Chojnów po raz 2. stał się miejscem spotkania dla działających w diecezji wspólnot Eucharystycznego Ruchu Młodych. W sobotę 23 listopada, w przededniu uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, ulicami miasta przeszedł korowód świętych i błogosławionych
Grupę tworzyło ponad 190 dzieci i młodzieży, którym towarzyszyli opiekunowie na czele z bp. Markiem Mendykiem. Wydarzenie rozpoczęło się spotkaniem w Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II w Chojnowie, w którym zawiązano wspólnotę. Uczestnicy skorzystali także z warsztatów, podczas których przygotowywali transparenty z okolicznościowymi hasłami, delektując się przy tym słodkim poczęstunkiem. Jeden z wykonanych transparentów z napisem: „Aby być świętym, niewiele trzeba – to zwyczajność w drodze do nieba” otwierał pochód, który przeszedł ulicami miasta do kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W korowodzie transparentów dało się dostrzec także inne napisy, m.in.: „Święty – zawsze uśmiechnięty”, „Św. Dominiku, kocham cię bez liku”, „Św. Urszula – to nasza matula”, „Choć ją nazwano «mała» – doktorem Kościoła została”, „Każdy Święty ci to powie – najważniejsze duszy zdrowie”.
Reklama
Na czele procesji wędrowało 15 dzieci, trzymając w rękach relikwiarze, a wszyscy członkowie Eucharystycznego Ruchu Młodych przebrani byli za swoich ulubionych świętych i błogosławionych. Ulice miasta zapełniły się postaciami świętego: Józefa, Jana Vianneya, Franciszka, Teresy, Weroniki, pomiędzy św. Jadwigami przemknęła czasem św. Agnieszka, a także nie brakowało czuwających aniołów. W kolorowym pochodzie ze śpiewem na ustach wszyscy wkroczyli do świątyni, w której wzięli udział w Mszy św. Relikwiarze, pochodzące z różnych parafii, z których przybyli uczestnicy spotkania, ustawiono w specjalnie przygotowanym miejscu. Można było wśród nich znaleźć relikwie świętych: Jadwigi Śląskiej, Teresy od Dzieciątka Jezus, Urszuli Ledóchowskiej, bp. Zygmunta Szczęsnego-Felińskiego, Jacka, Dominika Savio, s. Faustyny Kowalskiej i błogosławionych: Jana Pawła II, Karoliny Kózkówny, ks. Michała Sopoćko, Bronisławy, Edmunda Bojanowskiego, Czesława czy ks. Jerzego Popiełuszki.
Wszystkich uczestników powitał gospodarz parafii proboszcz ks. Marek Osmulski, a bp Marek Mendyk, dziękując dzieciom, młodzieży i ich opiekunom, którzy przybyli na to spotkanie, mówił: – Cieszę się, że dzisiaj przebrani za wszystkich świętych, gromadzimy się wokół Chrystusa, by słuchać, jak On do nas mówi, jak karmi nas Swoim chlebem, który daje nam życie na czas życia na ziemi i całą wieczność. Podczas tej Mszy św. modlę się za każdego i każdą z was, by wam się w życiu wszystko dobrze składało. Życzę wam, żebyście podpatrując życie świętych, umieli iść prostą drogą do świętości. To jest zawsze droga ku Światłu. A droga ku Światłu wiedzie ku górze. Szukając zatem tego, co w górze, dziękuję za piękny śpiew i ten przemarsz. Widzieliście, jak na was patrzyli ludzie? Jak rozmawiali o was między sobą? A my mamy być właśnie takim znakiem poruszenia w świecie, że jest w nas to Boże światło, że my mamy być takim światłem, wskazując drogę do Boga innym.
Po Mszy św. zgromadzeni wzięli udział w agapie, a później bawili się na balu świętych, po którym trochę żal było wracać do domów, ale wielu umawiało się już na kolejne spotkanie.
– Kończący się Rok Wiary, jest dla nas wezwaniem do tego, byśmy naszą wiarę umacniali także przez wpatrywanie się w życiorysy świętych i ich naśladowanie. Jest to też dopełnienie tego, co w naszych parafialnych wspólnotach przez cały rok rozważaliśmy. Z drugiej strony, spotkanie odbywa się w miesiącu tradycyjnych modlitw za zmarłych, a zaczyna go dzień Wszystkich Świętych, którzy są dla nas wzorem świętości – podsumował ks. Jarosław Górecki, diecezjalny moderator Eucharystycznego Ruchu Młodych.
Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych/pl.wikipedia.org
Dzisiaj chciałbym się zatrzymać przy postaci mojego poprzednika, św. Piusa X, którego wspomnienie liturgiczne przypada w najbliższą sobotę, podkreślając niektóre jego cechy, które mogą być użyteczne także dla duszpasterzy i wiernych naszych czasów.
Giuseppe Sarto - tak się nazywał - urodził się w Riese (prowincja Treviso) w 1835 r. w wiejskiej rodzinie. Po studiach w seminarium w Padwie został wyświęcony na kapłana, mając zaledwie 23 lata. Początkowo był wikarym w Tombolo, następnie proboszczem w Salzano, później został kanonikiem katedry w Treviso, pełniącym obowiązki kanclerza biskupiego i ojca duchownego seminarium diecezjalnego. W tych latach bogatych w doświadczenia duszpasterskie przyszły papież wykazywał się głęboką miłością do Chrystusa i do Kościoła, pokorą i prostotą oraz wielką miłością do najbardziej potrzebujących, która charakteryzowała całe jego życie. W 1884 r. został mianowany biskupem Mantui, a w 1893 r. - patriarchą Wenecji. 4 sierpnia 1903 r. wybrano go na papieża. Posługę tę przyjął z wahaniem, gdyż nie uważał się za godnego tak wzniosłego zadania.
