Reklama

Niedziela Wrocławska

Kościół pw. św. Maurycego we Wrocławiu

Żyć słowem każdego dnia

Narodowy Dzień Czytania Pisma Świętego był świetną okazją do promowania regularnej lektury słowa Bożego. Uroczysta inauguracja Tygodnia Biblijnego miała miejsce w kościele św. Maurycego we Wrocławiu. Mszy św. przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF.

2024-04-14 22:30

Tomasz Lewandowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niedziela biblijna była świetną okazją, aby przypomnieć prawdę o tym, że Bóg przemawia w Swoim słowie. - Bóg w swojej nieskończonej miłości przemawia na różne sposoby do człowieka. W czasach ostatecznych przemówił do nas przez swojego Syna Jezusa Chrystusa. Jezus Słowo Ojca stał się jednym z nas. Przeszedł przez życie dobrze czyniąc. Przyszedł do swoich, a swoi Go nie przyjęli. Tym jednak, którzy go przyjęli dało moc. Chrystus nieustannie nawiedza nas w swoim Słowie, które jest życiodajne. Tym Słowem chce uzdrawiać nasze życie i wciąż stwarzać je na nowo. Słowo Jezusa jest Słowem ufności, Słowem umocnienia i pokrzepienia. Chrystus kierując do nas swoje Słowo daje nam wolność. Zatem możemy przyjąć słowo Boże, uczynić je swoim i żyć nim na co dzień – zaznaczył bp Jacek.

Doświadczenie Bożej obecności może mieć skutki uzdrawiające. Potwierdzają to dwaj uczniowie, którzy szli do Emaus. - Na tej drodze słowo Jezusa odnowiło ich życie i umocniło wiarę. Wcześniej poprzez śmierć Jezusa uczniowie doświadczyli wielkiej ciemności serca i umysłu. Rozczarowanie, brak perspektyw, niemoc i zniechęcenie sprawiły, że postanowili zostawić dotychczasowy styl życia i swoją wspólnotę i udać się do Emaus, miejscowości, która w ludzkim myśleniu mogła dać im nową perspektywę życia. Tymczasem spotkanie z Jezusem, z Jego Słowem i wyjaśnienie sprawiło, że ci uczniowie odnaleźli nowy sens swojego życia i powołania -nauczał hierarcha., dodając, że spotkanie z Jezus i rozpoznanie Go przy łamaniu chleba była szansą przejścia z mroku śmierci do światła życia. To sprawiło, że pełni entuzjazmu i radością wrócili do Jerozolimy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W dalszej części bp Kiciński przestrzegał przed konsekwencjami rezygnacji z poznawania Boga w Jego słowie. -Pojawia się pokusa zatopienia w sprawach codziennych, która prowadzi do tego, że człowiek sam siebie stawia w miejsce Boga. Człowiek czyni siebie Panem i Bogiem swojego życia i swojej śmierci. Jakże często słyszymy, to ja decyduję i ja mam prawo do decydowania o swoim życiu i śmierci. Trzeba powiedzieć bardzo jasno i wyraźnie, największą porażką człowieka jest wiara w swoją ludzką, nieograniczoną wszechmoc. W ten sposób słowo Boże, które jest życiem tajnym, ożywiającym i odnawiającym zostaje zastąpione słowem ludzkim i w konsekwencji ludzkim myśleniem. Zostaje zastąpione słowem, które może zamienić kulturę życia w kulturę śmierci – wskazał biskup.

Reklama

W nawiązaniu do pierwszego czytania z Dziejów Apostolskich, biskup Jacek wskazał, że Bóg dociera do człowieka w odpowiednim czasie. - Każdy z nas ma swoją osobistą drogę wiary. Na tej drodze wiary dziś staje przed nami Chrystus i mówi tak jak do uczniów: „Pokój wam”. Jezus dziś mówi do nas. Czemu jesteście zmieszani? Dlaczego odchodzicie od Mojego Słowa? Dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Ja jestem. Dotknijcie Mnie. Przekonajcie się – mówił.

Na zakończenie bp Jacek wskazał, że nie tylko słowa, ale czyny powinny iść za przynależnością do Chrystusa. - Nie wystarczy powiedzieć, że zna się Jezusa, ale trzeba sobie postawić pytanie, czy zachowuje Jego naukę, czy żyje Jego Słowem. Kto zachowuje Jego naukę, w tym miłość Boża jest doskonała.

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Krościenko n. Dunajcem: otwarcie Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

2024-05-03 08:27

[ TEMATY ]

Ruch Światło‑Życie

Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Foto Oaza/Facebook

„Jestem przekonany, że z radością oraz z nieba przypatruje się nam ks. Franciszek Blachnicki - mówił podczas uroczystego otwarcia Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Krościenku nad Dunajcem ks. dr Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie.

Kopia Górka stała się wyjątkowym miejscem dla sługi Bożego, który miał wizję żywego Kościoła. - Jeden z kapłanów powiedział: „pamiętam, jak ksiądz Blachnicki prowadził nas po polanie i mówił, że tu będzie kiedyś kościół Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Póki co mamy w budynku kaplicę - dodał ks. dr Marek Sędek. Jej poświęcenie odbędzie w czerwcu, w 45. rocznicę ogłoszenia krucjaty, które odbyło się w czasie pierwszej pielgrzymki św. Jana Pawła II do ojczyzny.

CZYTAJ DALEJ

Wytrwajcie w miłości mojej!

2024-05-03 22:24

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Agata Kowalska

Wytrwajcie w miłości mojej! – mówi jeszcze Jezus. O miłość czy przyjaźń trzeba zabiegać, a kiedy się je otrzymuje, trzeba starać się, by ich nie spłoszyć, nie zmarnować, nie zniszczyć. Trzeba podjąć wysiłek, by w nich wytrwać. Rzeczy cenne nie przychodzą łatwo. Pojawiają się też niezmiernie rzadko, dlatego cenić je trzeba, kiedy się wreszcie je osiągnie, trzeba podjąć starania, by w nich wytrwać.

Ewangelia (J 15, 9-17)

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję