Przed nami najstarsze i największe święto chrześcijańskie - święto Wielkiej Nocy. Tradycja Świąt Wielkanocnych obfituje w bogate obrzędy religijne przeplatające się z prasłowiańskimi, świeckimi, które odzwierciedlają pobożność, potrzeby duchowe i społeczne naszych przodków. Każdy dzień Wielkiego Tygodnia poprzedzający Wielkanoc ma związane z nim obrzędy kościelne, które dla nas, katolików, mają głęboką wymowę religijną. Zaś dawne świeckie zwyczaje, dzisiaj już prawie zapomniane, łączące się z nim, były umocnieniem przeżyć religijnych ludu i pogłębiały jego pobożność.
I tak w Wielkim Tygodniu porządkowano nie tylko własne domy, ale i własne wnętrza, poprzez modlitwy, posty i umartwienia. Wstępem do Wielkiego Tygodnia była i nadal jest Niedziela Palmowa, która wprowadza nas w atmosferę wydarzeń poprzedzających śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. W kościele święcono dawniej palmy z gałązek wierzbowych uważanych za symbol zmartwychwstania i odradzającego się życia. Palma wielkanocna miała chronić ludzi przed ogniem i wszelkim złem tego świata. Połykano bazie z poświęconej palmy, aby nie cierpieć na ból gardła.
W Wielką Środę rozprawiano się z kukłą Judasza, którą chłostano przed kościołem, włóczono po ulicach i na koniec palono i topiono. W Wielki Czwartek, zwany cierniowym, milkną dzwony kościelne, a odzywają się klekotki. Nadchodzi dzień Męki Pańskiej. Czwartkowy wieczór kończył się dawniej kwestą, z której pieniądze przekazywano na sierocińce, przytułki i ochronki. W Wielki Piątek kościół staje się domem żałoby. Panuje w nim nastrój smutku i wielkiej powagi. W tym dniu udajemy się do grobu Chrystusa. Wystrój grobów często jest symboliczną manifestacją wiary, nadziei i patriotyzmu, ale także powtarzającą się jerozolimską Golgotą. W Wielką Sobotę święci się w kościele potrawy. Dawniej święcono je w domach. A jadła było bardzo dużo: chleb, wędliny, mięso, jajka, kolorowe pisanki, wielkanocne baby, placki, masło, chrzan, sól, pieprz, baranki z ciasta lub cukru.
Msza Rezurekcyjna odbywała się o dwunastej w nocy. Później przeniesiono ją na niedzielny świt. W Niedzielę Wielkanocną dzwony kościelne brzmią niezwyczajnie, gdyż oznajmiają zmartwychwstanie Chrystusa. Ich potężny, radosny dźwięk wyrzuca nienawiść z każdego ludzkiego serca.
Niech Msza Rezurekcyjna i ten towarzyszący jej dzwon wielkanocny w Roku Wiary będzie potężnym głosem nadziei, zwycięstwa dobra nad złem i prawdziwej miłości międzyludzkiej, otwartej na pochylanie się nad człowiekiem. Niech obudzi uśpione sumienia, pozbawione zasad moralnych, niech pozwoli odnaleźć się wszystkim zagubionym w dzisiejszych trudnych czasach kryzysu obyczajów. Niech uświadomi nam, że tylko chrześcijańska wizja życia opartego na prawdzie i sprawiedliwości może być mocnym fundamentem do budowy przyszłości. I wreszcie niech ten bijący dzwon wielkanocny będzie głosem pokoju w naszych sercach, rodzinach, w całej naszej Ojczyźnie i w całym wzburzonym morzu współczesnego świata.
Dziś Wielka Sobota. Ten dzień jest w Kościele dniem ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica. Dlatego też każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym. W sobotę po zachodzie słońca zaczyna się już Wielkanoc.
Po śmierci krzyżowej i złożeniu do grobu wspomina się zstąpienie Jezusa do otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który "budzi" ze snu śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu.
Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wielkanocnych: chleba - na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa - na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie. W zwyczaju jest też masowe odwiedzanie różnych kościołów i porównywanie wystroju Grobów.
Wielki Piątek i Wielka Sobota to jedyny czas w ciągu roku, kiedy Kościół nie sprawuje Mszy św.
Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał - wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: "Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen". Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę.
Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Niezwykle wymowny jest widok rozszerzającej się jasności, która w końcu wypełnia cały kościół. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) - Exultet, która zaczyna się od słów: "Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!".
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. Tej nocy powraca po blisko pięćdziesięciu dniach uroczysty śpiew "Alleluja". Celebrans dokonuje poświęcenia wody, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu. Czasami, na wzór pierwotnych wspólnot chrześcijańskich, w noc paschalną chrzci się katechumenów, udzielając im zarazem bierzmowania i pierwszej Komunii św. Wszyscy wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne wyrzekając się grzechu, Szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. Zgodnie z dawną tradycją w wielu miejscach w Polsce procesja rezurekcyjna nie odbywa się w Noc Zmartwychwstania, ale o świcie w niedzielny poranek.
Noc Paschalna oraz Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie, pierwszy dzień tygodnia, uroczyście obchodzony w każdą niedzielę przez cały rok. Apostołowie świętowali tylko Wielkanoc i każdą niedzielę, która jest właśnie pamiątką Nocy Paschalnej. Dopiero z upływem wieków zaczęły pojawiać się inne święta i okresy przygotowania aż ukształtował się obecny rok liturgiczny, który jednak przechodzi różne zmiany.
Dziękuję z całego serca za modlitwy w intencji mojego zdrowia płynące z Placu [św. Piotra]. Stąd wam towarzyszę. Niech Bóg wam błogosławi, a Matka Boża ma was w swojej opiece. Dziękuję – powiedział Papież Franciszek w pierwszym nagraniu audio ze szpitala, które zostało wyemitowane na Placu św. Piotra o godz. 21.00 w czwartek 6 marca.
Uczeń szkoły średniej w Weronie otrzymał zawiadomienie dyscyplinarne po tym, jak odmówił skorzystania ze schodów udekorowanych kolorami tęczy i napisami dotyczącymi tolerancji. Szkoła uważa, że zachowanie ucznia zagrażało bezpieczeństwu, natomiast rodzice nieletniego utrzymują, że został on ukarany za wyrażenie sprzeciwu wobec ideologii LGBT. Sprawa dotarła do Ministerstwa Edukacji - informuje portal infocatolica.com.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
