Reklama

Rok Życia Konsekrowanego

90. urodziny o. Jana Nalaskowskiego OSPPE

Niedziela Ogólnopolska 19/2015, str. 30

Zdzisław Sowiński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kapłaństwo to przewspaniały dar Boży, ludzkim językiem niewypowiedziany – mówił o. Jan Nalaskowski, paulin, przed czterema laty, podczas uroczystego jubileuszu 55-lecia swojego kapłaństwa. – My uczestniczymy w funkcjach Jezusa Chrystusa, w Jego posłannictwie jako nauczyciela ludzkości, jako Tego, który jest arcykapłanem dóbr przyszłych, który się ofiarował za całą ludzkość, który przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie otworzył nam bramy nieba. On również jest Dobrym Pasterzem – mówił o. Nalaskowski.

Trudne doświadczenia

Ta głęboka refleksja wpisuje się w trwający obecnie Rok Życia Konsekrowanego i przypadający w tym miesiącu jubileusz 90. rocznicy urodzin o. Nalaskowskiego, który powołanie do kapłaństwa i życia zakonnego odczuwał od wczesnej młodości, naznaczonej trudnymi doświadczeniami lat międzywojennych i okupacji. Urodził się i wychował w miejscowości Papowo Toruńskie. Miał liczne rodzeństwo. W czasie okupacji w 1941 r. rodzina została wywłaszczona i osadzona w obozie karnym w Toruniu, a następnie wywieziona do Niemiec. Praca w fabryce, później przy kopaniu fortyfikacji i umocnień, w końcu skierowanie na front w charakterze sanitariusza oraz rana odniesiona już w pierwszym dniu służby były trudnymi i bolesnymi doświadczeniami tego okresu życia przyszłego paulina. Dopiero w lipcu 1946 r. powrócił wraz z rodzicami do Polski. Kiedy we wrześniu rozpoczął naukę w liceum pedagogicznym, zamieszkał w bursie ojców pallotynów, aby poznać zakonny sposób życia. Jednak pielgrzymki na Jasną Górę, rozmowy ze starszą siostrą, która wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Honoratek, i 50-dniowa nowenna zaowocowały postanowieniem wstąpienia do Zakonu Paulinów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pobożny, spokojny, opanowany

W książce „Polscy generałowie Zakonu Paulinów” o. Józefa Stanisława Płatka OSPPE czytamy, że głównym powodem tej decyzji była szczera chęć poświęcenia się wyłącznie Bogu na służbę i w zjednoczeniu z Chrystusem wynagradzania za grzechy świata. W nowicjacie Jan Nalaskowski zyskał opinię młodzieńca pobożnego, spokojnego, opanowanego, głęboko myślącego, sumiennego w pracy i obowiązkowego. Śluby wieczyste złożył 27 sierpnia 1955 r. na Jasnej Górze, a święcenia kapłańskie przyjął w kościele Na Skałce w Krakowie 17 czerwca 1956 r.

Reklama

Już jako młody kapłan pełnił odpowiedzialne funkcje: kustosza Bazyliki Jasnogórskiej, a następnie wychowawcy – prefekta kleryków w Krakowie na Skałce. Po ukończeniu studiów na Wydziale Teologicznym KUL został wykładowcą teologii pastoralnej, homiletyki i pedagogiki chrześcijańskiej w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie. W latach 1978-84 pełnił urząd definitora generalnego, a w latach 1984-90 – wikariusza generalnego Zakonu Paulinów. Na Kapitule Generalnej 30 marca 1990 r. został wybrany na generała Zakonu Paulinów. Był to czas wyjątkowy, Jasna Góra bowiem przygotowywała się do VI Światowych Dni Młodzieży z udziałem papieża Jana Pawła II i młodych z całego świata. To niepowtarzalne w historii Zakonu Paulinów wydarzenie, które miało miejsce w dniach 14-16 sierpnia 1991 r., było, jak podkreślił sam Jan Paweł II, „prawdziwym świętem Zesłania Ducha Świętego”.

Zasłużony dla Zakonu

W czasie kadencji o. Jana Nalaskowskiego jako generała Zakonu pojawiły się możliwości odzyskania dawnych i utworzenia nowych placówek paulińskich w różnych krajach. Były to m.in. klasztor i kościół we Włodawie, klasztor i kościół we Vranovie na Słowacji, placówki w Republice Południowej Afryki, na Ukrainie, w Chorwacji, w Niemczech. W sumie o. Jan Nalaskowski podczas swojej kadencji generała pozyskał dla Zakonu 16 placówek. W październiku 1991 r. był uczestnikiem IX synodu biskupów, w czasie którego w obecności Jana Pawła II wygłosił referat: „Życie konsekrowane w systemie postkomunistycznym – najbardziej palące zagrożenia i problemy”.

Reklama

O. Jan Nalaskowski jest założycielem i dziekanem Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy, które powstało w 1991 r. i w 1998 r. uzyskało zatwierdzenie prawne jako stowarzyszenie wiernych Kościoła katolickiego pod protektoratem papieża Jana Pawła II.

W 2012 r. o. Jan Nalaskowski obchodził 60-lecie swojego uczestnictwa w życiu i posłudze Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika, a 11 maja 2015 r. przypadają jego 90. urodziny. Jubilat jest dla Zakonu Paulinów postacią niezwykle zasłużoną – wniósł w jego życie ogromny wkład, a jego dokonań nie sposób wymienić w ramach jednego artykułu. Dlatego trzeba sięgnąć po książkę autorstwa o. Józefa Stanisława Płatka „Polscy generałowie Zakonu Paulinów”, a Dostojnemu Jubilatowi życzyć: „Plurimos annos!”.

2015-05-05 14:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję