Urodzona w 1971 r. Asia Noreen z miejscowości Ittan Wali w Pakistanie pracowała kilka lat temu ze swoimi muzułmańskimi przyjaciółkami w polu. Na półtora tysiąca rodzin zamieszkujących Ittan Wali tylko trzy były chrześcijańskie. Z nieba lał się żar. Asia zaczerpnęła wody z pobliskiej studni, by ugasić pragnienie. Przyjaciółki uznały, że studnia została zanieczyszczona, bo piła z niej chrześcijanka. Asia została aresztowana pod zarzutem bluźnierstwa przeciw prorokowi. Sąd skazał ją na śmierć przez powieszenie. Przetrzymywano ją przez pięć lat w uwłaczających każdemu człowiekowi warunkach, w izolatce bez zlewu, okien, toalety czy wentylacji. W październiku bieżącego roku sąd apelacyjny potwierdził wydany wyrok...
Graham Staines pochodził z Australii. Bardzo się przejął tragicznym losem trędowatych w Indiach. Postanowił zostać misjonarzem. Zamieszkał w leprozorium Mayurbhanj, gdzie przez długie lata poświęcał swe życie służbie chorym. W styczniu 1999 r. został spalony żywcem wraz z dwoma synami, Filipem (10 lat) i Tymoteuszem (6 lat). Powód? Był chrześcijaninem...
Liu Zhenying, mieszkający w Chinach, został aresztowany i skazany na 25 lat więzienia za posiadanie Biblii. Aby uniemożliwić mu ucieczkę, strażnicy po wtrąceniu do celi połamali mu nogi. Gdy po latach osadzenia udało mu się wydostać z aresztu, nielegalnie przekroczył granicę i schronił się w Kanadzie. Tam założył organizację o nazwie Back to Jerusalem, której celem jest rozprowadzanie egzemplarzy Pisma Świętego na Jedwabnym Szlaku, od Jerozolimy po Chiny... Czasem wydaje się, jakby proroctwo Symeona zostało wypowiedziane wczoraj: „OTO TEN PRZEZNACZONY JEST NA UPADEK I NA POWSTANIE WIELU W IZRAELU, I NA ZNAK, KTÓREMU SPRZECIWIAĆ SIĘ BĘDĄ” (Łk 2, 34).
Kard. Pierbattista Pizzaballa w przesłaniu na temat Gazy
Łącząc się z uczestnikami modlitewnego czuwania „Pokój dla Gazy”, zorganizowanego w Rzymie przez Wspólnotę Sant'Egidio, łaciński patriarcha Jerozolimy, kard. Pierbattista Pizzaballa, powiedział w przesłaniu wideo, że pozwolono, by to miejsce na ziemi opanowali ekstremiści, z jednej i z drugiej strony. Wyraził nadzieję, że błędny krąg nienawiści przełamią „cisi ludzie pokoju”.
Nigdy nie zdradźmy naszego człowieczeństwa – ten apel rozbrzmiewał wieczorem 22 września na rzymskim placu przed Bazyliką Matki Bożej na Zatybrzu, podczas czuwania modlitewnego zorganizowanego przez Wspólnotę Sant'Egidio w intencji pokoju dla Gazy.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
Biskup diecezji Pyay w stanie Rakhine w zachodniej części Mjanmy, Peter Tin Wai, wyraził głębokie zaniepokojenie liczbą ofiar konfliktu między Armią Arakan (AA) a juntą wojskową. „Niewinni cywile są uwięzieni między dwiema walczącymi armiami” - poinformowała watykańska agencja misyjna Fides, powołując się na bp Wai.
Mjanma poważnie cierpi z powodu trwających konfliktów między różnymi grupami - głównie lokalnymi milicjami, które powstały w celu obrony społeczności wiejskich lub dzielnic miejskich przed przemocą wojskową w następstwie zamachu stanu z 1 lutego 2021 r. Ostatnio junta wojskowa zintensyfikowała ataki na Armię Etniczną Arakan, która kontroluje większość stanu Rakhine na zachodzie kraju - w tym 14 z 17 gmin.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
