Eucharystii przewodniczył ks. Andrzej Gerej, proboszcz parafii, homilię wygłosił ks. Artur Pająk.

– Chcemy dzisiaj pochylić się z wdzięcznością Panu Bogu i wyśpiewać uroczyste Te Deum za 400 lat posługi misjonarzy w świecie, w Polsce a także przez niemały czas u św. Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu. Chcemy prosić Boga, aby duch św. Wincentego przenikał życie i działalność nas, misjonarzy, posługujących dziś i w przyszłości. A także prosić o dobre i liczne powołania do naszego zgromadzenia, aby zasiew słowa Bożego był owocny – mówił ks. Gerej.

W homilii ks. Artur Pająk nawiązał do przeżywanej Niedzieli Słowa Bożego i zadał pytanie o to, czy interesujemy się Jezusem, Jego życiem, Nim samym. Czy zbieramy informacje o Nim i dzielimy się nimi z drugim człowiekiem. Podkreślił, że to zadanie każdego chrześcijanina.

– Komu i kiedy chciałbym przekazać radość i prawdę chrześcijaństwa? Czy dzielę się swoim życiem z Chrystusem z drugim człowiekiem? Czy moje świadectwo wiary i miłości do Jezusa jest żywe? – pytał kapłan i tłumaczył, że najważniejszy przekaz wiary to rodzice dzieciom. Ale każdemu, kogo spotykamy na naszej drodze życia powinniśmy opowiadać o Jezusie.

Podkreślał, że Jezus także dziś jest w świątyni i ustami kapłana wypowiada słowa, które wypowiedział setki lat temu. A dzisiaj ogłasza wielki rok łaski od Boga, rok jubileuszowy.

– Serce Chrystusa pełne miłosierdzia jest cały czas otwarte. Jezus chętnie wylewa to miłosierdzie na każdego, kto tego miłosierdzia zapragnie – mówił ks. Pająk. Zachęcał, by wczuć się w sytuację ludzi z czasów Jezusa. Kiedy usłyszeli słowa o tym, że Jezus ogłasza rok łaski, byli zaskoczeni a niektórzy nawet oburzeni. Byli pod panowaniem Rzymu, cezar był bluźniercą i czekali na Mesjasza, który pogoni wrogów Izraela. A tymczasem Jezus mówił, że idzie głosić dobrą nowinę, opatrywać rany serc złamanych.

– Jezus przyszedł, by nas wszystkich uratować, wyzwolić z grzechów, wylać na nas swoje miłosierdzie, uwolnić od śmierci wiecznej, szatana. Każdego chce uczynić swoim uczniem, bratem i siostrą, obdarzyć życiem wiecznym. Chce uczyć nas miłowania Boga, siebie i bliźniego – nauczał kapłan.

Zauważył, że Jezus wybrał przepiękny tekst ze słowami proroka Izajasza, które naznaczyły także drogę św. Wincentego a Paulo.

– Odczytał je i poszedł za tymi słowami. I tak stał się świętym, patronem dzieł miłosierdzia. Te słowa odnalazły go i ukształtowały – zauważył ks. Pająk.

Przypomniał historię zgromadzenia, które św. Wincenty założył 17 kwietnia 1625 r. W ciągu pierwszych siedmiu lat kapłani i bracia zgromadzenia przeprowadzili 140 misji, w kolejnych latach 550. W 1635 r. wraz z ustanowieniem wspólnot poza Paryżem przeprowadzili setki kolejnych misji. Ta ekspansja świadczy o religijnej i misyjnej płodności kapłańskiej i gorliwości św. Wincentego.

– W swojej działalności na rzecz ubogich św. Wincenty szybko zdał sobie sprawę, że dzieła miłosierdzia muszą być dobrze zorganizowane. W 1617 r. założył pierwsze bractwa miłosierdzia, które działają do dzisiaj jako międzynarodowe stowarzyszenia miłosierdzia, wolontariat wincentyński – mówił misjonarz. Przypomniał, że św. Wincenty jest również współzałożycielem Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, zwanych szarytkami. Zostały one wysłane na ulice Paryża, by służyć ubogim i chorym. Ta inicjatywa zaowocowała rozwojem żeńskich zgromadzeń zakonnych w kolejnych stuleciach.

– Również dzisiaj na wzór św. Wincentego jego rodzina nadal inicjuje dzieła miłosierdzia, podejmując nowe misje i pomagając w formacji duchownych i świeckich. Ponad 100 gałęzi kapłanów, braci, sióstr i świeckich tworzy dziś rodzinę wincentyńską – mówił ks. Pająk. Zauważył, że zgromadzenie nadal przeżywa rozwój i podejmuje nowe twórcze dzieła.

Na koniec powrócił do tematu Pisma Świętego i zadał pytanie, czy szukamy w Biblii zrozumienia swojego życia.

– Św. Wincenty i wielu świętych usłyszało w Twoim słowie, Panie wezwanie dla siebie, odkryło swoje powołanie. I poszło za nim, stając się świętymi. Pomóż nam dołączyć do nich – prosił ks. Pająk.

W roku jubileuszowym w kościele księży misjonarzy można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami, dołączając modlitwę za wstawiennictwem św. Wincentego a Paulo.