Reklama

Niedziela Łódzka

Święci męczennicy związani z Łodzią

Życie to okruchy czasu

Niedziela łódzka 2/2016, str. 8

[ TEMATY ]

męczennicy

Archiwum Szkoły

Pomnik bł. o. Pankiewicza przed szkołą Bernardynów w Łodzi

Pomnik bł. o. Pankiewicza przed szkołą Bernardynów w Łodzi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O pierwszym błogosławionym łodzianinie o. Hermanie Stępniu była już mowa w „Niedzieli Łódzkiej”. W grupie beatyfikowanych w 1999 r. męczenników II wojny światowej jest jeszcze dwóch zakonników związanych z Łodzią. Warto ich wydobyć, aby zobaczyć świadków Chrystusa, którzy tworzyli oblicze naszej archidiecezji.

Bł. Fidelis Chojnacki, kapucyn

Reklama

Pierwsza postać to bł. Fidelis Chojnacki, kapucyn. Urodził się w Łodzi 1 listopada 1906 r. Na chrzcie otrzymał imię Hieronim. W domu starannie wychowano go religijnie, jako chłopiec służył do Mszy św. Najprawdopodobniej we wczesnym dzieciństwie z rodzicami opuścił Łódź, ale brak w opracowaniach szczegółowych informacji. Po szkole średniej zapisał się do podchorążówki. Po ukończeniu nauki nie mógł znaleźć pracy. Dzięki pomocy krewnych znalazł zatrudnienie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Szczuczynie, następnie na Poczcie Głównej w Warszawie. Zaangażował się w działalność Akcji Katolickiej. Interesował się akcją antyalkoholową i był gorliwym abstynentem. Wstąpił do III Zakonu św. Franciszka przy kościele Ojców Kapucynów w Warszawie. Kontakt z zakonnikami rozbudził w nim powołanie. 27 sierpnia 1933 r. w Nowym Mieście n. Pilicą otrzymał habit kapucyński i imię zakonne Fidelis. Śluby czasowe złożył 28 sierpnia 1934 r. i w Zakroczymiu rozpoczął studia filozoficzne. Na początku lipca 1937 r. zdał egzamin z filozofii, a 28 sierpnia złożył śluby wieczyste i rozpoczął studia teologiczne w Lublinie. Wybuch wojny zastał go na trzecim roku studiów. 25 stycznia 1940 r. brat Fidelis wraz z klerykami i kapłanami lubelskiego klasztoru został aresztowany i osadzony na Zamku w Lublinie. 18 czerwca 1940 r. przewieziony ze współtowarzyszami do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a 14 grudnia do Dachau. Tu praca ponad siły, głód, brak odzieży doprowadziły go do ciężkiej choroby płuc. Zimą 1942 r. niosąc kocioł z kawą, rozlał go, za co dotkliwie został pobity. Fakt ten wpłynął na stan jego psychiki. W lecie 1942 r. zaliczono go do transportu inwalidów, po czym zmarł w szpitalu obozowym. Zapisał się w pamięci jako bardzo zdolny i dobrze rokujący zakonnik. Myślano o powierzeniu mu redakcji czasopism kapucyńskich oraz pracy w III Zakonie. Pozostały o nim piękne świadectwa współbraci. Znalazłem głębokie słowa przypisywane bł. Fidelisowi: „Życie nasze i praca składa się zasadniczo z okruchów czasu. Kto potrafi wykorzystać każdą chwilę – ową kruszynę czasu – ten wiele potrafi zrobić w każdej dziedzinie”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bł. o. Anastazy Pankiewicz, bernardyn

Reklama

Druga postać to bł. o. Anastazy Pankiewicz, bernardyn, związany z Łodzią przez gorliwą pracę. Wielki budowniczy, pedagog, wychowawca i kierownik duchowy. Urodzony 9 lipca 1882 r. Nagórzanach, w parafii Nowotaniec k. Sanoka. Wyświęcony na kapłana 1 lipca 1906 r. Pełnił posługę w Wieliczce, Włocławku, Lwowie i Krakowie. W 1914 r. władze zakonne powierzyły mu stanowisko administratora parafii Dżurkowa k. Kołomyi, ale w tym samym roku został kapelanem wojskowym w randze kapitana i na tym stanowisku pozostał do końca wojny, przebywając głównie na Węgrzech. W latach 1919-30 pełnił wiele funkcji w klasztorze krakowskim. Z Łodzią związał się w 1930 r., kiedy otrzymał zgodę i poparcie biskupa ordynariusza Wincentego Tymienieckiego na kupno w dzielnicy Doły parceli z myślą o budowie kościoła i szkoły. Wzniesiono tam trzypiętrowy budynek, przeznaczony na klasztor i prywatne gimnazjum ogólnokształcące, które otrzymało nazwę Kolegium Serafickie. Szkoła ta liczyła w 1939 r. ponad 200 uczniów. Powstał też niewielki – jako tymczasowy – kościół św. Elżbiety. Wybuch II wojny światowej zahamował jego prace. Musiał się ukrywać przed Niemcami. Aresztowany 6 października 1941 r. z grupą kapłanów i osadzony w obozie przejściowym w Konstantynowie. 30 października 1941 r. przybył do Dachau. W świadectwach współwięźniów ukazany jest jako zawsze uśmiechnięty i pocieszający innych. Posiadał wewnętrzny spokój do końca życia. 18 maja 1942 r. został przydzielony do grupy inwalidów i przeznaczony na zagazowanie. Zdarzył się wtedy przedziwny, acz tragiczny incydent. Chcąc pomóc ostatniemu skazańcowi wsiadającemu do ciężarówki, wyciągnął do niego ręce. Wówczas esesmani zatrzasnęli wóz, obcinając o. Anastazemu obie dłonie. Gwałtowny upływ krwi mógł spowodować jego śmierć już w drodze. Jeśli dojechał żywy, to zginął jak inni uduszony gazem.

