Reklama

Watykan

Mozaiki odzyskały dawny splendor

Zwiedzając największą świątynię chrześcijańskiego Rzymu, nie każdy zdaje sobie sprawę, że większość z ogromnych obrazów nad ołtarzami to wykonane w mozaice kopie słynnych malowideł z okresu renesansu i baroku. W bazylice pozostał tylko jeden obraz na płótnie – to znajdujące się w kaplicy Najświętszego Sakramentu dzieło Pietra da Cortona przedstawiające Trójcę Świętą. Od wieków tym ogromnym skarbem sztuki – ponad 10 tys. m2 mozaik – zajmuje się działająca w Watykanie Pracownia Mozaiki. W ostatnich latach jej pracownicy zakończyli renowację i konserwację wszystkich mozaik, co stało się dobrą okazją do rozmowy.

Niedziela Ogólnopolska 19/2015, str. 12-13

[ TEMATY ]

sztuka

Watykan

Włodzimierz Rędzioch

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – Jak powstała Pracownia Mozaiki w Watykanie?

PAOLO DI BUONO: – Pracownia Mozaiki jako oficjalna instytucja watykańska powstała w 1727 r. za pontyfikatu Benedykta XIII, ale grupa rzemieślników pracowała w Bazylice św. Piotra już od końca XVI wieku, aby udekorować mozaikami kopuły i ołtarze tyle co przebudowanej świątyni.

– Ile mozaik znajduje się w Bazylice św. Piotra?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– W bazylice znajduje się naprawdę imponująca liczba mozaik – ich powierzchnia to ok. 10 tys. m2. Składają się na nie dekoracje 11 kopuł i 24 obrazy nad ołtarzami, które mają także mozaikowe fronty. To prawdziwe dzieła sztuki, które możemy podziwiać dzisiaj w tej świątyni.

– Jakie są zadania Pracowni Mozaiki?

– Nasza pracownia jest odpowiedzialna za utrzymanie i konserwację mozaikowych dekoracji Bazyliki św. Piotra. Z jednej strony są to zwykłe interwencje, takie jak kontrola mozaik w miejscach dostępnych dla zwiedzających (czasami, niestety, zostają one uszkodzone), z drugiej – planowane interwencje długofalowe, takie jak przywrócenie dawnego splendoru dekoracjom wszystkich ołtarzy bazyliki – wykonaliśmy te prace w latach 2010-12.

Reklama

– Z jakimi problemami spotykacie się w przypadku mozaik w bazylice?

– Często mamy do czynienia z problemem, który polega na tym, że części mozaiki odłączają się od podłoża – na szczęście nie odpadają całkowicie, ale muszą być skonsolidowane. Technika konsolidacji stosowana w ostatnich latach przypomina metody wykorzystywane podczas konserwacji fresków, a polega na używaniu specjalnych klejów, dzięki którym uszkodzone części mogą ponownie przylgnąć do podłoża. Naszą pracę zaczynamy od przygotowania „mapy uszkodzeń” dzieła sztuki, po czym, zaczynając od dołu, wykonujemy małe otwory pomiędzy kostkami mozaiki, przez które za pomocą strzykawek nakładamy klej. Gdy klej wyschnie, przechodzimy do wyższych części, aż do pełnej konsolidacji całej mozaiki. Na końcu delikatnie czyścimy całą powierzchnię, używając do tego soli amonu, co przywraca mozaice połysk.

– Czy watykańska pracownia stworzyła własny styl mozaiki?

