Chociaż oficjalne początki parafii sięgają roku 1981, zabytkowy kościółek pw. świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza istnieje już ponad 300 lat. Mokra to także miejsce jednej z najważniejszych bitew kampanii wrześniowej 1939 r., z której pamiątki można zobaczyć w tutejszej Izbie Pamięci
Obecnie proboszczem w tej parafii, usytuowanej nieopodal Kłobucka, choć należącej do dekanatu miedźnowskiego, jest ks. Krzysztof Bąkowicz. – Posługuję w tej wspólnocie drugi rok, starając się – jak najlepiej potrafię – być dobrym duszpasterzem dla wszystkich parafian, nawet dla tych, którzy rzadziej zaglądają do kościoła – mówi „Niedzieli” ks. Krzysztof. O bieżących sprawach, które dotyczą życia parafialnego, powierzeni jego pieczy wierni mogą dowiedzieć się ze strony internetowej: www.parafiamokra.pl.
Choć w ciągu roku niewiele jest pogrzebów, chrztów czy ślubów (parafia liczy więcej niż 700 osób), Ksiądz Proboszcz na brak pracy nie narzeka. – Uczę katechezy w miejscowej szkole. Moderuję różne parafialne grupy, poczynając od dzieci, ministrantów, a kończąc na tradycyjnych formacjach typu Akcja Katolicka czy Rada Parafialna – opowiada ks. Bąkowicz. Warto w tym miejscu podkreślić jego gospodarskie talenty, które znajdują swoje potwierdzenie w osobistym podejmowaniu wielu fizycznych prac związanych z konserwacją kościoła czy plebanii oraz otoczenia świątyni.
Parafię Mokra powołał do istnienia bp Stefan Bareła 15 kwietnia 1981 r. Czeka ją zatem w przyszłym roku jubileusz 35-lecia. Wydzielono ją z terytorium parafii Miedźno. Wcześniej natomiast, bo już w 1974 r., był tu tzw. wikariat terenowy z osobnym duszpasterzem – ks. Edwardem Sztamą. Eucharystię sprawowano w drewnianej kaplicy, której początki sięgają 1708 r. – Kościółek pw. świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza przetrwał różne wojenne zawieruchy w niemalże nienaruszonym stanie – mówi Ksiądz Proboszcz. – Dziś jest jednym z ulubionych miejsc par zawierających małżeństwa – precyzuje. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z drugiej połowy XIX wieku. Na szczególną uwagę zasługują zabytkowy neobarokowy ołtarz z figurami świętych Apostołów Macieja i Jakuba Młodszego, ambona oraz specjalna belka z Grupą Ukrzyżowania oraz napis: „AD 1708”. Wokół kościoła rosną ponadtrzystuletnie lipy i dęby.
Obecna świątynia została wybudowana staraniem śp. ks. Henryka Betki. Budowę ukończył ks. Sylwester Kubik, a poświęcił ją abp Stanisław Nowak 22 czerwca 2003 r. Warto zaznaczyć, że 1 września 2002 r. parafialny kościół został wyposażony w wyjątkowy Dzwon Pokoju, który ufundowali niemieccy weterani walczący w 1939 r. pod Mokrą. Dlatego też parafialna świątyni nosi miano świątyni pokoju i pojednania.
Pamięć o przodkach
1 września 1939 r., w pierwszym dniu II wojny światowej, w pobliżu wspomnianego zabytkowego kościoła Wołyńska Brygada Kawalerii starła się z niemiecką 4. Dywizją Pancerną. Mimo zaciętych walk, kościółek w cudowny sposób ocalał (po walce wokół kościoła pochowano niemieckich żołnierzy; w późniejszych czasach ciała przeniesiono do innych grobów). Straty Polaków, których w walkach ucierpiało ok. 530 (rannych, zabitych i zaginionych – w tym 27 oficerów), to 5 dział i 4 armatki przeciwpancerne, kilkanaście karabinów maszynowych oraz ok. 300 koni. Niemcy stracili kilkuset żołnierzy, ponad 100 czołgów i pojazdów pancernych. Dywizja ta stała się niezdolna do walki. Dopiero po kilku dniach mogła wrócić na front. Bitwę upamiętnia specjalny pomnik, który można podziwiać tuż za modrzewiowym kościółkiem, a przy którym odbywają się rocznicowe patriotyczne uroczystości.
Na początku lat 90. ubiegłego wieku obok Mokrej odkryto cmentarzysko z okresu kultury przeworskiej. Archeolodzy z Uniwersytetu Jagiellońskiego badali je ponad dekadę i odkryli blisko 500 grobów z okresu od II do V wieku. Mokra stała się zatem bardzo ważnym punktem na archeologicznej mapie Polski. Podczas wykopalisk odnaleziono m.in. zapinki, sprzączki do pasów, noże, igły, wisiorki, groty strzał, miecz, a nawet... skalpel.
