Czuję wewnętrzną potrzebę podzielenia się doświadczeniem siły modlitwy różańcowej.
Życie rzuciło mnie w latach 70. ubiegłego wieku w środowisko dalekie od Boga – internat, zielony garnizon, mąż daleki od Kościoła i duża odległość do kościoła. Tak żyłam długo. Chwilowo przebudzałam się, by ochrzcić dzieci, doprowadzić je do Komunii św. czy uczestniczyć w pogrzebie najbliższych.
Gdzieś tliła się iskra wiary, wspomnienie modlącej się babci, bo rodzice – pochłonięci trudem codziennego życia, gromadką ośmiorga dzieci – nie dawali przykładu żywej wiary. Zresztą rzadko ich odwiedzałam do czasu, aż wróciłam w rodzinne strony, na Mazowsze. I tu odnalazł mnie Bóg.
Wracając ze szpitala w Mińsku Mazowieckim od chorej mamy, spotkałam w autobusie jakąś kobietę, która w ciągu kilkunastu minut wspólnej podróży, widząc moje przygnębienie, zaproponowała: „Proszę odmawiać Różaniec”.
Przeżywałam chorobę mamy, miałam wyrzuty sumienia, więc poważnie potraktowałam propozycję nieznanej kobiety i idąc spać, wzięłam do ręki różaniec.
Nawet nie zdążyłam się pomodlić, rozpraszana myślami – szybko usnęłam.
Reklama
Pamiętam i do dziś nie rozumiem, jak to możliwe, że obudził mnie rano piekący ból dłoni – zdrętwiałej, ściśniętej, w której mocno trzymałam różaniec, a krzyżyk wbił się tak bardzo, że odcisnął swój kształt w wewnętrznej stronie dłoni.
Odczytałam to zdarzenie jako znak, który miał odmienić moje życie. Od tej pory, a minęło już wiele lat, nie zasnę bez różańca.
Różaniec zmienił moje życie i choć w dalszym ciągu otacza mnie rodzina niepraktykująca, modlę się za nią, bo długo nie dawałam jej dobrego przykładu. Muszę ufać, że moja modlitwa odmieni moich bliskich i odnajdą, tak jak ja, drogę do Boga.
Elżbieta Ch.
O mocy różańca
Chciałabym dać świadectwo o mocy modlitwy różańcowej. Jest to najpiękniejsza modlitwa, balsam na wszystko. Każdy może ją odmawiać i w każdej sytuacji. Modliłam się na różańcu może tak mechanicznie, aż do dnia, gdy mi się świat zawalił, bo mój syn powiedział, że odchodzi od żony i dziecka po 7 latach małżeństwa. Nie pomogły żadne argumenty, tłumaczenia, łzy itd. Przez rok nie przespałam całej nocy, wciąż powtarzając jedno zdanie: „Mateczko, ratuj mi syna i jego rodzinę”. Nie będę opisywała wszystkiego – po ludzku mówiąc, nie było możliwe, żeby wrócił.
Dzięki Panu Bogu mam synową, która z różańcem w ręku walczyła o męża. Zaczęłyśmy odmawiać Nowennę Pompejańską – 3 części Różańca przez 54 dni codziennie. Osobno, ale w tym samym czasie. Wierzyłam, że jeśli syn wróci do rodziny, to będzie największy cud!
Chociaż przyznam, że miałam chwilę słabości, zwątpiłam, ale zaraz mówiłam: „Panie Jezu, przebacz mi, wierzę, że Ty uratujesz tę rodzinę”.
Gdy rok temu zbliżał się Wielki Tydzień, syn przyjechał i mówi ze łzami w oczach, że wróci do żony i dziecka. Są razem, a ja nadal się za nich modlę i codziennie Panu Bogu i Mateczce Przenajświętszej dziękuję za ten cud, największy cud w naszej rodzinie. Nie żal tych nieprzespanych nocy, łez – gdy się patrzy na roześmianą buzię dziecka, jak idą razem, razem siedzą w ławce w kościele, po prostu są razem. Chwała Panu za wszystko!
„Chcemy dziś na tym stole ofiarnym, tak jak nakazał nam Pan Jezus, złożyć
ofiarę w intencji Ojczyzny, o błogosławieństwo na przyszłość i za tych
wszystkich, na których przeszłości tę naszą przyszłość budujemy” – powiedział
ks. prał. Andrzej Walaszczyk, 11 listopada, na rozpoczęcie dziękczynnej Mszy
św. za wolność Ojczyzny, sprawowanej w kościele pw. św. Michała Archanioła
w Blachowni.
Uroczystej Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ks. prał. Andrzej
Walaszczyk. Eucharystię koncelebrowali proboszczowie i duszpasterze
blachowieńskich parafii: ks. Andrzej Kornacki z parafii p.w. św. Franciszka z
Asyżu, ks. Krzysztof Krulik, proboszcz parafii Najświętszego Zbawiciela , oraz
ks. Łukasz Latawski, prefekt parafii p.w. św. Michała Archanioła.