– Nasza pracownia zawsze szczyciła się tym, że potrafiła wykonywać dzieła w każdym stylu i we wszystkich technikach mozaiki. W czasie długiego stażu, jaki odbywa każdy z naszych pracowników, przyuczamy do wszystkich technik oraz zapoznajemy z różnorodnymi formami artystycznymi. Zazwyczaj początkujący pracownicy zaczynają robić dzieła „in tagliato”, zainspirowane rzymską ikonografią. Kawałki kamienia są precyzyjnie wycinane specjalnym młotkiem, tzw. martellina, który stosowany był przez rzemieślników już w starożytności. Następnie zaczynają tworzyć prace inspirowane średniowieczną sztuką bizantyjską – w tym przypadku wycinane są kawałki emalii, szkła barwionego tlenkami metali. Wreszcie pracownicy uczą się techniki „nitki”, w której istotne jest to, że mieszając szkliwa w wysokich temperaturach, można osiągnąć niuanse kolorów charakterystyczne dla malarstwa impresjonistycznego czy ekspresjonistycznego. Każdy z nas, w zależności od wymogów pracy, musi być w stanie wykonywać dzieła w każdym stylu i w każdej technice.

– Dla kogo przeznaczone są mozaiki wykonywane w watykańskiej pracowni?

– Nasze prace zarezerwowane są w pierwszej kolejności dla Ojca Świętego, który często obdarowuje mozaikami głowy państw i przywódców religijnych spotykanych w czasie podróży apostolskich. Niektóre prace są wykonywane dla prywatnych klientów i kolekcjonerów, którzy kupują mozaiki, aby wspierać naszą pracownię. Większość wspomagających nas klientów pochodzi ze Stanów Zjednoczonych.

2015-05-05 14:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uczta dla oka

W starym kinie... Pamiętają państwo? Dziś zapraszam do starego kina na naprawdę doskonały seans: film Gabriela Axela pt. „Uczta Babette” (1987). To arcydzieło religijnej sztuki filmowej, pokazujące głębię wiary i chrześcijaństwa. To opowieść o kobiecie, która przybyła do małego miasteczka, ponieważ uciekała przed prześladowaniami. Spotkała tam małą grupę chrześcijan. Niestety, stracili oni z oczu swojego Mistrza, przestali się kochać i być dla siebie braćmi. Główna bohaterka, po wielu latach cichej i pokornej służby w ukryciu, postanawia więc wydać cały swój majątek na piękną ucztę ku pamięci Mistrza. Przy stole zasiadło dwunastu uczniów, aby Go wspominać i karmić się nawzajem najwyborniejszym posiłkiem: miłością, słowem Bożym i chlebem. Nikt się nie zorientował, że ta niewiasta to Chrystus. Tak łatwo Go przeoczyć, nie zauważyć, że jest ukryty w twarzy każdego z naszych bliźnich. W trakcie filmu wszyscy bohaterowie powoli się starzeją. Obserwujemy, jak ich twarze się zmieniają, ale także, jak stają się coraz piękniejsze. Babette oddaje wszystko, co ma, by wyprawić jedną jedyną ucztę, lecz ta uczta zmienia serca wszystkich. Zaczynają na nowo się kochać oraz być dla siebie uczniami Chrystusa. Twarz Pana jest w głównej bohaterce ukryta, ale również - gdy umie się ją odczytać - odsłonięta. Owa kobieta dała im Eucharystię - pokarm wynikający z miłości, będący darem ostatecznym, oddaniem wszystkiego, co się ma. Dzięki temu filmowi możemy sobie przypomnieć, że Jezus - najpiękniejszy spośród synów ludzkich - jest piękny także w każdej ludzkiej córce. Twarz Chrystusa - najwspanialszego z mężczyzn - można odnaleźć w każdej kobiecej twarzy, w każdej z córek Adama.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas: mnie nieraz trudno jest wierzyć w Boga

2024-03-29 07:59

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Bp Adrian Galbas

Bp Adrian Galbas

Mnie nieraz trudno jest wierzyć w Boga. Wiara bywa ciężka i męcząca, ale gdy słyszę o czyjejś śmierci, wówczas właśnie wiara jest pociechą - powiedział PAP metropolita katowicki abp Adrian Galbas.

W rozmowie z PAP metropolita katowicki abp Adrian Galbas wyjaśnił, że cierpienie samo w sobie nie jest człowiekowi potrzebne, ponieważ niszczy i degraduje. Jednak w momentach, gdy przeżywamy cierpienie, męka Chrystusa może być pociechą i wzmocnieniem.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję