Reklama

Aspekty

Sąd od duchownych spraw

Mija 70 lat od utworzenia Sądu Kościelnego w Gorzowie. To w nim są rozpatrywane np. sprawy o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Trybunał od lat wiernie służy wiernym naszej diecezji. To jedna ze starszych tego typu instytucji w Polsce.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kościół, jak każda inna zorganizowana społeczność, posługuje się prawem. Dla wierzących są nim zawsze normy wskazane w Piśmie Świętym oraz dokumentach Kościoła. Szczególnym zbiorem praw zaś jest w Kościele Kodeks prawa kanonicznego. Ten obecny z 1983 r. został ogłoszony przez Jana Pawła II. Rozstrzyganiu trudnych spraw natury prawnej służą w Kościele właśnie sądy duchowne.

O samym sądzie

Kodeks prawa kanonicznego nakazuje, aby sąd kościelny istniał w każdej diecezji. Należy jednak podkreślić, że władza sądownicza jest jednym z atrybutów biskupa. To właśnie on sprawuje w swojej diecezji władzę sądowniczą. Prawo kanoniczne stanowi, by biskup władzę sądowniczą sprawował przez sędziów. Czyli sprawy sądowe powierza się, z zasady, przygotowanym ekspertom. Zajmują się oni kwestiami spornymi, które ściśle dotyczą spraw wspólnoty Kościoła i jego członków.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Sąd Kościelny w Gorzowie jest pierwszą instancją sądową dla wszystkich spraw małżeńskich, spornych i karnych, które do niego wpływają z terenu diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Trybunałem II instancji dla sądu w Gorzowie jest Sąd Metropolitalny w Szczecinie. Pierwszym sędziom w diecezji jest bp Tadeusz Lityński, który swoją władzę wykonuje przez mianowanego przez siebie wikariusza sądowego, czyli oficjała. Obecnie jest nim ks. kan. Janusz Zieliński.

Zanim sąd powstał

Powstała 15 sierpnia 1945 r. wielka Administracja Apostolska Kamieńska, Lubuska i Prałatury Pilskiej nie miała na początku swojego własnego sądu kościelnego. Administrator apostolski w Gorzowie chciał jak najszybciej zaradzić naglącym potrzebom w tej materii. Po wojnie było na tym terenie bardzo wiele niezałatwionych spraw. Chodziło najczęściej o stwierdzenie nieważności małżeństwa czy też orzeczenie domniemanej śmierci. Dlatego jeszcze w 1945 r. ustanowiono Sąd Metropolitalny w Poznaniu sądem pierwszej instancji dla spraw z terytorium administracji gorzowskiej, a Sąd Duchowny we Włocławku sądem drugiej instancji. Wobec narastającej w Polsce wrogości władz komunistycznych względem Kościoła i związanych z tym trudności organizacyjnych wprowadzono w naszym kraju nową hierarchię sądów kościelnych, czyli trybunały trzeciej instancji. Do tej roli wyznaczono dwa trybunały – Metropolitalny Sąd Duchowny w Gnieźnie i Sąd Metropolitalny w Krakowie. Sprawy z terenu gorzowskiej administracji trzeciej instancji miały trafiać do Gniezna.

Reklama

Sytuacja na kilka lat wydawała się opanowana. Jednak zwiększająca się liczba spraw sądowych, a także potrzeba właściwego uregulowania sądownictwa kościelnego na terenie administracji spowodowały podjęcie działań zmierzających do utworzenia własnego trybunału. Już we wrześniu 1950 r. ks. Nowicki zlecił dotychczasowemu kanclerzowi Kurii Administracji w Gorzowie ks. dr. Józefowi Michalskiemu „prace przygotowawcze konieczne dla stworzenia Sądu Duchownego według wydanych wskazań”.

12 września 1950 r. administrator w liście skierowanym do kard. Stefana Wyszyńskiego zawiadamiał, że zamierza utworzyć sąd dla administracji gorzowskiej. Prosił jednocześnie prymasa, by ten ustanowił sąd drugiej instancji dla tworzonego trybunału gorzowskiego. Sugerował, by zadania te podjął sąd poznański. Osobnym listem z 16 września zwrócił się także do metropolity poznańskiego, prosząc o „łaskawą zgodę” na uczynienie jego sądu trybunałem drugiej instancji dla sądu gorzowskiego. Po uzyskaniu zgody metropolity poznańskiego kard. Wyszyński 11 października ustanowił Sąd Metropolitalny w Poznaniu sądem drugiej instancji dla Sądu Duchownego w Gorzowie.

Historyczna decyzja

„Ku większej chwale Chrystusa, Króla nieba i ziemi, i ku zbawieniu dusz mojej pieczy powierzonych ustanawiam niniejszym Sąd Duchowny Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej” – tak brzmiały słowa dekretu z dnia 29 października 1950 r., którym ks. Nowicki powołał do istnienia sąd w Gorzowie. Trybunał mieścił się początkowo w siedzibie kurii przy ul. Drzymały 36. Warto zaznaczyć, że nasz sąd był (obok Wrocławia, gdzie takowy już istniał) pierwszym, który powstał wśród utworzonych w 1945 r. administracji na zimach zachodnich i północnych.