Te dwa wydarzenia zaowocowały powstaniem Muzeum Kultury Przeworskiej i Izby Pamięci Bitwy pod Mokrą. Instytucja została otwarta dla zwiedzających 11 listopada 2010 r. Ulokowano ją nieopodal szkoły podstawowej, naprzeciw parafialnej świątyni. W Izbie można podziwiać eksponaty z czasów II wojny światowej. Organizowane są w niej też warsztaty edukacyjne dla dzieci. Zapisy grup, które chciałyby ją zwiedzić, można zgłaszać pod nr tel.: 785-880-082. Z pewnością do tego tematu wrócimy jeszcze na naszych łamach.
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Aniołów Stróżów w Lidzbarku Welskim
W 23. roku istnienia parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Aniołów Stróżów w Lidzbarku Welskim Pan Bóg pozwolił wiernym i duszpasterzom przeżywać radość konsekracji kościoła. Świątynia jest owocem wiary parafian, wieloletniego trudu i ofiar oraz cierpliwego oczekiwania na uwieńczenie wszystkich tych starań
Uroczystość poświęcenia kościoła i ołtarza odbyła się 29 czerwca o godz. 15.
Konsekratorem i przewodniczącym ceremonii był biskup toruński Andrzej Suski. Mszę św. koncelebrowali proboszcz ks. kan. Marian Wiśniewski oraz licznie zaproszeni kapłani, wśród których byli również ci, co przed laty posługiwali w parafii, i ci, którzy z niej pochodzą.
Eucharystia rozpoczęła się procesyjnym wejściem pocztów sztandarowych szkół lidzbarskich, Strzeleckiego Bractwa Kurkowego, Ochotniczej Straży Pożarnej i grup parafialnych oraz służby liturgicznej i duchowieństwa do nieoświetlonego i nieozdobionego kościoła. Ks. kan. Marian Wiśniewski przedstawił początki istnienia parafii, a następnie poprosił Księdza Biskupa o dokonanie konsekracji świątyni. W imieniu osób, które fizyczne pracowały przy budowie kościoła, głos zabrali Mariola i Michał Cander.
Bp Andrzej Suski pobłogosławił wodę i pokropił nią wiernych oraz ściany kościoła i obnażony ołtarz, po czym nastąpiła Liturgia Słowa. Komentatorem poszczególnych części liturgii konsekracji był kleryk Piotr Śliwiński. W homilii bp Andrzej zwrócił szczególną uwagę na ołtarz – miejsce, na którym sprawowana jest Najświętsza Ofiara Jezusa Chrystusa. To właśnie na ołtarzu kapłański trud osiąga swój szczyt. Od ołtarza Pan Jezus kieruje ważne słowa, które kiedyś zostały wypowiedziane w Wieczerniku. Od ołtarza płynie ku wiernym błogosławieństwo. Ksiądz Biskup podkreślił, że „przez konsekrację oddajemy świątynię na zawsze Bogu po to, aby nas w niej gromadził, uświęcał i obdarzał swoimi łaskami. Ta świątynia powstała z tęsknoty ludzi tej dzielnicy za Panem Bogiem. Ofiary wspólnoty i te materialne oraz te niewymierne, jak dary modlitwy i cierpienia, są wpisane w każdą cząstkę tego kościoła. Każdy element tej świątyni jest wołaniem dla wszystkich pokoleń, że człowiek nie może się obejść bez Boga”. Kaznodzieja wyraził wdzięczność wobec Boga za to, że pobłogosławił budowie, którą szczęśliwie zakończono, wobec proboszcza, który „od początku prowadził budowę i wiele nocy nie przespał, kiedy trzeba było podejmować ważne decyzje”. Słowa podziękowania skierował również do współpracowników: księży wikariuszy, rady parafialnej, inżynierów, projektantów, artystów oraz tych, którzy modlitwą i ofiarą przyczynili się do powstania kościoła.
„Drodzy Bracia i Siostry, zbudowaliście piękną świątynię, z której możecie być dumni, ale najważniejsze zadanie nie zostało jeszcze zakończone. Oprócz murów mamy budować także Kościół żywy, świątynię w naszych sercach i rodzinach, budować wspólnotę, która będzie się tu gromadzić jako rodzina dzieci Bożych. W tej rodzinie ma być wzajemna miłość i nikt nie może być z niej wykluczony. Nikt ochrzczony nie może też obojętnie przechodzić obok swojej parafii” – mówił bp Andrzej. Na zakończenie homilii zapewnił o swojej modlitwie za wszystkich zgromadzonych na Liturgii i prosił o wspólną modlitwę, aby tworzyć żywą świątynię w Panu, tak jak oczekuje tego Jezus Chrystus.