Dzisiaj miejscem kultu tego wielkiego męczennika jest kościół św. Elżbiety w Łodzi, który po beatyfikacji o. Anastazego, otrzymał go jako drugiego patrona. Również liceum i gimnazjum Ojców Bernardynów nosi imię bł. o. Anastazego Pankiewicza. Ulica – dawna Sporna – przy której stoi kościół Bernardynów i szkoła z klasztorem również noszą jego imię.

Bł. o. Anastazy Pankiewicz jest także założycielem Zgromadzenia Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla. Kanonicznie erygował je 7 października 1959 r. biskup łódzki Michał Klepacz. Celem zgromadzenia obecnie jest opieka nad samotnymi matkami oraz nad dziećmi matek pracujących, a także inne prace w instytucjach kościelnych i klasztornych.

2016-01-05 11:50

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pięćdziesiąt lat od śmierci męczennika

21 sierpnia 1964 r. zmarł ks. Władysław Findysz – proboszcz parafii w Nowym Żmigrodzie. Wcześniej został oskarżony o zmuszanie parafian do praktyk religijnych i skazany na karę więzienia. Sześć miesięcy po wyjściu na wolność zmarł. W 2005 r. został beatyfikowany. Jest pierwszym polskim męczennikiem komunizmu. 23 sierpnia br., w parafii, gdzie przez 22 lata był proboszczem, odbyły się uroczystości jubileuszowe w 50. rocznicę śmierci.

Obchody związane z 50. rocznicą śmierci bł. ks. Władysława Findysza rozpoczęły się nadzwyczajną sesją Rady Gminy Nowy Żmigród. W sesji, oprócz gospodarzy, wzięli udział liczni goście, a wśród nich biskupi: Jan Wątroba – ordynariusz diecezji rzeszowskiej, Edward Nowak – były sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Kazimierz Górny – ordynariusz senior diecezji rzeszowskiej i Edward Białogłowski – biskup pomocniczy diecezji rzeszowskiej. Szczególne wrażenie na zebranych zrobiło bardzo osobiste wystąpienie wójta gminy Nowy Żmigród Krzysztofa Augustyna, w którym ujawnił swoją fascynację postacią ks. Findysza. Zwrócił uwagę m.in. na tolerancję byłego proboszcza Nowego Żmigrodu rozumianą jako troskę o dobro drugiej osoby. Tolerancję, za którą kryła się miłość bliźniego. Swoistym komentarzem i dopowiedzeniem do słów wójta Augustyna był referat ks. Sławomira Zycha – adiunkta w Instytucie Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL, który zaprezentował działania ks. Findysza na rzecz współpracy z mniejszościami etnicznymi i wyznaniowymi. Uczestnicy sesji wysłuchali także referatu ks. Bogusława Turka – podsekretarza Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, który przybliżył problematykę postępowań kanonizacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem przypadków męczeństwa.
CZYTAJ DALEJ

Bp Długosz: miłosierdzie nie oznacza, że mamy otwierać drzwi przed wszystkimi nielegalnymi emigrantami

2025-07-12 14:50

[ TEMATY ]

bp Antoni Długosz

Ruch Obrony Granic

yt.com/zrzut ekranu

Bp Antoni Długosz podczas Apelu Jasnogórskiego 11 lipca 2025 r.

Bp Antoni Długosz podczas Apelu Jasnogórskiego 11 lipca 2025 r.

„Matko Boża, Ty wiesz, że Polacy zdali egzamin, kiedy trzeba było otworzyć drzwi dla milionów uciekających Ukraińców. A w imię miłości bliźniego potrafili zapłacić najwyższą cenę za pomoc Żydom” – powiedział biskup Antoni Długosz podczas Apelu Jasnogórskiego 11 lipca 2025.

"Kochana Matko, jak co wieczór przechodzimy do Ciebie, by powiedzieć Ci nasze małe prywatne troski, ale też i ukazać wielkie narodowe problemy. Przychodzimy, by prosić Ciebie o wstawiennictwo za nami u Twojego Syna. Dziś chcemy modlić się za obrońców naszych granic tych w mundurach strażników granicznych, żołnierzy, policjantów, celników, Wojska Obrony Terytorialnej, ale również wolontariuszy z Ruchu Obrony Granic tych, którzy bezinteresownie organizują patrole" – mówił.
CZYTAJ DALEJ

Warszawa: chłopczyk w Oknie Życia u loretanek

2025-07-13 15:51

[ TEMATY ]

Okno Życia

Caritas

W sobotni wieczór siostry loretanki z Warszawy znalazły w Oknie Życia noworodka. Chłopiec jest szóstym dzieckiem, które tam trafiło. „Na początku byłyśmy trochę w stresie, ale bardzo szybko przyszła wdzięczność za życie, które zostało uratowane” – mówi Radiu Watykańskiemu-Vatican News s. Wioletta Ostrowska CSL, asystentka generalna Zgromadzenia Sióstr Loretanek.

Okno Życia znajduje się w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Loretanek w Warszawie. Po raz ostatni dziecko trafiło do tego miejsca w 2020 roku. „Mamy dość dużo alarmów, bo jest sporo fałszywych” – mówi nasza rozmówczyni. Tym razem jednak sygnał okazał się prawdziwy. „W godzinie Apelu Jasnogórskiego okazało się, że było zawiniątko w oknie życia, nie wiedziałyśmy co to jest, ale kiedy wyjęłyśmy, to był chłopczyk, w naszej ocenie wyglądający zdrowo, bardzo ładnie. Chłopczyk świeżo po urodzeniu” – opowiada s. Wioletta Ostrowska.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję