacji stypendystów Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia opowiada o obchodzonym w najbliższą niedzielę Dniu Papieskim, a także przybliża praktykowane w Fundacji sposoby aktualizowania nauczania i postaci św. Jana Pawła II wśród młodego pokolenia.
Dawid Gospodarek (KAI): Jakie hasło towarzyszy tegorocznemu Dniowi Papieskiemu?
Ks. Łukasz Nycz: - Hasło Dnia Papieskiego „Wstańcie, chodźmy” to przede wszystkim słowa Jezusa zaczerpnięte z Ewangelii wg św. Marka, które wypowiedział w Ogrójcu pomiędzy modlitwą Jezusa a pojmaniem Go przez Żydów. Z jednej strony pokazują wielką determinację i gotowość Jezusa do realizacji woli swojego Ojca, a z drugiej strony są zachętą skierowaną do apostołów, aby starali się Go naśladować. Słowa te jako tytuł swojej przedostatniej książki poświęconej refleksji nad posługą biskupa w Kościele przyjął św. Jan Paweł II. Papież podzielił się w niej swoimi doświadczeniami posługi biskupiej, ale myślę, że każdy może znaleźć w niej wskazówki dotyczące swojego życia. Warto zwrócić uwagę chociażby na ostatni rozdział, gdzie św. Jan Paweł II zestawiał ze sobą postać Jezusa i Abrahama, pokazując w ich życiu gotowość do realizacji woli Bożej. Jest to jednocześnie główny temat, który chcemy odkrywać podczas tegorocznego Dnia Papieskiego - Chrystusa, który nieustanie powołuje człowieka, aby szedł i naśladował Go, a przez to pragnie obudzić w człowieku nadzieję. Wróćmy bowiem do sceny z Ogrójca, kiedy apostołowie są pełni smutku, strachu, niepewności, a Jezus mówi słowa pełne odwagi. Myślę, że każdy z nas doświadcza różnych trudności, przeciwności, braku nadziei, pytań o sens życia. Jezus staje wobec każdego człowieka i mówi – „wstań i chodź za mną”, chcę Ci pokazać drogę, która może jest trudna, tak jak były nią moja męka i śmierć, ale jeśli idziesz za mną, to ta droga poprowadzi Cię do rodności zmartwychwstania. Chcemy w ty dniu aby w serca ludzkie na nowo tchnąć nadzieję, która płynie od Chrystusa paschalnego.
Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
- Otwórzmy się na działanie Ducha Świętego, aby ta kapituła, która się zaczyna, ale także dalsze życie waszego zgromadzenia, było coraz głębsze w poznawaniu Boga i coraz bardziej żarliwym Jego umiłowaniem — mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy św. sprawowanej w Domu Generalnym Sióstr Serafitek przy ul. Łowieckiej w Krakowie, gdzie trwa XXI Kapituła Generalna Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej.
Witając w serafickiej wspólnocie abp. Marka Jędraszewskiego na początku Mszy św., s. Justyna Barbara Wydra powiedziała, że XXI Kapituła Generalna przebiega pod hasłem: „Wielbiąc Boga, z wiarą, nadzieją i miłością, otwierajmy się na działanie Ducha Świętego”. – Temat ten wpisuje się w to, co obecnie przeżywamy w Kościele – Rok Jubileuszowy, oczekiwanie na Piotra naszych czasów – mówiła przełożona generalna, prosząc arcybiskupa o modlitwę w intencjach zgromadzenia, jego rozwoju i wierności charyzmatowi, czemu też będzie poświęcone aktualna kapituła.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.