Po Wyznaniu wiary odśpiewano Litanię do Wszystkich Świętych. Modlitwą tą wierni prosili o wstawiennictwo świętych i błogosławionych przed tronem miłosiernego Boga. Następnie Ksiądz Biskup odmówił modlitwę poświęcenia kościoła i ołtarza, po czym namaścił krzyżmem świętym ołtarz i ściany kościoła. Kolejnym elementem liturgii było okadzenie ołtarza i ścian świątyni, które dokonało się poprzez umieszczenie wielkiej kadzielnicy na środku ołtarza. Namaszczenia i okadzenia ścian kościoła bp Andrzej dokonał wspólnie z proboszczem ks. kan. Wiśniewskim. Stanowiło to najważniejszą chwilę ceremonii.
Ostatnim elementem liturgii konsekracji było oświetlenie ołtarza i kościoła. W uroczystej procesji wniesiono paschał oraz świece, które zapalone przez Księdza Biskupa zostały umieszczone przy ołtarzu. W 6 miejscach świątyni umieszczono świece – zacheuszki, czyli znaki konsekracyjne potwierdzające przekazanie kościoła na własność Bogu. Następnie procesjonalnie wniesiono kwiaty, upiększając kościół. W procesji z darami ofiarnymi delegacja parafii przyniosła monstrancję, przedstawiciele Urzędu Miasta – kustodię, delegacja kółek różańcowych i Akcji Katolickiej – ofiary pieniężne, budowniczowie kościoła – kronikę parafialną, leśnicy – owoce lasu, a przedstawiciele lidzbarskich szkół – stuły.
Delegacja rodzin parafii podziękowała Księdzu Biskupowi za dar modlitwy i konsekrację kościoła. W imieniu wspólnoty parafialnej przedstawiciele rady duszpasterskiej na ręce ks. kan. Wiśniewskiego, budowniczego kościoła, złożyli bukiet 23 róż i podziękowanie za jego trud i poświęcenie. Na zakończenie przemówił Ksiądz Proboszcz, dziękując Księdzu Biskupowi oraz wszystkim za wszelką pomoc, obecność i modlitwę. Po tym w świątyni rozległy się gromkie brawa wiernych, którzy w ten sposób wyrazili radość i wdzięczność za możliwość uczestniczenia w tak historycznej chwili.
Duch Święty, dar Zmartwychwstałego Pana, tworzy komunię, harmonie i braterstwo – napisał Papież w przesłaniu do uczestników pielgrzymki zorganizowanej z okazji Roku Świętego przez Międzynarodową Służbę Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej Charis. Odbędzie się ona od 4 do 6 kwietnia pod hasłem: „Radośni świadkowie nadziei”.
Podziel się cytatem
Papież podkreślił, że tę jednoczącą moc Ducha Świętego trzeba zanieść światu jako źródło nadziei i pokoju. „Duch Święty – napisał – może dać prawdziwy pokój ludzkiemu sercu, a to jest warunkiem przezwyciężenia konfliktów w rodzinach, w społeczeństwie, w relacjach między narodami. Dlatego wzywam was, abyście byli świadkami i budowniczymi pokoju i jedności; abyście zawsze szukali komunii, poczynając od waszych grup i wspólnot”.
Organizatorem nabożeństwa były Koło Gospodyń wiejskich „Dworzanki” w Trzebusce, sołectwo Trzebuska i Towarzystwo Miłośników Ziemi Sokołowskiej. Zadania koordynatora podjęli sołtys Piotr Ciupak i wiceprezes TMZS Piotr Ożóg. Nabożeństwu przewodniczył proboszcz parafii w Trzebusce ks. Władysław Szwed. O bezpieczeństwo na drodze zadbali policjanci z Komisariatu Policji w Sokołowie oraz druhowie z OSP w Górnie. Wydarzenie objął swoim patronatem burmistrz sokołowski Andrzej Kraska, a patronatu medialnego udzieliło Katolickie Radio VIA.
Uczestnicy nabożeństwa aktywnie włączyli się w prowadzone modlitwy. Śpiew animowali parafianie sokołowscy: Beata Głowala, Kazimierz Partyka i Karol Chorzępa. Za poszczególne rozważania odpowiadali przedstawiciele: Służby Liturgicznej z Trzebuski, młodzieży, Parafialnego Oddziału Caritas w Trzebusce, KGW w Trzebuska, matek, ojców, Służby Zdrowia, oświaty, Róż Różańcowych, Rady Parafialnej w Trzebusce, sołtysów, mieszkańców gminy, służb mundurowych i Nienadówki. W asyście maszerowały orlęta z Sokołowa, Nienadówki i Górna należące do sokołowskiej Jednostki Strzeleckiej nr 1914 im. ppor. Jakuba Darochy oraz orlęta z Nowej Wsi koło Zaczernia. Atmosferze modlitwy i skupienia sprzyjały zapalone pochodnie i lampiony, a także niesione flagi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