Pontyfikat św. Piusa X pozostawił niezniszczalne znaki w historii Kościoła i był naznaczony wielkim wysiłkiem reformy, streszczającej się w jego haśle biskupim: „Instaurare omnia in Christo” - Odnowić wszystko w Chrystusie. Jego posunięcia obejmowały różne środowiska kościelne. Od początku zaangażował się w reorganizację Kurii Rzymskiej, później zapoczątkował prace nad redakcją Kodeksu Prawa Kanonicznego, zatwierdzonego przez jego następcę Benedykta XV. Wspierał następnie reformę studiów i formacji przyszłych kapłanów, zakładając również wiele seminariów lokalnych, wyposażonych w dobre biblioteki i mających odpowiednio przygotowanych profesorów. Innym ważnym polem była formacja doktrynalna ludu Bożego. Gdy jeszcze był proboszczem, ułożył katechizm, a jako biskup Mantui pracował nad redakcją jednolitego katechizmu, jeśli nie powszechnego, to przynajmniej w języku włoskim. Jako prawdziwy pasterz rozumiał, że w sytuacji tamtych czasów, choćby ze względu na zjawisko emigracji, koniecznością był katechizm, do którego każdy wierny mógłby sięgnąć, niezależnie od miejsca i okoliczności jego życia. Jako papież przygotował tekst doktryny chrześcijańskiej dla diecezji rzymskiej, którą później rozszerzył na całe Włochy i na cały świat. Katechizm ten, noszący jego imię, stał się dla wielu niezawodnym przewodnikiem w poznaniu prawd wiary, dzięki prostemu, jasnemu i ścisłemu językowi oraz ze względu na skuteczność w wyjaśnianiu.
Wiele uwagi poświęcał Pius X reformie liturgii, zwłaszcza muzyki sakralnej, aby prowadzić wiernych do głębszego życia modlitwą i do pełniejszego udziału w sakramentach. W motu proprio „Tra le Sollecitudini” (1903 - pierwszy rok jego pontyfikatu) stwierdza, że prawdziwy duch chrześcijański ma swoje pierwsze i niepodważalne źródło w czynnym uczestnictwie w świętych tajemnicach oraz w uroczystej i publicznej modlitwie Kościoła (por. ASS 36 [1903], 531). Dlatego zalecał częste korzystanie z sakramentów, popierając codzienne przyjmowanie Komunii św. przy dobrym przygotowaniu. Faworyzował też, i to z powodzeniem, wcześniejszą Pierwszą Komunię św. dla dzieci w wieku 7 lat, „kiedy dziecko zaczyna rozumować” (por. Święta Kongregacja ds. Sakramentów, Decretum „Quam singulari”: AAS 2 [1910]).
Wierny zadaniu utwierdzania braci w wierze, św. Pius X wobec pewnych tendencji, które pojawiły się w środowisku teologicznym na przełomie XIX i XX wieku, zareagował zdecydowanie, potępiając „modernizm”, by bronić wiernych przed błędnymi ideami i wspierać naukowe zgłębianie Objawienia zgodnie z tradycją Kościoła. Listem apostolskim „Vinea electa” z 7 maja 1909 r. ustanowił Papieski Instytuty Biblijny.
Ostatnie miesiące jego życia były naznaczone łunami wojennymi. Apel do katolików świata, ogłoszony 2 sierpnia 1914 r., aby wyrazić „gorzki ból” obecnego czasu, był pełnym cierpienia krzykiem ojca, który widzi synów stojących naprzeciw siebie. Zmarł wkrótce potem - 20 sierpnia 1914 r., a jego sława świętości zaczęła się natychmiast szerzyć wśród ludu chrześcijańskiego.
Drodzy Bracia i Siostry! Św. Pius X uczy nas wszystkich, że u podstaw naszych działań apostolskich podejmowanych na wielu polach musi być zawsze głęboka osobista więź z Chrystusem, którą należy pielęgnować i rozwijać dzień po dniu. Dopiero wtedy, gdy jesteśmy rozmiłowani w Panu, będziemy w stanie poprowadzić ludzi do Boga i otworzyć ich na Jego miłosierną miłość, i w ten sposób otworzyć świat na miłosierdzie Boże.
W najbliższy wtorek, 22 kwietnia, odbędą się uroczystości pogrzebowe biskupa Piotra Turzyńskiego, biskupa pomocniczego radomskiego, delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej i ds. Duszpasterstwa Nauczycieli.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w katedrze Opieki NMP w Radomiu. O godzinie 10.00 nastąpi wprowadzenie ciała i czuwanie modlitewne, zaś o godzinie 11.00 rozpocznie się Msza św. pogrzebowa.
W dokumencie "Normas Nonnulas" (Niektóre normy) papież Benedykt XVI wniósł modyfikacje i uściślenia do poświęconej wyborowi papieża konstytucji apostolskiej Jana Pawła II "Universi Dominici gregis" z 1996 r. Dokument w formie listu apostolskiego podpisał 22 lutego 2013 r., a więc już po zapowiedzi ustąpienia z urzędu.
Jedną z nowości wprowadzonych przez Benedykta XVI jest kwestia terminu konklawe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