Reklama

Uroczysta inauguracja pracy sądu odbyła się dzień później w siedzibie administratora przy ul. 30 Stycznia w Gorzowie. Odczytano dekret powołujący trybunał, a zgromadzeni pracownicy sądowi złożyli wymaganą prawem przysięgę. Zapoznano się także ze sprawami, które z terenu administracji prowadził dotychczas Sąd Metropolitalny w Poznaniu, a sprawy będące jeszcze w toku przekazano do dalszego prowadzenia w Gorzowie.

Oficjał

Tego samego dnia powołany został pierwszy oficjał w dziejach naszej diecezji. Został nim ks. dr Józef Michalski. Urodził się w 1911 r. Święcenia kapłańskie przyjął w czerwcu 1939 r. w Gnieźnie. Podczas wojny pracował na terenie Generalnej Guberni. Po zakończonej wojnie powrócił do Gniezna i został mianowany proboszczem.

Po wojnie było na tym terenie bardzo wiele niezałatwionych spraw. Chodziło najczęściej o stwierdzenie nieważności małżeństwa czy też orzeczenie domniemanej śmierci.

Podziel się cytatem

Prawo kanoniczne studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w kwietniu 1949 r. uzyskał doktorat. Wcześniej, bo już w październiku 1948 r., kard. Hlond skierował go do pracy na terenie Administracji Apostolskiej w Gorzowie. Początkowo był kanclerzem kurii, by ostatecznie podjąć obowiązki oficjała sądu kościelnego. Funkcję tę pełnił 44 lata, bo aż do marca 1994 r., gdy na własną prośbę został zwolniony z obowiązków przez bp. Adama Dyczkowskiego.

Pierwsi pracownicy

Obok oficjała sąd stanowią także inni urzędnicy. Na pierwszych sędziów prosynodalnych zostali powołani następujący kapłani: ks. Józef Czapran, ks. Piotr Janik, ks. mgr Alojzy Piłat TChr, o. dr Mieczysław Kmieciński, ks. dr Antoni Baciński CM. Promotorem sprawiedliwości został ustanowiony ks. dr Augustyn Godziek CM, zaś obrońcą węzła został ks. mgr Jan Kuć CM. Pierwszym notariuszem sądowym został ks. mgr Adam Cichoń.

Reklama

Po 5 latach problemy lokalowe kurii w Gorzowie spowodowały, że dla potrzeb Sądu Kościelnego wyznaczono Dom Diecezjalny przy ul. Koniawskiej 51 w Gorzowie. Odtąd w tej willi przez wiele lat mieściła się siedziba gorzowskiego trybunału.

Wiele na temat sądu w Gorzowie zaczerpnąłem z książki ks. Jerzego Koniecznego, drugiego w kolejności oficjała sądu kościelnego w Gorzowie pt. Kalendarium sądownictwa w Kościele Gorzowskim (1945-1992).

2020-10-28 10:39

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Będą zbiórki i koncerty charytatywne na odbudowę zniszczonej przez pożar katedry

[ TEMATY ]

katedra

Gorzów Wielkopolski

Urząd Miasta Gorzowa

Zbiórki pieniędzy i koncerty charytatywne na rzecz ratowania po pożarze katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zapowiedział to podczas wtorkowej konferencji prasowej w Urzędzie Miejskim prezydent Gorzowa Wielkopolskiego Jacek Wójcicki.

- Ten pożar katedry, to wydarzenie, które dotknęło nasze miasto jest dla nas wszystkich ważną lekcją, a lekcję trzeba odrobić – mówił prezydent Wójcicki na spotkaniu z dziennikarzami, zapewniając, że urzędnicy są już gotowi aby pozyskiwać pieniądze na odbudowę katedry. Prezydent powiedział że z całej Polski i z zagranicy płyną zapewnienia o chęci wsparcia i pomocy przy ratowaniu obiektu sakralnego.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Trudne ciąże. Jak Kościół pomaga kobietom?

2024-05-21 13:09

[ TEMATY ]

Caritas

fundacja

ciąża

samotna mama

Adobe Stock

Kościół oferuje stałe wsparcie dla kobiet w kryzysie. Jest to pomoc materialna, medyczna, psychologiczna, rozwojowa, prawna, czy duszpasterska. W instytucjach powstałych z inspiracji chrześcijańskiej każda kobieta, która nie planowała ciąży i waha się przed dokonaniem aborcji, czy kobieta w trudnej ciąży, matka dziecka niepełnosprawnego czy jej rodzina, otrzyma potrzebne wsparcie.

Trudne ciąże

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję