Czwarty Światowy Zjazd Nauczycieli Polonijnych z 20 krajów odbył się w dniach 8-12 maja br. w Ostródzie. Organizatorem tego spotkania było Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” wraz z Nordycką Unią Oświaty Polonijnej, zrzeszającą kraje skandynawskie oraz Finlandię i Islandię. W tegorocznym programie Zjazdu znalazły się trudne kwestie związane z jakością nauczania języka polskiego na obczyźnie oraz tworzenie stałej współpracy między środowiskami ze Wschodu, Zachodu i naszym krajem. Debata nad stanem oświaty polonijnej oraz docelowym modelem wsparcia systemowego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych zgromadziła ponad 100 polskich nauczycieli, przybyłych na własny koszt z różnych zakątków świata. Wybitni znawcy przedmiotu z ośrodków uniwersyteckich w Polsce wskazywali na dalsze kierunki nauczania języka polskiego poza Polską. Poruszono problemy i wyzwania stojące przed rodzinami migrującymi, których wciąż przybywa. Wskazywano na potrzebę budowania kampanii medialnej propagującej nauczanie i pielęgnowanie języka oraz kultury polskiej w tych właśnie rodzinach, będących „w drodze”. Niepokojący jest fakt, że wielu rodziców żyjących okresowo poza granicami Polski nie posyła swoich dzieci do polskiej szkoły. Wielu młodych Polaków nie zna języka ojczystego bądź zna go jedynie ze sporadycznych rozmów w rodzinie.
Zobowiązanie wspierania Polaków żyjących w innych krajach w tym, aby mogli pielęgnować swoją polskość, zawarte jest w Konstytucji RP, w art. 62: „Rzeczpospolita Polska udziela pomocy Polakom zamieszkałym za granicą w zachowaniu ich związków z narodowym dziedzictwem kulturalnym”. Dodatkowo Ustawa o systemie oświaty nakłada na Ministra Edukacji Narodowej obowiązek wydania rozporządzenia określającego „...warunki i sposób wspomagania wśród Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą oraz dzieci pracowników migrujących nauczania języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej oraz innych przedmiotów nauczanych w języku polskim (religii) w szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw lub nauczanych w innych formach przez organizacje społeczne zarejestrowane za granicą”. Szkoły uzupełniające w większości powstają z inicjatywy rodziców, duszpasterzy polonijnych, lokalnych liderów społeczności polskich. Dlatego szkoły te są podstawową formą organizacji polskiej oświaty poza granicami kraju, wobec czego każda z nich, niezależnie od statusu, ma prawo od naszego państwa oczekiwać bezpośredniego wsparcia.
Tradycją Zjazdu Nauczycieli, jak i potrzebą serca, jest spotkanie z Maryją Matką w polskim Lourdes - w Gietrzwałdzie, na pięknej i gościnnej ziemi warmińsko-mazurskiej. To tutaj Matka Boża przemówiła do biednych dzieci w języku polskim. Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej na rozpoczęcie zjazdu polonijnego przewodniczył arcybiskup senior Edmund Piszcz. W trwającym Roku Wiary życzył on wszystkim uczestnikom wierności Bogu, drugiemu człowiekowi i bogatym tradycjom wyniesionym z domów rodzinnych.
W tak zwanej „starej liturgii”, przed Soborem Watykańskim II, kapłan sprawujący Eucharystię wraz z wiernymi, po zakończeniu celebracji odmawiał modlitwę do Matki Bożej i św. Michała Archanioła. Słowa tej ostatniej ułożył papież Leon XIII, a wiązało się to z pewną niezwykłą wizją, w której sam uczestniczył.
Opisana ona została w krótkich słowach przez przegląd Ephemerides Liturgicae z 1955 r. (str. 58-59). O. Domenico Pechenino pisze: „Pewnego poranka (13 października 1884 r.) wielki papież Leon XIII zakończył
Mszę św. i uczestniczył w innej, odprawiając dziękczynienie, jak to zawsze miał zwyczaj czynić. W pewnej chwili zauważono, że energicznie podniósł głowę, a następnie
utkwił swój wzrok w czymś, co się unosiło nad głową kapłana odprawiającego Mszę św.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
W owym czasie Paweł i Barnaba, przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”». Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego.
Orędzie na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 11 maja br., Ojciec Święty Franciszek podpisał już w trakcie swojej choroby, w Poliklinice Gemelli. Prawie w całości jest ono refleksją nad nadzieją w kontekście powołań. Doskonale to rozumiemy, bo każde nowe powołanie jest dla Kościoła znakiem nadziei.
Brak powołań budzi w Kościele niepokój o przyszłość i rodzi pytania, jak dalej będzie wyglądać posługa głoszenia Słowa Bożego i uświęcania ludzi, skoro dotkliwie odczuwamy malejącą liczbę kapłanów i osób konsekrowanych. Nadzieja jednak zawieść nie może, dlatego zamiast wciąż skupiać się na obrazie pustoszejących seminariów i nowicjatów, mamy żyć pewnością wiary, że Bóg nie przestaje powoływać ludzi do zadań, które wynikają z Jego zbawczej misji. Jednak prawdziwa nadzieja mobilizuje nas do współpracy z obietnicami Boga, w tym również z obietnicą „posłania robotników na żniwo Pańskie”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.