W uroczystościach uczestniczyły wadze miasta na czele z panią burmistrz
Anettą Ujmą, przedstawiciele stowarzyszeń i organizacji, strażacy, harcerze,
siostry zakonne, młodzież szkolna, dzieci i mieszkańcy miasta. Obchody Święta
Niepodległości w świątyni zapoczątkował koncert organowy w wykonaniu
częstochowskiego artysty Jana Mroczka.
-Wspominamy dziś rok wyzwolenia spod zaborów i powód dla którego to
święto dzisiaj obchodzimy, ale słowo niepodległość nie może wiązać się tylko z
tym jednym konkretnym rokiem. – mówił w homilii ks. Andrzej Walaszczyk.
- Obchodząc Święto Niepodległości dziękujemy Panu Bogu nie tylko za
niepodległość dwudziestu lat okresu międzywojennego, czy ostatnich
dwudziestu pięciu lat, ale przecież i w czasie zaborów byliśmy niepodlegli, bo
niepodległość to jest to, co jest w sercu” – mówił Celebrans i dodał że „ kto
wtedy czuł się Polakiem, w różnych miejscach na świecie budował Ojczyznę ”.
Kaznodzieja nawiązując w homilii do czasów przed ćwierćwieczem zwrócił
uwagę że „my potrafimy się zjednoczyć, co pięknie symbolizował obraz
Solidarycy, gdzie dwóch idzie razem pod biało – czerwoną flagą”. - Nikt nie
przypuszczał wtedy, że tak się podzielimy, że dzisiaj będziemy myśleć tak
bardzo różnie – zwrócił uwagę ks. Walaszczyk i przywołując wiersz Juliusza
Słowackiego pt: „Szli krzycząc: „Polska! Polska!” pytał „jaka ta Ojczyzna ma
dzisiaj być, czym się powinna kierować?”
- Budując naszą Ojczyznę od czasów Mieszka budowaliśmy ją na wierze, na
Ewangelii i może warto dziś przypomnieć, że ta Ewangelia i Kościół św.
wzywają nas do tego, żebyśmy kultywowali w sobie, najpierw Boskie cnoty –
odpowiedział kapłan.
- Człowiek, który wierzy w Pana Boga i wierzy, że stanie przed Boskim sądem,
będzie starał się być solidnym i będzie starał się swoje człowieczeństwo
ubogacać – mówił kaznodzieja odnosząc się do cnoty wiary, a nawiązując do
nadziei i miłości i powiedział, że „taki człowiek ma nadzieję, że każdy czyn
wypełniony tu na ziemi ma sens i że ma sens każda dobra relacja z drugim
człowiekiem”.
Kapłan i podkreślił także znaczenie cnót kardynalnych. „Sprawiedliwości nie
można nakazać drugiemu. To ty musisz chcieć być sprawiedliwy” - mówił o
jednej z cnót, a nawiązując do cnoty męstwa zapytał „jakim trzeba być mężnym,
żeby umieć przyznać się do swoich słabości?”. - Prawdziwe męstwo to jest
właśnie świadomość jakim ja jestem człowiekiem. Jeśli będziemy rozwijać w
sobie cnoty boskie i kardynalne, wtedy nasza Ojczyzna będzie piękna. Nie
mamy o co się spierać, ale każdy z nas ma stawać się doskonalszym i
pierwszym – podsumował ks. Andrzej Walaszczyk.
Na zakończenie Eucharystii odmówiono Modlitwę za Ojczyznę ks. Piotra
Skargi i odśpiewano pieśń „Boże coś Polskę”. Następnie uczestnicy
uroczystości przemaszerowali pod Pomnik Ofiar Terroru Hitlerowskiego
znajdującego się na przeciw Krzyża Saperskiego, postawionego w 1918 r. przez
stacjonujących w Blachowni saperów i złożyli tam wieńce i kwiaty.
Kontynuacją obchodów Święta Niepodległości w Blachowni była patriotyczna
wieczornica w Miejskim Domu Kultury.
Nie powinno się zdejmować krzyży w bawarskich szkołach - oświadczył w piątek Alexander Dobrindt, polityk bawarskiej CSU, minister spraw wewnętrznych RFN. Jego zdaniem to symbol nie tylko religijnej, ale i społecznej tożsamości Bawarii.
Taki komentarz padł ze strony ministra po środowym wyroku sądu administracyjnego w Monachium. Uznaje on, że dyrekcja liceum w Wolznach w Górnej Bawarii bezprawnie odmówiła zdjęcia krzyża przy głównym wejściu do szkoły w Wolznach w Górnej Bawarii. Wnioskowała o to dwójka uczniów, argumentując że chrześcijański symbol narusza ich wolność religijną. Gdy dyrekcja nie zgodziła się z nimi, złożyli pozew.
Na zakończenie historycznej Mszy św. w parafii św. Tomasza z Villanovy Papież Leon XIV przekazał w darze proboszczowi ks. Tadeuszowi Rozmusowi patenę i kielich mszalny jako narzędzia komunii.
„W tym momencie chciałbym przekazać drobny dar proboszczowi tej parafii papieskiej, przypominając w ten sposób naszą dzisiejszą celebrację" - powiedział Leon XIV przed udzieleniem błogosławieństwa końcowego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.